ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 27:1-7

ဒါဝိဒ္​သည္ စိတ္​ထဲတြင္ “​တစ္ေန႔​မ​ဟုတ္ တစ္ေန႔ ေရွာလု​မင္းႀကီး​လက္​ျဖင့္ ငါ​ေသ​ရ​လိမ့္မည္​။ ဖိလိတၱိ​ျပည္​သို႔​ထြက္ေျပး​တိမ္းေရွာင္​သြား​ျခင္း​ထက္ ငါ့​အတြက္ ေကာင္း​ေသာ​နည္းလမ္း​မ​ရွိ​။ သို႔မွ ေရွာလု​မင္းႀကီး​သည္ ငါ့​ကို အစၥေရး​နယ္ေျမ​တြင္ ရွာေဖြ​ျခင္း​မွ လက္ေလွ်ာ့​ၿပီး သူ႔​လက္​မွ လြတ္ေျမာက္​ရ​လိမ့္မည္​”​ဟု ေတြး​မိ​သျဖင့္ ဒါဝိဒ္​သည္ ထ​၍ သူ႔​ေနာက္လိုက္​လူ​ေျခာက္​ရာ​တို႔​ႏွင့္အတူ ေမာခ​၏​သား ဂါသ​ဘုရင္​အာခိတ္​မင္းႀကီး​ထံသို႔ သြား​ေလ​၏​။ ဒါဝိဒ္​ႏွင့္အတူ သူ႔​ေနာက္လိုက္​အားလုံး​ႏွင့္ သူ​တို႔​၏​အိမ္ေထာင္မိသားစု​မ်ား​အပါအဝင္ ဒါဝိဒ္​၏​ဇနီး​ႏွစ္​ဦး​ျဖစ္​ေသာ ေယဇေရလ​ၿမိဳ႕သူ အဟိေနာင္​ႏွင့္ ကရေမလ​ၿမိဳ႕သူ နာဗလ​၏​မယား​ျဖစ္​ခဲ့​ဖူး​ေသာ အဘိဂဲလ​တို႔​သည္ ဂါသ​ၿမိဳ႕​၌ အာခိတ္​မင္းႀကီး​ႏွင့္အတူ ေနထိုင္​ၾက​၏​။ ဂါသ​ၿမိဳ႕​သို႔ ဒါဝိဒ္​ထြက္ေျပး​သြား​သည့္​အေၾကာင္း​ကို ေရွာလု​မင္းႀကီး ၾကားသိ​လွ်င္ ဒါဝိဒ္​ကို ဆက္၍​မ​ရွာ​ေတာ့​ေပ​။ ဒါဝိဒ္​က အာခိတ္​မင္းႀကီး​အား “​အကြၽႏ္ုပ္​သည္ အရွင္မင္းႀကီး​ေရွ႕​၌ မ်က္ႏွာရ​မည္​ဆို​လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္​ေနထိုင္​ဖို႔ ေက်းလက္​ၿမိဳ႕ တစ္​ၿမိဳ႕​ၿမိဳ႕​ကို ေပးသနား​ပါ​။ အရွင္မင္းႀကီး​၏​အေစအပါး​သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ အရွင္မင္းႀကီး​ႏွင့္အတူ မင္းေနျပည္ေတာ္​တြင္ ေန​ရ​ပါ​မည္နည္း​”​ဟု ေလွ်ာက္ဆို​၏​။ ထို႔ေၾကာင့္ ထို​ေန႔​တြင္​ပင္ အာခိတ္​မင္းႀကီး​သည္ သူ႔​အား ဇိကလတ္​ၿမိဳ႕​ကို ေပး​၏​။ ယေန႔​တိုင္ေအာင္ ဇိကလတ္​ၿမိဳ႕​သည္ ယုဒ​ဘုရင္​တို႔ ပိုင္ဆိုင္​ေသာ​ၿမိဳ႕ ျဖစ္​ေလ​၏​။ ဖိလိတၱိ​ျပည္​တြင္ ဒါဝိဒ္​ေနထိုင္​ခဲ့​ေသာ​အခ်ိန္ကာလ​မွာ တစ္ႏွစ္​ႏွင့္​ေလး​လ​ျဖစ္​၏​။