ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 1:3-10

ထိုအခါ ထာဝရဘုရား​၏​ေကာင္းကင္တမန္​က တိရွဘိ​ၿမိဳ႕သား​ဧလိယ​အား “​ထ​ေလာ့​။ ရွမာရိ​ဘုရင္​၏​တမန္​တို႔​ႏွင့္​သြား​ေတြ႕​ၿပီး သူ​တို႔​အား ‘ဧၾကဳန္​ဘုရား​ဗာလေဇဗုပ္​ထံ​သြား​၍ ေမးျမန္း​ေစ​သည္​မွာ အစၥေရး​ျပည္​၌ ဘုရားသခင္ မ​ရွိ​သေလာ’​ဟု ေျပာ​ေလာ့​။ ထို႔ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရား​က ‘​သင္​လဲေလ်ာင္း​ရာ​သလြန္​မွ ျပန္ထ​ရ​မည္​မ​ဟုတ္​။ သင္​မုခ်​ေသ​ရ​မည္​’​ဟူ၍ သူ႔​အား မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီ​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။ ဧလိယ​လည္း ထြက္သြား​ေလ​၏​။ တမန္​တို႔​သည္​လည္း ျပန္လွည့္​လာ​ၾက​သျဖင့္ ရွင္ဘုရင္​က “​သင္​တို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ ျပန္လာ​ၾက​သနည္း​”​ဟု ေမး​ေတာ္မူ​၏​။ တမန္​တို႔​က​လည္း “​လူ​တစ္​ေယာက္​က အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ကို လာ​ေတြ႕​ၿပီး ‘​သင္​တို႔​ကို​ေစလႊတ္​လိုက္​ေသာ ရွင္ဘုရင္​ထံ​ျပန္သြား​၍ သူ႔​အား ထာဝရဘုရား​က ဧၾကဳန္​ဘုရား​ဗာလေဇဗုပ္​ကို သြား​ေမး​ေစ​သည္​မွာ အစၥေရး​ျပည္​၌ ဘုရားသခင္ မ​ရွိ​သေလာ​။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္​လဲေလ်ာင္း​ရာ​သလြန္​မွ ျပန္ထ​ရ​မည္​မ​ဟုတ္​။ သင္​မုခ်​ေသ​ရ​မည္​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ေၾကာင္း ျပန္ေလွ်ာက္​ေလာ့​’​ဟူ၍ ဆို​ပါ​၏​”​ဟု ေလွ်ာက္တင္​ၾက​၏​။ ရွင္ဘုရင္​က​လည္း “​သင္​တို႔​ႏွင့္​လာ​ေတြ႕​ၿပီး ဤသို႔​ေျပာဆို​ေသာ​သူ​ကား မည္သို႔​ေသာ​သူ​နည္း​”​ဟု ေမး​၏​။ သူ​တို႔​က​လည္း “​သူ​သည္ အေမြးထူ​၍ ခါး​၌ သားေရ​ခါးပတ္​ကို ပတ္ထား​ပါ​၏​”​ဟု ျပန္ေလွ်ာက္​ၾက​လွ်င္ ရွင္ဘုရင္​က “​သူ​သည္ တိရွဘိ​ၿမိဳ႕သား ဧလိယ ျဖစ္​၏​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။ ထို႔ေနာက္ ရွင္ဘုရင္​က တပ္သား​ငါးဆယ္​အုပ္​တပ္မႉး​ႏွင့္ သူ​၏​တပ္သား​ငါးဆယ္​ကို ဧလိယ​ထံသို႔ ေစလႊတ္​၏​။ တပ္မႉး​က ဧလိယ​ေနထိုင္​ရာ ေတာင္ထိပ္​သို႔ တက္သြား​ၿပီး “​အို ဘုရားသခင္​၏​လူ​၊ ‘​ဆင္းလာ​ပါ​’​ဟူ၍ ရွင္ဘုရင္​မိန႔္မွာ​လိုက္​ပါ​၏​”​ဟု ဆို​၏​။ ထိုအခါ ဧလိယ​က တပ္သား​ငါးဆယ္​အုပ္​တပ္မႉး​အား “​ငါ​သည္ ဘုရားသခင္​၏​လူ​မွန္​လွ်င္ မိုးေကာင္းကင္​မွ​မီး​က်​ၿပီး သင္​ႏွင့္ သင့္​လူ​အေယာက္​ငါးဆယ္​ကို ေလာင္ကြၽမ္း​ပါေစေသာ​”​ဟု​ဆို​လွ်င္ မိုးေကာင္းကင္​မွ​မီး​က်​လာ​ၿပီး တပ္မႉး​ႏွင့္ သူ​၏​တပ္သား​အေယာက္​ငါးဆယ္​ကို ေလာင္ကြၽမ္း​ေလ​၏​။