ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 2:8-23
ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 2:8-23 MSBZ
ထို႔ေနာက္ ဧလိယသည္ မိမိအဝတ္ကိုယူ၍ လိပ္ၿပီးမွ ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္ေရကို ႐ိုက္ေလ၏။ ထိုအခါ ေရသည္ ထက္ျခမ္းကြဲသြား၍ သူတို႔ႏွစ္ဦး ေျခာက္ေသြ႕ေသာေျမေပၚတြင္ လမ္းေလွ်ာက္ကူးသြားၾက၏။ သူတို႔ ျမစ္ကိုျဖတ္ကူးၿပီးလွ်င္ ဧလိယက ဧလိရွဲအား “ငါသည္ သင့္ထံမွ ေဆာင္ယူသြားျခင္းမခံရမီ သင့္အဖို႔ မည္သည့္အရာျပဳေပးရမည္ကို ေျပာပါေလာ့”ဟု ဆိုလွ်င္ ဧလိရွဲက “အရွင့္ထံ၌ရွိေသာဝိညာဥ္မ်ိဳး အကြၽႏ္ုပ္၌ ႏွစ္ဆရွိပါေစေသာ”ဟု ေတာင္းဆို၏။ ဧလိယကလည္း “သင္သည္ ရဖို႔ခက္ခဲေသာဆုကို ေတာင္းဆိုၿပီ။ သင့္ထံမွ ငါေဆာင္ယူသြားျခင္းခံရသည္ကို သင္ျမင္လွ်င္ သင့္အဖို႔ ထိုသို႔ျဖစ္လိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သင္မျမင္လွ်င္ ထိုသို႔ျဖစ္မည္မဟုတ္”ဟု ဆို၏။ ထိုသို႔ စကားေျပာလ်က္သြားေနၾကစဥ္တြင္ပင္ မီးျမင္းႏွင့္ကေသာမီးရထားတစ္စီး ႐ုတ္ခ်ည္းေပၚလာၿပီး သူတို႔ႏွစ္ဦးကိုခြဲပစ္ကာ ဧလိယသည္ ေလေပြျဖင့္ ေကာင္းကင္သို႔ ပါသြားေလ၏။ ထိုအျခင္းအရာကို ဧလိရွဲျမင္လွ်င္ “ကြၽႏ္ုပ္အဘ ကြၽႏ္ုပ္အဘ၊ အစၥေရးျမင္း၊ အစၥေရးရထားပါတကား”ဟု ေအာ္ဟစ္ေလ၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ဧလိယကို သူ မျမင္ရေတာ့ေပ။ သူသည္ မိမိအဝတ္ကိုကိုင္၍ ႏွစ္ပိုင္းဆုတ္ၿဖဲ၏။ ဧလိယကိုယ္မွ ျပဳတ္က်က်န္ခဲ့ေသာအဝတ္ကိုေကာက္ယူၿပီး ျပန္လာခဲ့၏။ ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္ကမ္းနားေရာက္လွ်င္ ရပ္ေန၍ ဧလိယကိုယ္မွက်က်န္ခဲ့ေသာအဝတ္ကိုယူ၍ ေရကို႐ိုက္ၿပီး “ဧလိယ၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားကား အဘယ္မွာနည္း”ဟု ဆို၏။ ထိုသို႔ ေရကို႐ိုက္ေသာအခါ ေရသည္ ထက္ျခမ္းကြဲသြားသျဖင့္ ဧလိရွဲလည္း ျမစ္ကိုကူးသြားေလ၏။ တစ္ဖက္ကမ္းရွိ ေဂ်ရိေခါၿမိဳ႕မွပေရာဖက္အဖြဲ႕သားတို႔သည္ ဧလိရွဲကို ျမင္ေသာအခါ “ဧလိယ၏ဝိညာဥ္သည္ ဧလိရွဲအေပၚ တည္ေလၿပီ”ဟုဆိုၿပီး သူ႔ကို လာေရာက္ေတြ႕ဆုံ၍ ေျမမွာပ်ပ္ဝပ္လ်က္ “အရွင့္အေစအပါးတို႔၌ သန္မာေသာသူအေယာက္ငါးဆယ္ရွိပါ၏။ အရွင္၏သခင္ကို သြားရွာေစပါ။ ထာဝရဘုရား၏ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ သူ႔ကိုေဆာင္ယူၿပီး ေတာင္တစ္ခုခုေပၚတြင္ျဖစ္ေစ၊ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းတစ္ေနရာရာတြင္ျဖစ္ေစ ခ်ထားေကာင္းခ်ထားလိမ့္မည္”ဟု ဆိုလွ်င္ ဧလိရွဲက “သြားမရွာေစႏွင့္”ဟု ျပန္ေျပာ၏။ သို႔ေသာ္ သူတို႔က ဧလိရွဲစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သည့္တိုင္ေအာင္ ေတာင္းဆိုၾကသျဖင့္ ဧလိရွဲက “သြားရွာေစ”ဟု ဆို၏။ သူတို႔သည္လည္း လူအေယာက္ငါးဆယ္ကိုေစလႊတ္၍ သုံးရက္တိုင္တိုင္ရွာေဖြေစေသာ္လည္း ဧလိယကို မေတြ႕ေပ။ ေဂ်ရိေခါၿမိဳ႕တြင္ ရွိေနေသာဧလိရွဲထံသို႔ ထိုသူတို႔ ျပန္လာၾကလွ်င္ သူက “သင္တို႔ကို ‘သြားမရွာၾကႏွင့္’ဟု ငါမေျပာသေလာ”ဟု ဆိုေလ၏။ ၿမိဳ႕သားမ်ားသည္ ဧလိရွဲထံသို႔လာ၍ “ၾကည့္ပါ။ အရွင္ျမင္သည့္အတိုင္းပင္ ဤၿမိဳ႕သည္ ေနရာေကာင္းေသာ္လည္း ေရမေကာင္းသျဖင့္ ေျမအသီးအႏွံ မျဖစ္ထြန္းပါ”ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။ ထိုအခါ ဧလိရွဲက “ပန္းကန္အသစ္တစ္ခုထဲတြင္ ဆားထည့္ၿပီး ငါ့ထံယူခဲ့ပါ”ဟု ဆိုလွ်င္ သူတို႔ယူခဲ့ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ဧလိရွဲသည္ စမ္းေရထြက္ေသာေနရာသို႔သြား၍ ထိုေနရာကိုဆားခတ္ၿပီးလွ်င္ “ထာဝရဘုရားက ‘ဤေရကို ငါသန႔္ရွင္းေစၿပီ။ ေနာက္တစ္ဖန္ အပင္ေသျခင္း၊ မျဖစ္ထြန္းျခင္း မရွိေတာ့ေစရ’ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူၿပီ”ဟု ဆို၏။ ထိုေန႔မွစ၍ ယေန႔တိုင္ေအာင္ ထိုေရသည္ ဧလိရွဲဆင့္ဆိုသည့္စကားအတိုင္း သန႔္ရွင္းေလ၏။ ဧလိရွဲသည္ ထိုၿမိဳ႕မွ ေဗသလၿမိဳ႕သို႔ တက္သြားေလ၏။ သူတက္သြားရာလမ္းတြင္ လူငယ္တစ္စုက ၿမိဳ႕ထဲမွထြက္လာၿပီး “ေဟး ထိပ္ေျပာင္ႀကီး တက္သြားပါ။ ေဟး ထိပ္ေျပာင္ႀကီး တက္သြားပါ”ဟု ေျပာင္ေလွာင္ၾက၏။
Bible App
Bible App for Kids
