ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 24:4-15

သို႔ရာတြင္ ရွင္ဘုရင္​၏​အမိန႔္​ေတာ္​သည္ ယြာဘ​ႏွင့္ စစ္သူႀကီး​တို႔​ကို လႊမ္းမိုး​ႏိုင္​သျဖင့္ ယြာဘ​ႏွင့္ စစ္သူႀကီး​တို႔​သည္ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​တို႔​ကို စာရင္းယူ​ရန္ ရွင္ဘုရင္​ထံ​မွ ထြက္သြား​ၾက​ေလ​၏​။ သူ​တို႔​သည္ ေဂ်ာ္ဒန္​ျမစ္​ကို​ကူး​၍ ဂဒ္​ခ်ိဳင့္ဝွမ္း​အလယ္ အာေရာ္​ၿမိဳ႕​ေတာင္ဘက္​တြင္ စခန္းခ်​ၾက​ၿပီးေနာက္ ယာဇာ​ၿမိဳ႕​သို႔​ဆက္သြား​ၾက​၏​။ ထိုမွ ဂိလဒ္​ျပည္​၊ တက္တိမ္ေဟာ​ရွိ​ျပည္​တို႔​သို႔ သြား​ၿပီး ဒန္ယန္​ျပည္​ႏွင့္ ဆီဒုန္​ျပည္​ဘက္​သို႔ ပတ္သြား​ၾက​၏​။ ထိုမွ တိုင္ရာ​ခံတပ္​ၿမိဳ႕​၊ ဟိဝိ​လူမ်ိဳး​ႏွင့္ ခါနာန္​လူမ်ိဳး​တို႔ ေနထိုင္​ရာ​ၿမိဳ႕​ရွိသမွ်​တို႔​သို႔ သြား​၏​။ ယုဒ​ျပည္​၊ ေနေဂ့​အရပ္​ရွိ​ေဗရေရွဘ​ၿမိဳ႕​သို႔​လည္း သြား​ၾက​၏​။ သူ​တို႔​သည္ ကိုး​လ​ႏွင့္ ရက္​ႏွစ္ဆယ္​ၾကာ​ေအာင္ တစ္ျပည္လုံး​သို႔ လွည့္လည္​သြားလာ​ၿပီးေနာက္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔ ျပန္လာ​၏​။ ယြာဘ​သည္ လူ​အေရအတြက္​စာရင္း​ကို ရွင္ဘုရင္​ထံ ေပးအပ္​၏​။ စာရင္း​အရ​ဓား​ကိုင္​စစ္သူရဲ​မ်ား​မွာ အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​တြင္ ရွစ္သိန္း​၊ ယုဒ​အမ်ိဳးသား​တြင္ ငါးသိန္း ရွိ​၏​။ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ ထိုသို႔ လူ​အေရအတြက္​စာရင္း​ကို ေကာက္ယူ​ၿပီးမွ ေနာင္တရ​သျဖင့္ ထာဝရဘုရား​အား “​အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ႀကီးမား​ေသာ​အျပစ္​ကို​က်ဴးလြန္​မိ​ပါ​ၿပီ​။ အို ထာဝရဘုရား​၊ ကိုယ္ေတာ့္​အေစအပါး​၏​အျပစ္​ကို ေျဖလႊတ္​ေတာ္မူ​ပါ​။ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ အလြန္​မိုက္မဲ​ေသာ​အမႈ​ကို ျပဳ​မိ​ပါ​ၿပီ​”​ဟု ေလွ်ာက္ဆို​ေလ​၏​။ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး နံနက္​အိပ္ရာ​ထ​ခ်ိန္​တြင္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​၏​ဗ်ာဒိတ္ဆရာ ပေရာဖက္​ဂဒ္​ထံသို႔ ထာဝရဘုရား​၏​ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္​ေရာက္လာ​၍ “​သင္​သည္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ထံသို႔​သြား​ၿပီး ‘​သင့္​အား ေ႐ြးခ်ယ္စရာ​သုံး​ခု​ကို ေပး​ထား​ၿပီ​။ ထို​သုံး​ခု​ထဲမွ တစ္​ခု​ကို ေ႐ြး​ေလာ့​။ သင္​ေ႐ြး​သည့္​အခ်က္​အတိုင္း သင့္​ကို ျပဳ​မည္​’​ဟူ၍ ထာဝရဘုရား​မိန႔္​ေတာ္မူ​၏”​ဟု ဆင့္ဆို​ေလာ့​။ ထို႔ေၾကာင့္ ဂဒ္​သည္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ထံသို႔​သြား​၍ “​အရွင္မင္းႀကီး​၏​တိုင္းျပည္​တြင္ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ျခင္း​ေဘး ခုနစ္​ႏွစ္ ျဖစ္​ေစ​ရ​မည္ေလာ​။ သို႔မဟုတ္ ရန္သူ​လိုက္​သျဖင့္ အရွင္မင္းႀကီး​ကို သုံး​လ​ပတ္လုံး​ထြက္ေျပး​ေစ​ရ​မည္ေလာ​။ သို႔မဟုတ္ တိုင္းျပည္​တြင္ သုံး​ရက္​ပတ္လုံး​ကပ္ေရာဂါေဘး က်ေရာက္​ေစ​ရ​မည္ေလာ​။ အကြၽႏ္ုပ္​ကို ေစလႊတ္​ေသာ​အရွင္​အား မည္သည့္​အေျဖ​ျပန္ေပး​ရ​မည္​ကို ယခု စဥ္းစား​ဆုံးျဖတ္​ပါ​ေလာ့​”​ဟု ေလွ်ာက္တင္​၏​။ ထိုအခါ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က ဂဒ္​အား “​ငါ​သည္ အက်ဥ္းအက်ပ္​ထဲသို႔ ေရာက္​ပါ​ၿပီ​တကား​။ ထာဝရဘုရား​သည္ သနား​ျခင္း​က႐ုဏာ​ႀကီးမား​သည္​ျဖစ္၍ ထာဝရဘုရား​လက္​ေတာ္​ထဲသို႔​သာ ငါ​တို႔​က်ေရာက္​ပါေစ​၊ လူ႔​လက္​ထဲသို႔ မ​က်ေရာက္​ပါေစ​ႏွင့္​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။ ထို႔ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရား​သည္ ထို​ေန႔​နံနက္အခ်ိန္​မွစ၍ သတ္မွတ္​ထား​ေသာ​အခ်ိန္​ထိ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​တို႔​ထဲသို႔ ကပ္ေရာဂါ​ေဘး​က်ေရာက္​ေစ​သျဖင့္ ဒန္​ၿမိဳ႕​မွစ၍ ေဗရေရွဘ​ၿမိဳ႕​တိုင္ေအာင္ လူ​ခုနစ္ေသာင္း ေသ​ၾက​ရ​၏​။