ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 7:12-17

သင္​သည္ သက္တမ္းေစ့​ေန​ၿပီးမွ ဘိုးေဘး​တို႔​ႏွင့္အတူ အိပ္ေပ်ာ္​ေသာအခါ သင့္​ရင္ေသြး​ျဖစ္​ေသာ သင့္​သားဦး​တစ္​ဦး​ကို ငါ​ခ်ီးေျမႇာက္​မည္​။ သူ႔​ႏိုင္ငံ​ကို​လည္း ငါ​တည္ၿမဲ​ေစ​မည္​။ ငါ့​နာမ​ေတာ္​အဖို႔ အိမ္​ေတာ္​ကို သူ​တည္ေဆာက္​ရ​လိမ့္မည္​။ သူ႔​ႏိုင္ငံ​၏​ရာဇပလႅင္​ကို ငါ​အစဥ္​တည္ၿမဲ​ေစ​မည္​။ ငါ​သည္ သူ​၏​အဖ​ျဖစ္​မည္​။ သူ​သည္​လည္း ငါ့​သား​ျဖစ္​မည္​။ သူ​အမွားျပဳ​မိ​လွ်င္ သူ႔​ကို လူ​သုံး​ႀကိမ္လုံး​ႏွင့္ ဆုံးမ​မည္​။ လူ​တို႔ ႐ိုက္​တတ္​သကဲ့သို႔ သူ႔​ကို ႐ိုက္​မည္​။ သို႔ေသာ္ ငါ့​ေမတၱာက႐ုဏာ​ကို သင့္​ေရွ႕​မွ​ငါ​ဖယ္ရွား​လိုက္​ေသာ​ေရွာလု​ထံမွ ႐ုပ္သိမ္း​သကဲ့သို႔ သူ႔​ထံမွ ငါ​႐ုပ္သိမ္း​မည္​မ​ဟုတ္​။ သင့္​အမ်ိဳးအႏြယ္​ႏွင့္ သင့္​ႏိုင္ငံ​သည္ သင့္​ေရွ႕​မွာ အစဥ္အၿမဲ​တည္ၿမဲ​လိမ့္မည္​။ သင္​၏​ရာဇပလႅင္​သည္​လည္း အစဥ္အၿမဲ​တည္​လိမ့္မည္​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​သည္’​ဟူ၍ ဆင့္ဆို​ေလာ့​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။ နာသန္​သည္​လည္း စကား​ေတာ္​အလုံးစုံ​၊ ဗ်ာဒိတ္နိမိတ္​အလုံးစုံ​တို႔​ကို ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​အား ဆင့္ဆို​ေလ​၏​။