ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 12:1-7
ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 12:1-7 MSBZ
ထို႔ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားသည္ နာသန္ကို ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးထံေစလႊတ္၏။ နာသန္သည္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးထံသို႔ေရာက္လွ်င္ “ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕တြင္ လူႏွစ္ဦးရွိ၏။ တစ္ဦးမွာ ခ်မ္းသာ၍ တစ္ဦးမွာ ဆင္းရဲ၏။ ခ်မ္းသာေသာသူ၌ သိုးအုပ္၊ ႏြားအုပ္ အမ်ားအျပားရွိ၏။ ဆင္းရဲေသာသူ၌မူကား သူဝယ္ယူထားေသာ သိုးသငယ္မေလးတစ္ေကာင္မွလြဲ၍ မည္သည့္အရာမွ်မရွိ။ သူသည္ ထိုသိုးသငယ္မေလးကို ေကြၽးေမြးျပဳစုခဲ့၏။ သူႏွင့္အတူေန၍ သူ႔သားသမီးႏွင့္အတူႀကီးျပင္းလာ၏။ သူႏွင့္အတူ စား၏။ သူ႔ခြက္တြင္ပင္ ေသာက္၏။ သူ႔သမီးကဲ့သို႔ သူ႔ရင္ခြင္တြင္ အိပ္၏။ တစ္ေန႔တြင္ ခ်မ္းသာေသာသူထံသို႔ ခရီးသြားဧည့္သည္တစ္ဦးေရာက္လာ၏။ သူ႔ထံေရာက္လာေသာဧည့္သည္ကို သူ၏သိုးအုပ္၊ ႏြားအုပ္ထဲမွ သိုးႏြားကိုယူ၍ ခ်က္ေကြၽးရမည္ကို ႏွေျမာသျဖင့္ ဆင္းရဲေသာသူ၏သိုးသငယ္မေလးကို ယူၿပီးလွ်င္ သူ႔ထံေရာက္လာေသာဧည့္သည္ကို ခ်က္ေကြၽး၏”ဟု ေျပာျပေလ၏။ ထိုအခါ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ခ်မ္းသာေသာသူကို အလြန္အမ်က္ထြက္ၿပီး နာသန္အား “ထာဝရဘုရား အသက္ရွင္သည္ႏွင့္အညီ ထိုသို႔ျပဳေသာသူသည္ အမွန္ပင္ ေသရမည္။ ဤသို႔သနားညႇာတာစိတ္ကင္းမဲ့စြာျပဳေသာသူသည္ သိုးသငယ္မေလးအတြက္ ေလးဆျပန္ေလွ်ာ္ရမည္”ဟု မိန႔္ဆို၏။ ထိုအခါ နာသန္က ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးအား “ထိုသူသည္ အရွင္မင္းႀကီးပင္ျဖစ္၏။ အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားက ‘ငါသည္ သင့္ကို ေရွာလုမင္းႀကီးလက္မွ ကယ္ႏုတ္ၿပီး အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ဘုရင္အျဖစ္ ဘိသိက္ေပးခဲ့၏။
Bible App
Bible App for Kids
