ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 25:1-21

ေဇဒကိ​မင္းႀကီး နန္းစံ​ကိုး​ႏွစ္​၊ ဒသမ​လ​၊ ဆယ္​ရက္​ေန႔​တြင္ ေဘဘီလုံ​ဘုရင္​ေနဗုခဒ္ေနဇာ​မင္းႀကီး​သည္ မိမိ​စစ္သည္​အေပါင္း​တို႔​ႏွင့္တကြ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔​စစ္ခ်ီလာ​၍ ၿမိဳ႕ျပင္​၌​စခန္းခ်​ၾက​၏​။ ၿမိဳ႕​ပတ္ပတ္လည္​၌ ေျမကတုတ္​ကို​ေဆာက္​ၾက​၏​။ ေဇဒကိ​မင္းႀကီး​နန္းစံ တစ္ဆယ့္တစ္​ႏွစ္​တိုင္ေအာင္ ၿမိဳ႕​ကို​ဝိုင္း​ထား​ၾက​၏​။ ထို​ႏွစ္ စတုတၳ​လ​၊ ကိုး​ရက္​ေန႔​တြင္ ၿမိဳ႕​ထဲ၌ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ျခင္း​ေဘး ဆိုး႐ြား​စြာ​ျဖစ္​သျဖင့္ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သား​တို႔ စားစရာ​အလွ်င္း​မ​ရွိ​ေတာ့ေပ​။ ေနာက္ဆုံး​၌ ၿမိဳ႕႐ိုး​က်ိဳးေပါက္​သြား​ၿပီး ခါလဒဲ​စစ္သည္​တို႔​က ၿမိဳ႕​ကို​ဝိုင္းရံ​ထား​ၾက​ေသာ္လည္း ရွင္ဘုရင္​ႏွင့္တကြ စစ္သူရဲ​အေပါင္း​တို႔​သည္ ညအခ်ိန္​တြင္ ဘုရင့္​ဥယ်ာဥ္​ေတာ္​အနီး ၿမိဳ႕႐ိုး​ႏွစ္​ခု​ၾကား​ရွိ​တံခါး​မွ​ထြက္​၍ အရာဗ​လြင္ျပင္​သြား​ရာ​လမ္း​အတိုင္း ထြက္ေျပး​ၾက​၏​။ ခါလဒဲ​စစ္သည္​တို႔​သည္​လည္း ရွင္ဘုရင္​ေနာက္သို႔​လိုက္​ၾက​ရာ ေဇဒကိ​မင္းႀကီး​ကို ေဂ်ရိေခါ​လြင္ျပင္​၌ မီ​ေလ​၏​။ သူ​၏​စစ္သည္​အေပါင္း​တို႔​သည္​လည္း တကြဲတျပား​ထြက္ေျပး​ၾက​၏​။ ခါလဒဲ​စစ္သည္​တို႔​သည္ ေဇဒကိ​မင္းႀကီး​ကို​ဖမ္းဆီး​ၿပီး ေဘဘီလုံ​ဘုရင္​ရွိ​ရာ ရိဗလ​ၿမိဳ႕​သို႔ ေခၚေဆာင္​သြား​ၾက​၍ သူ႔​ကို စီရင္ခ်က္ခ်​ေလ​၏​။ ေဇဒကိ​မင္းႀကီး​၏​သား​တို႔​ကို ေဇဒကိ​မင္းႀကီး​ေရွ႕ေမွာက္​တြင္​ပင္ သတ္​၏​။ ေဇဒကိ​မင္းႀကီး​၏​မ်က္စိ​ကို​လည္း​ေဖာက္ထုတ္​ၿပီး သူ႔​ကို ေၾကးနီႀကိဳး​ျဖင့္​ခ်ည္ေႏွာင္​ကာ ေဘဘီလုံ​ၿမိဳ႕​သို႔ ေခၚေဆာင္​သြား​၏​။ ေဘဘီလုံ​ဘုရင္​ေနဗုခဒ္ေနဇာ​မင္းႀကီး နန္းစံ​တစ္ဆယ့္ကိုး​ႏွစ္​၊ ပၪၥမ​လ​၊ ခုနစ္​ရက္​ေန႔​၌ ေဘဘီလုံ​ဘုရင္​၏​အမႈထမ္း ကိုယ္ရံေတာ္မႉး​ေနဗုဇာရဒန္​သည္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔​ေရာက္လာ​၏​။ သူ​သည္ ထာဝရဘုရား​၏​အိမ္​ေတာ္​မွစ၍ ဘုရင့္​နန္းေတာ္​ႏွင့္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​ရွိ အိမ္​အားလုံး​ကို မီးရႈိ႕​၏​။ မႉးႀကီးမတ္ရာ​တို႔​၏​အိမ္​အားလုံး​ကို​လည္း မီးရႈိ႕​ေလ​၏​။ ကိုယ္ရံေတာ္မႉး​ႏွင့္​ပါလာ​ေသာ ခါလဒဲ​စစ္သည္​အေပါင္း​တို႔​သည္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​ပတ္ပတ္လည္​ရွိ ၿမိဳ႕႐ိုး​ကို ၿဖိဳဖ်က္​ၾက​၏​။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ရံေတာ္မႉး​ေနဗုဇာရဒန္​သည္ ၿမိဳ႕​ထဲ၌​ႂကြင္းက်န္​ေသာ​သူ​မ်ား​၊ ေဘဘီလုံ​ဘုရင္​ထံ ခိုလႈံလာ​သူ​မ်ား​ႏွင့္ က်န္ရွိ​ေသာ​ျပည္သူျပည္သား​တို႔​ကို ဖမ္းေခၚ​သြား​ေလ​၏​။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ရံေတာ္မႉး​သည္ ဆင္းရဲ​ေသာ​ျပည္သား​အခ်ိဳ႕​ကို ခ်န္ထား​၍ စပ်စ္ၿခံ​မ်ား​၊ လယ္​မ်ား​တြင္ အလုပ္လုပ္​ေစ​၏​။ ခါလဒဲ​စစ္သည္​တို႔​သည္ ထာဝရဘုရား​၏​အိမ္​ေတာ္​၌​ရွိ​ေသာ​ေၾကးနီ​တိုင္​မ်ား​၊ ထာဝရဘုရား​၏​အိမ္​ေတာ္​၌​ရွိ​ေသာ​ေၾကးနီ​ေရကန္​ႏွင့္​တြန္းလွည္း တို႔​ကို​ခ်ိဳးဖဲ့​၍ ေၾကးနီ​ရွိသမွ်​ကို ေဘဘီလုံ​ၿမိဳ႕​သို႔ ယူေဆာင္​သြား​ၾက​၏​။ အိုး​မ်ား​၊ ေဂၚျပား​မ်ား​၊ မီးညႇပ္​မ်ား​၊ ဇြန္း​မ်ား​မွစ၍ အမႈ​ေတာ္​ေဆာင္႐ြက္​ရာ​တြင္​အသုံးျပဳ​သည့္ ေၾကးနီ​တန္ဆာပလာ​ရွိသမွ်​တို႔​ကို​လည္း ယူေဆာင္​သြား​ၾက​၏​။ ကိုယ္ရံေတာ္မႉး​သည္ ေ႐ႊစင္​၊ ေငြစင္​ျဖင့္​လုပ္​ထား​ေသာ မီးက်ီးခံဗန္း​မ်ား​၊ ဇလုံ​မ်ား​ကို​လည္း သိမ္းယူ​သြား​ေလ​၏​။ ထာဝရဘုရား​၏​အိမ္​ေတာ္​၌ ေရွာလမုန္​မင္းႀကီး​ျပဳလုပ္​ထား​ေသာ တိုင္​ႏွစ္​တိုင္​၊ ေရကန္​တစ္​ကန္​ႏွင့္ တြန္းလွည္း​မ်ား​စသည့္ ေၾကးနီ​တန္ဆာပလာ​အားလုံး​၏​အေလးခ်ိန္​မွာ ခ်ိန္တြယ္​၍​ပင္​မ​ရ​ႏိုင္​ေခ်​။ တိုင္​တစ္​တိုင္​စီ​၏​အျမင့္​မွာ တစ္ဆယ့္ရွစ္​ေတာင္​ရွိ​ၿပီး တိုင္ထိပ္​တြင္ ေၾကးနီ​တိုင္အုပ္ ပါရွိ​၏​။ ထို​တိုင္အုပ္​သည္​လည္း အျမင့္​သုံး​ေတာင္​ရွိ​ၿပီး တိုင္အုပ္​ပတ္ပတ္လည္​တြင္​လည္း ေၾကးနီ​အတိၿပီး​ေသာ​ရာဇမတ္ကြက္​ႏွင့္​သလဲသီးပုံ​မ်ား​လည္း ပါရွိ​၏​။ ထိုနည္းတူ ဒုတိယ​တိုင္​တြင္​လည္း ရာဇမတ္ကြက္​မ်ား ပါရွိ​၏​။ ကိုယ္ရံေတာ္မႉး​သည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မင္း​စရာယ​၊ လက္ေထာက္​ယဇ္ပုေရာဟိတ္​ေဇဖနိ​ႏွင့္ တံခါးေစာင့္​သုံး​ေယာက္​တို႔​ကို ေခၚေဆာင္​သြား​၏​။ စစ္သူရဲ​တို႔​ကို ႀကီးၾကပ္အုပ္ခ်ဳပ္​ရ​သူ​စစ္သူႀကီး​တစ္​ဦး​၊ ၿမိဳ႕​ထဲ၌​ေတြ႕​မိ​ေသာ ဘုရင့္​အတိုင္ပင္ခံအမတ္​ငါး​ဦး​၊ ျပည္သား​တို႔​ထဲမွ စစ္သား​ရွာေဖြ​စုေဆာင္း​ေပး​ရ​သူ စစ္စာေရးေတာ္ႀကီး​တစ္ဦး​၊ ၿမိဳ႕​ထဲ၌​ေတြ႕​မိ​ေသာ​ျပည္သူျပည္သား​အေယာက္​ေျခာက္ဆယ္​တို႔​ကို​လည္း ၿမိဳ႕​ထဲမွ ေခၚယူ​သြား​ေလ​၏​။ ကိုယ္ရံေတာ္မႉး​ေနဗုဇာရဒန္​သည္ ထို​သူ​တို႔​ကို ရိဗလ​ၿမိဳ႕​ရွိ ေဘဘီလုံ​ဘုရင္​ထံသို႔ ေခၚေဆာင္​လာ​၏​။ ေဘဘီလုံ​ဘုရင္​သည္ ထို​သူ​တို႔​ကို ဟာမတ္​ျပည္​၊ ရိဗလ​ၿမိဳ႕​တြင္ ဒဏ္ခတ္​ကြပ္မ်က္​ေလ​၏​။ ဤသို႔ျဖင့္ ယုဒ​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ ေနရင္း​ျပည္​မွ ဖမ္းေခၚ​သြား​ျခင္း​ခံရ​ေလ​၏​။