႐ွင္ေပတ႐ုဩဝါဒစာဒုတိယေစာင္ 3:3-9
႐ွင္ေပတ႐ုဩဝါဒစာဒုတိယေစာင္ 3:3-9 MSBZ
ပထမဦးစြာ သင္တို႔သိထားရမည့္အခ်က္မွာ ျပက္ရယ္ျပဳတတ္ေသာသူတို႔သည္ ေနာက္ဆုံးေသာေန႔ရက္ကာလ၌ ျပက္ရယ္ျပဳလ်က္ေပၚလာ၍ မိမိတို႔၏တပ္မက္ျခင္းမ်ားအတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းကာ “ကိုယ္ေတာ္၏ႂကြလာေတာ္မူျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာကတိေတာ္သည္ အဘယ္မွာရွိသနည္း။ ေရွးဘိုးေဘးမ်ားအိပ္ေပ်ာ္ခဲ့သည့္အခ်ိန္မွစ၍ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔သည္ ဖန္ဆင္းျခင္း၏အစကအတိုင္း ဆက္၍တည္ေနသည္မဟုတ္ေလာ”ဟု ေျပာဆိုၾကလိမ့္မည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ ေကာင္းကင္သည္ ေရွးယခင္ကပင္တည္ရွိ၍ ေျမႀကီးသည္လည္း ေရအားျဖင့္ ေရထဲမွထင္ရွားလာၿပီး ထိုအခ်ိန္က ကမာၻသည္ ေရလႊမ္းမိုးျခင္းခံရလ်က္ ေရအားျဖင့္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္ခဲ့သည္ဟူေသာအခ်က္ကို သူတို႔သည္ တမင္ေမ့ေလ်ာ့ထားလိုၾက၏။ ယခုရွိေသာ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးမူကား ထိုႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ မီးအတြက္သိုမွီးထားျခင္းခံရ၍ ဘုရားတရားမဲ့ေသာသူတို႔၏ပ်က္စီးျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းေန႔ရက္တိုင္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားျခင္းခံရလ်က္ရွိ၏။ သို႔ေသာ္ ခ်စ္ရေသာသူတို႔၊ ထာဝရဘုရားအတြက္ ေန႔ရက္တစ္ရက္သည္ အႏွစ္တစ္ေထာင္ကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ အႏွစ္တစ္ေထာင္သည္ ေန႔ရက္တစ္ရက္ကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ျဖစ္သည္ဟူေသာအခ်က္တစ္ခုကို မေမ့ေလ်ာ့ၾကႏွင့္။ ေႏွာင့္ေႏွးသည္ဟု အခ်ိဳ႕တို႔ကမွတ္ယူသကဲ့သို႔ ထာဝရဘုရားသည္ ကတိေတာ္ကို ေႏွာင့္ေႏွးေစေတာ္မူသည္မဟုတ္။ မည္သူမွ်မပ်က္စီးဘဲ လူတိုင္းေနာင္တရေစရန္ အလိုေတာ္ရွိ၍ သင္တို႔အေပၚစိတ္ရွည္သည္းခံလ်က္ေနေတာ္မူျခင္းသာျဖစ္၏။