ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 20:1-6

ထို​ကာလ​တြင္ ေဟဇကိ​မင္းႀကီး​သည္ ေသ​လုနီးပါး​နာမက်န္း​ျဖစ္​ေလ​၏​။ ထိုအခါ အာမုတ္​၏​သား​ပေရာဖက္​ေဟရွာယ​က သူ႔​ထံသို႔​လာ​၍ “ ‘​သင္​ေသ​ရ​မည္​။ သင္​အသက္ရွင္​ရ​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္​ေသာေၾကာင့္ သင့္​နန္းတြင္းေရး​ရာ​တို႔​ကို စီမံ​ခဲ့​ေလာ့’​ဟူ၍ ထာဝရဘုရား မိန႔္​ေတာ္မူ​သည္​”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏​။ ထိုအခါ ေဟဇကိ​မင္းႀကီး​သည္ နံရံ​ဘက္​သို႔ မ်က္ႏွာ​လွည့္​၍ “​အို ထာဝရဘုရား​၊ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ေရွ႕​ေတာ္​၌ စိတ္ႏွလုံး​အႂကြင္းမဲ့ သစၥာရွိရွိ​အသက္ရွင္​ေလွ်ာက္လွမ္း​ခဲ့​သည္​ကို​လည္းေကာင္း​၊ ေရွ႕​ေတာ္​၌ ေကာင္း​ေသာ​အမႈ ျပဳ​ခဲ့​သည္​ကို​လည္းေကာင္း ေအာက္ေမ့​ေတာ္မူ​ပါ​”​ဟု ထာဝရဘုရား​ထံ ဆုေတာင္း​ၿပီး ခါးသီး​စြာ​ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြး​ေလ​၏​။ နန္းေတာ္​အလယ္​ဝင္း​မွ ေဟရွာယ​မ​ထြက္သြား​မီ​တြင္ ထာဝရဘုရား​၏​ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္​သည္ သူ႔​ထံသို႔​ေရာက္လာ​၍ “​ငါ့​လူမ်ိဳး​ေတာ္​ကို အုပ္ခ်ဳပ္​ေသာ​ေဟဇကိ​မင္းႀကီး​ထံသို႔ ျပန္သြား​ၿပီးလွ်င္ သင့္​ဘိုးေဘး​ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​၏​ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရား​က ‘​သင့္​ဆုေတာင္းသံ​ကို ငါ​ၾကား​ၿပီ​။ သင့္​မ်က္ရည္​ကို ငါ​ျမင္​ၿပီ​။ သင့္​ကို ငါ​ျပန္လည္​က်န္းမာ​လာ​ေစ​မည္​။ သုံး​ရက္​ေျမာက္​လွ်င္ သင္​သည္ ထာဝရဘုရား​၏​အိမ္​ေတာ္​သို႔ တက္သြား​ႏိုင္​လိမ့္မည္​။ ငါ​သည္ သင့္​အား တစ္ဆယ့္ငါး​ႏွစ္ ထပ္၍​အသက္ရွင္​ေစ​မည္​။ သင္​ႏွင့္ ဤ​ၿမိဳ႕​ကို အဆီးရီးယား​ဘုရင္​လက္​မွ ကယ္ႏုတ္​မည္​။ ငါ့​အတြက္​၊ ငါ့​အေစအပါး​ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​အတြက္ ဤ​ၿမိဳ႕​ကို ငါ​ကာကြယ္​မည္​’​ဟူ၍ မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီ​”​ဟု ဆင့္ဆို​ေစ​၏​။