ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 14:1-4

ေဇ႐ုယာ​သား ယြာဘ​က ရွင္ဘုရင္​သည္ အဗရွလုံ​အား စိတ္​ထဲမွ​လြမ္းဆြတ္​ေန​သည္​ကို သိ​၏​။ ထို႔ေၾကာင့္ ယြာဘ​သည္ ေတေကာ​ၿမိဳ႕​သို႔ လူ​လႊတ္​၍ ထို​ၿမိဳ႕​မွ လိမၼာပါးနပ္​ေသာ​အမ်ိဳးသမီး​တစ္ဦး​ကို ေခၚလာ​ေစ​ၿပီးလွ်င္ “​ယခု သင္​သည္ ဆီ​မ​လိမ္း​ဘဲ ငိုေႂကြးျမည္တမ္း​ရာ​ဝတ္စုံ​ကို​ဝတ္​ၿပီး လူေသ​အတြက္ ေန႔ရက္​မ်ားစြာ​ငိုေႂကြးျမည္တမ္း​ေန​ေသာ​မိန္းမ​ကဲ့သို႔ ဟန္ေဆာင္​ငိုေႂကြး​လ်က္ ရွင္ဘုရင္​ထံ​သြား​၍ ဤ​စကား​မ်ား​ကို ေလွ်ာက္တင္​ရ​မည္​”​ဟု ဆို​ၿပီး သူ​ေျပာ​ရ​မည့္​စကား​မ်ား​ကို ယြာဘ​သင္ေပး​၏​။ ေတေကာ​ၿမိဳ႕သူ ထို​အမ်ိဳးသမီး​သည္ ရွင္ဘုရင္​ထံ​သြား​၍ ေျမ​ေပၚ​ပ်ပ္ဝပ္​ဦးၫႊတ္​လ်က္ “​အရွင္မင္းႀကီး​၊ ကယ္မ​ေတာ္မူ​ပါ​”​ဟု ေလွ်ာက္​၏​။