ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 10:1-19
ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 10:1-19 MSBZ
ထို႔ေနာက္တြင္ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔၏ဘုရင္ အနိစၥေရာက္၍ သားေတာ္ဟာႏုန္သည္ ခမည္းေတာ္၏အ႐ိုက္အရာကို ဆက္ခံ၏။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးကလည္း “ဟာႏုန္၏ခမည္းေတာ္ နာဟတ္မင္းႀကီးသည္ ငါ့အား ေမတၱာျပခဲ့ဖူးသည့္နည္းတူ ငါသည္လည္း ယခု နာဟတ္သားဟာႏုန္အား ေမတၱာက႐ုဏာျပရမည္”ဟု မိန႔္ဆိုလ်က္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ဟာႏုန္၏ခမည္းေတာ္အနိစၥေရာက္သည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ သူ႔ကိုႏွစ္သိမ့္ေပးရန္ မိမိအမႈထမ္းတို႔ကို ေစလႊတ္လိုက္၏။ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏အေစအပါးတို႔သည္ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔၏ျပည္သို႔ေရာက္ေသာအခါ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားအႀကီးအကဲတို႔က မိမိတို႔၏အရွင္ဟာႏုန္မင္းႀကီးအား “ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ အရွင့္ခမည္းေတာ္ကို႐ိုေသေလးစားသျဖင့္ အရွင့္ထံႏွစ္သိမ့္သူမ်ားကို ေစလႊတ္သည္ဟု အရွင္ထင္သေလာ။ ထိုသို႔မဟုတ္။ မိမိ၏မင္းမႈထမ္းတို႔ကို ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးေစလႊတ္လိုက္ျခင္းမွာ ၿမိဳ႕ကိုစူးစမ္းေထာက္လွမ္း၍ တိုက္ခိုက္ေမွာက္လွန္ရန္သာ ျဖစ္သည္”ဟု ေလွ်ာက္တင္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဟာႏုန္မင္းႀကီးသည္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏မင္းမႈထမ္းတို႔ကိုဖမ္းၿပီး သူတို႔၏မုတ္ဆိတ္ကို တစ္ျခမ္းရိတ္ၿပီးလွ်င္ သူတို႔ဝတ္႐ုံကိုလည္း တင္ပါးအထိ အလယ္တည့္တည့္မွ ညႇပ္ပစ္ကာ ျပန္လႊတ္လိုက္၏။ ထိုသတင္းကို ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးထံ လာေျပာျပၾကေသာအခါ လူလႊတ္၍ ႀကိဳဆိုေစ၏။ သူတို႔သည္ အႀကီးအက်ယ္အရွက္ခြဲခံလိုက္ရသျဖင့္ ရွင္ဘုရင္က “သင္တို႔မုတ္ဆိတ္ျပန္ရွည္လာသည္အထိ ေဂ်ရိေခါၿမိဳ႕တြင္ေနၾကေလာ့။ ေနာက္မွ ျပန္လာၾကေလာ့”ဟု မွာၾကားလိုက္၏။ သူတို႔အား ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးစက္ဆုပ္႐ြံရွာသြားေၾကာင္းကို အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔သိေသာအခါ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ လူလႊတ္၍ ဗက္ရေဟာဘၿမိဳ႕ႏွင့္ ေဇာဘၿမိဳ႕မွဆီးရီးယားလူမ်ိဳး ေျခလ်င္တပ္သား အေယာက္ႏွစ္ေသာင္း၊ မာခါဘုရင္ထံမွ လူတစ္ေထာင္၊ ေတာဘၿမိဳ႕မွ လူတစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္တို႔ကိုငွားရမ္းေလ၏။ ထိုသတင္းကို ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးၾကားလွ်င္ ယြာဘႏွင့္ စစ္သူရဲတပ္တစ္တပ္လုံးကို စစ္ခ်ီေစ၏။ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔လည္း ခ်ီလာၿပီး ၿမိဳ႕တံခါးဝတြင္ စစ္ခင္းက်င္းၾက၏။ ေဇာဘၿမိဳ႕ႏွင့္ ရေဟာဘၿမိဳ႕မွဆီးရီးယားလူမ်ိဳး၊ ေတာဘႏွင့္ မာခါအမ်ိဳးသားတို႔မူကား ၿမိဳ႕ျပင္တြင္ အသီးသီးစစ္ခင္းက်င္းၾက၏။ ယြာဘသည္ အေရွ႕ဘက္ႏွင့္ အေနာက္ဘက္တြင္ စစ္ခင္းက်င္းထားသည္ကို ျမင္လွ်င္ အစၥေရးစစ္သူရဲမ်ားထဲမွ လက္ေ႐ြးစင္အခ်ိဳ႕ကို ဆီးရီးယားလူမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ရန္ စစ္ခင္းက်င္း၏။ က်န္လူတို႔ကို ညီအဘိရွဲလက္သို႔အပ္ၿပီး အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔ႏွင့္ တိုက္ခိုက္ရန္ စစ္ခင္းက်င္းေစ၏။ ထို႔ျပင္ ယြာဘက “ဆီးရီးယားလူမ်ိဳးတို႔ဘက္က အေရးသာေနလွ်င္ ငါ့ကိုလာကူပါ။ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔ဘက္က အေရးသာေနလွ်င္ သင့္ကို ငါလာကူမည္။ အားယူၾကေလာ့။ ငါတို႔လူမ်ိဳးအတြက္၊ ငါတို႔ဘုရားသခင္၏ၿမိဳ႕ေတာ္အတြက္ ငါတို႔ရဲရင့္စြာတိုက္ၾကစို႔။ ထာဝရဘုရားသည္ အလိုေတာ္ရွိသည့္အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ေပးေတာ္မူလိမ့္မည္”ဟု အားေပးစကားဆို၏။ ထို႔ေနာက္ ယြာဘႏွင့္ သူ႔တပ္သားတို႔သည္ စစ္တိုက္ရန္ ေရွ႕တိုးလာၾကေသာအခါ ဆီးရီးယားလူမ်ိဳးတို႔သည္ သူတို႔ေရွ႕မွထြက္ေျပးၾက၏။ ထိုသို႔ ဆီးရီးယားလူမ်ိဳးတို႔ ထြက္ေျပးၾကသည္ကို အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔ျမင္ေသာအခါ သူတို႔လည္း အဘိရွဲေရွ႕မွ ၿမိဳ႕ထဲသို႔ျပန္ေျပးဝင္ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ယြာဘသည္ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔ကို တိုက္ခိုက္ရာမွ တပ္ေခါက္ၿပီး ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္လာ၏။ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို မိမိတို႔ရႈံးနိမ့္ေၾကာင္း ဆီးရီးယားလူမ်ိဳးတို႔သိလွ်င္ တစ္ဖန္စု႐ုံးျပန္၏။ ဟာဒေဒဇာမင္းႀကီးသည္ လူလႊတ္၍ယူဖေရးတီးျမစ္တစ္ဖက္ကမ္းရွိ ဆီးရီးယားလူမ်ိဳးတို႔ကိုလည္း ေခၚလာေစ၏။ ဟာဒေဒဇာမင္းႀကီး၏စစ္သူႀကီးေရွာဗက္သည္ သူတို႔ကိုဦးေဆာင္၍ ေဟလံၿမိဳ႕သို႔ေရာက္လာၾက၏။ ထိုသတင္းကိုဒါဝိဒ္မင္းႀကီးၾကားလွ်င္ အစၥေရးလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔ကိုစုေဝးေစၿပီး ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္ကိုကူးကာ ေဟလံၿမိဳ႕သို႔ ခ်ီလာ၏။ ဆီးရီးယားလူမ်ိဳးတို႔လည္း စစ္ခင္းက်င္းၿပီး ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးကို ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ေလ၏။ ဆီးရီးယားလူမ်ိဳးတို႔သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ေရွ႕မွ ထြက္ေျပးၾကျပန္၍ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ဆီးရီးယားလူမ်ိဳးတို႔၏စစ္ရထားမႉး အေယာက္ခုနစ္ရာ၊ ျမင္းစီးသူရဲ အေယာက္ေလးေသာင္းတို႔ကို ကြပ္မ်က္ပစ္ေလ၏။ စစ္သူႀကီးေရွာဗက္ကိုလည္း ထိုေနရာတြင္ပင္ အေသသတ္လိုက္ေလ၏။ ဟာဒေဒဇာမင္းႀကီး၏လက္ေအာက္ခံဘုရင္အေပါင္းတို႔သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ေရွ႕တြင္ ရႈံးနိမ့္ေနရသည္ကို သိျမင္လွ်င္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ မဟာမိတ္ဖြဲ႕ၿပီး သူတို႔၏လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ေနၾက၏။ ေနာင္တြင္ ဆီးရီးယားလူမ်ိဳးတို႔သည္ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔ကို စစ္မကူဝံ့ေတာ့ေပ။