႐ွင္ေပတ႐ုဩဝါဒစာဒုတိယေစာင္ 2:14-19

သူ​တို႔​၏​မ်က္စိ​သည္ ေဖာက္ျပန္​လို​ေသာ​ဆႏၵ​ႏွင့္​ျပည့္ႏွက္​၍ အျပစ္​ျပဳ​ရာ​မွ​ရပ္တန႔္​ျခင္း​မ​ရွိ​ၾက။ သူ​တို႔​သည္ စိတ္​မ​တည္ၾကည္​ေသာ​သူ​တို႔​ကို လွည့္ျဖား​ဆြဲေဆာင္​လ်က္ ေလာဘ​လြန္က်ဴး​ျခင္း​၌​က်င့္သားရ​ေသာ စိတ္ႏွလုံး​ရွိ​၍ က်ိန္ဆဲ​ျခင္း​၏​သားသမီး​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ ေျဖာင့္တန္း​ေသာ​လမ္း​ကို​စြန႔္ခြာ​၍ လမ္းလြဲ​ကာ မတရားမႈ​ေၾကာင့္​ရရွိ​ေသာ​အဖိုးအခ​ကို​ႏွစ္သက္​သည့္ ေဗာ္ေသာ္​၏​သား ဗာလမ္​၏​လမ္းစဥ္​ကို​လိုက္​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ဗာလမ္​သည္ မိမိ​၏​မွားယြင္း​ျခင္း​အတြက္ ဆိုဆုံးမ​ျခင္း​ကို​ခံရ​၏။ စကား​မ​ေျပာ​တတ္​ေသာ​ျမည္း​သည္ လူ​၏​အသံ​ျဖင့္ စကား​ေျပာ​လ်က္ ထို​ပေရာဖက္​၏​မိုက္မဲ​မႈ​ကို တားျမစ္​ေလ​၏။ ထို​သူ​တို႔​သည္ ခန္းေျခာက္​ေသာ​စမ္းေရ​တြင္း​မ်ား၊ မုန္တိုင္း​ျဖင့္​လြင့္ပါ​သြား​သည့္​မိုးတိမ္​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​၏။ သူ​တို႔​အတြက္ ေမွာင္မည္း​ေသာ​အေမွာင္​ကို ထိန္းသိမ္း​ထား​လ်က္​ရွိ​၏။ အေၾကာင္းမူကား သူ​တို႔​သည္ အခ်ည္းႏွီး​ခ်ဲ႕ထြင္​ဝါႂကြား​ေျပာဆို​လ်က္ မွားယြင္း​ျခင္း​၌​အသက္ရွင္​ေနထိုင္​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲမွ လြတ္ေျမာက္​ခါစ​ရွိ​ေသာ​သူ​တို႔​ကို ေသြးသား​ဇာတိ​၏​တပ္မက္​ျခင္း​ႏွင့္​ကာမဂုဏ္​လိုက္စား​ျခင္း​တို႔​ျဖင့္ လွည့္ျဖား​ဆြဲေဆာင္​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ ထို​သူ​တို႔​အား လြတ္လပ္​မႈ​ကို​ေပး​မည္​ဟု ကတိ​ေပး​လ်က္​ႏွင့္ သူ​တို႔​ကိုယ္တိုင္​သည္ ပ်က္စီး​ျခင္း​၏​ေက်းကြၽန္​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​၏။ အေၾကာင္းမူကား လူ​သည္ တစ္စုံတစ္ခု​၏​အႏိုင္ယူ​စိုးမိုး​ျခင္း​ကို​ခံရ​လွ်င္ ထို​အရာ​၏​ေက်းကြၽန္​ျဖစ္​၏။