ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 5:6-25
ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 5:6-25 MSBZ
တစ္ခါေသာ္ ရွင္ဘုရင္ႏွင့္ သူ႔လူတို႔သည္ ျပည္သားရင္း ေယဗုသိလူမ်ိဳးတို႔ေနထိုင္ရာ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ ခ်ီတက္ၾက၏။ ထိုသူတို႔က “ဒါဝိဒ္သည္ ဤၿမိဳ႕ထဲသို႔ ဝင္ႏိုင္မည္မဟုတ္”ဟု ထင္မွတ္ေသာေၾကာင့္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးအား “သင္သည္ ဤျပည္ထဲသို႔ မဝင္ရ။ မ်က္မျမင္သူမ်ား၊ ေျခမသန္သူမ်ားကပင္ သင့္ကို ႏွင္ထုတ္ၾကလိမ့္မည္”ဟု ဆိုၾက၏။ သို႔ေသာ္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ဒါဝိဒ္ၿမိဳ႕ ဟုေခၚတြင္မည့္ ဇိအုန္ခံတပ္ကို သိမ္းပိုက္ႏိုင္ခဲ့၏။ ထိုေန႔တြင္ပင္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက “ေယဗုသိလူမ်ိဳးတို႔ကို တိုက္ခိုက္မည့္သူ မည္သူမဆို တူးေျမာင္းကို ျဖတ္ၿပီးလွ်င္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးကို မႏွစ္သက္ေသာေျခမသန္သူမ်ား၊ မ်က္မျမင္သူမ်ားကို သုတ္သင္ပစ္ၾက”ဟု အမိန႔္ေပး၏။ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ “မ်က္မျမင္သူ၊ ေျခမသန္သူမ်ားသည္ နန္းေတာ္သို႔ ဝင္ခြင့္မရွိ”ဟု ဆိုစမွတ္ျပဳၾကေလ၏။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ခံတပ္တြင္ေနၿပီး ထိုခံတပ္ကို ဒါဝိဒ္ၿမိဳ႕ ဟုေခၚဆို၏။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ မိေလႅာမွ အတြင္းပိုင္းအထိ ၿမိဳ႕ကို တည္ေဆာက္၏။ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးႏွင့္အတူ ရွိေတာ္မူသည္ျဖစ္၍ သူသည္ အားႀကီးသည္ထက္ႀကီးလာေလ၏။ တိုင္ရာဘုရင္ဟိရံမင္းႀကီးသည္လည္း သစ္ကတိုးသားမ်ားႏွင့္တကြ လက္သမားမ်ား၊ ေက်ာက္ဆစ္သမားမ်ားႏွင့္ တမန္တို႔ကိုဒါဝိဒ္မင္းႀကီးထံ ေစလႊတ္၏။ သူတို႔သည္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးအဖို႔ နန္းေတာ္ကို တည္ေဆာက္ေပးၾက၏။ ထာဝရဘုရားသည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္အျဖစ္ မိမိအား မင္းေျမႇာက္ခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ လူမ်ိဳးေတာ္အစၥေရးတို႔အဖို႔ မိမိႏိုင္ငံကို ခ်ီးေျမႇာက္ေတာ္မူခဲ့ေၾကာင္းကို ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသိနားလည္၏။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ေဟျဗဳန္ၿမိဳ႕မွ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္လာၿပီးေနာက္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕တြင္ မိဖုရားမ်ား၊ ေမာင္းမငယ္မ်ား ထပ္ယူၿပီး သားသမီးမ်ားလည္း ထပ္မံရရွိေလ၏။ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕တြင္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးရေသာသားေတာ္မ်ား၏အမည္မွာ ရွမြာ၊ ေရွာဗပ္၊ နာသန္၊ ေရွာလမုန္၊ ဣဗဟာ၊ ဧလိ႐ႊ၊ ေနဖက္၊ ယာဖ်ာ၊ ဧလိရွမာ၊ ဧလ်ာဒ၊ ဧလိဖလက္ ဟူ၍ျဖစ္၏။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးအား အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ဘုရင္အျဖစ္ ဘိသိက္ေပးေၾကာင္းကို ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ၾကားလွ်င္ ဖိလိတၱိစစ္သည္အေပါင္းတို႔သည္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးကို လိုက္ရွာရန္ ခ်ီလာၾက၏။ ထိုအေၾကာင္းကို ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးၾကားသိလွ်င္ ခံတပ္ရွိရာသို႔ ဆင္းသြား၏။ ဖိလိတၱိစစ္သည္တို႔သည္ ခ်ီလာ၍ ေရဖိမ္ခ်ိဳင့္ဝွမ္းတြင္ တပ္ျဖန႔္ေနရာယူၾကေလ၏။ ထိုအခါ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက “ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကို အကြၽႏ္ုပ္ထြက္တိုက္ရမည္ေလာ။ သူတို႔ကို အကြၽႏ္ုပ္လက္သို႔ အပ္ေတာ္မူမည္ေလာ”ဟု ထာဝရဘုရားထံ ေမးေလွ်ာက္လွ်င္ ထာဝရဘုရားက ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးအား “ထြက္တိုက္ေလာ့။ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကို သင့္လက္သို႔ ငါအမွန္အပ္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ဗာလေပရဇိမ္အရပ္သို႔ ခ်ီသြား၍ ထိုေနရာတြင္ သူတို႔ကို တိုက္ခိုက္ေလ၏။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက “ထာဝရဘုရားသည္ ငါ့ရန္သူကို ေရကာတာက်ိဳးေပါက္ပ်က္စီးသြားသကဲ့သို႔ ငါ့ေရွ႕တြင္ ပ်က္စီးေစေလၿပီ”ဟု ဆို၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုေနရာကို ဗာလေပရဇိမ္ ဟုအမည္မွည့္ေခၚေလ၏။ ထိုေနရာ၌ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ စြန႔္ထားခဲ့ေသာ သူတို႔၏႐ုပ္တုမ်ားကို ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးႏွင့္သူ႔လူတို႔သယ္သြားၾက၏။ ဖိလိတၱိစစ္သည္တို႔သည္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ခ်ီလာ၍ ေရဖိမ္ခ်ိဳင့္ဝွမ္းတြင္ တပ္ျဖန႔္ေနရာယူၾကျပန္၏။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးကလည္း ထာဝရဘုရားထံေမးေလွ်ာက္ျပန္ရာ ထာဝရဘုရားက “မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မတက္ႏွင့္။ အေနာက္ဘက္မွပတ္တက္ၿပီး သူတို႔ကို ပိုးစာေတာေရွ႕နားတြင္ တိုက္ခိုက္ေလာ့။ ပိုးစာပင္ထိပ္ဖ်ားမွ စစ္ခ်ီသံၾကားလွ်င္ အလ်င္အျမန္ထြက္တိုက္ေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ထာဝရဘုရားသည္ ဖိလိတၱိတပ္ကို တိုက္ခိုက္ရန္ သင့္ေရွ႕မွႂကြေတာ္မူၿပီ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူရာ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူသည့္အတိုင္း ျပဳ၍ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကို ေဂဗၿမိဳ႕မွ ေဂဇာၿမိဳ႕တိုင္ေအာင္ တိုက္ခိုက္ေခ်မႈန္းေလ၏။
Bible App
Bible App for Kids
