ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 6:12-17

ထိုအခါ အမႈထမ္း​တစ္​ဦး​က “​အကြၽႏ္ုပ္​၏​သခင္ အရွင္မင္းႀကီး​၊ မည္သူ​မွ်​မ​ရွိ​ပါ​။ အစၥေရး​ျပည္​ရွိ ပေရာဖက္​ဧလိရွဲ​က အရွင့္​အိပ္ခန္း​တြင္း​မွ​ေျပာ​ေသာ​စကား​မ်ား​ကို အစၥေရး​ဘုရင္​အား ျပန္ေျပာျပ​ေလ့​ရွိ​ပါ​၏​”​ဟု ေလွ်ာက္တင္​၏​။ ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္​က “​သူ​ရွိ​မည့္​ေနရာ​ကို သြား​၍​စုံစမ္း​ပါ​။ သူ႔​ကို လူ​လႊတ္​ၿပီး​ဖမ္း​မည္​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။ “ေဒါသန္​ၿမိဳ႕​၌​ရွိ​သည္​”​ဟု ရွင္ဘုရင္ သတင္းရ​လွ်င္ ထို​ၿမိဳ႕​သို႔ ျမင္း​တပ္​၊ ရထား​တပ္​ႏွင့္ စစ္သူရဲ​အေျမာက္အျမား​ကို ေစလႊတ္​၍ ညအခ်ိန္​တြင္ ၿမိဳ႕​ကို ဝိုင္းထား​ၾက​၏​။ ဘုရားသခင့္​လူ​၏​ငယ္သား​တစ္ေယာက္​က ေစာေစာထ​၍​အျပင္ထြက္​ၾကည့္​ေသာအခါ စစ္သည္​ႏွင့္ ျမင္း​မ်ား​၊ ရထား​မ်ား ၿမိဳ႕​ကို​ဝိုင္းရံ​ထား​သည္​ကို ေတြ႕​သျဖင့္ ထို​ငယ္သား​က သူ႔​သခင္​အား “​အို အကြၽႏ္ုပ္​၏​သခင္​၊ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔ မည္သို႔​ျပဳ​ရ​ပါ​မည္နည္း​”​ဟု ေမးေလွ်ာက္​၏​။ သူ႔​သခင္​က​လည္း “​မ​ေၾကာက္႐ြံ႕​ႏွင့္​။ ငါ​တို႔​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ေသာ​သူ​သည္ သူ​တို႔​၌​ရွိ​ေသာ​လူ​ထက္​သာ၍​မ်ား​၏​”​ဟု ျပန္ေျပာ​၏​။ ထို႔ေနာက္ ဧလိရွဲ​က “​အို ထာဝရဘုရား​၊ သူ​၏​မ်က္စိ​ကို​ဖြင့္ေပး​၍ သူ႔​ကို​ျမင္​ေစ​ေတာ္မူ​ပါ​”​ဟု ဆုေတာင္း​လွ်င္ ထာဝရဘုရား​သည္ ထို​ငယ္သား​၏​မ်က္စိ​ကို​ဖြင့္ေပး​ေတာ္မူ​သျဖင့္ ဧလိရွဲ​ပတ္ပတ္လည္​တြင္ ျမင္း​ႏွင့္​က​ေသာ​မီး​စစ္ရထား​မ်ား ေတာင္​တစ္ေတာင္လုံး​ျပည့္​ေန​သည္​ကို ေတြ႕​ရ​ေလ​၏​။