ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 2:1-26
ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 2:1-26 MSBZ
ထို႔ေနာက္ ဟႏၷက “အကြၽႏ္ုပ္၏စိတ္ႏွလုံးသည္ ထာဝရဘုရား၌ ႐ႊင္လန္း၏။ ထာဝရဘုရားသည္ အကြၽႏ္ုပ္၏ဦးခ်ိဳကို ခ်ီးေျမႇာက္ေတာ္မူပါ၏။ ထာဝရဘုရားသည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို ကယ္တင္ေတာ္မူသည္ျဖစ္၍ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဝမ္းေျမာက္လ်က္ ရန္သူတို႔ကို အားရစြာေခ်ပေျပာဆိုႏိုင္ပါၿပီ။ ထာဝရဘုရားကဲ့သို႔ သန႔္ရွင္းေသာသူမရွိ။ အကယ္စင္စစ္ ကိုယ္ေတာ္မွတစ္ပါး အျခားသူမရွိၿပီ။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ဘုရားသခင္ကဲ့သို႔ေသာေက်ာက္ေဆာင္ မရွိၿပီ။ ထာဝရဘုရားသည္ အလုံးစုံကိုသိျမင္ေတာ္မူေသာဘုရားျဖစ္ၿပီး လုပ္ေဆာင္မႈတိုင္းကို ၾကည့္မွတ္ေတာ္မူသည္ျဖစ္၍ သင္တို႔သည္ ဝါႂကြားေထာင္လႊားေသာစကားကို ထပ္၍မေျပာဆိုၾကႏွင့္။ ေမာက္မာေသာစကားကို သင္တို႔၏ႏႈတ္မွ မထြက္ေစၾကႏွင့္။ သူရဲေကာင္းတို႔၏ေလးသည္ က်ိဳးေလၿပီ။ အားနည္းေသာသူတို႔မူကား ခြန္အားႏွင့္ပတ္စည္းျခင္းကို ခံရေလၿပီ။ ႂကြယ္ဝေသာသူတို႔သည္ စားေသာက္ရဖို႔ သူရင္းငွား လုပ္ရေလၿပီ။ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေသာသူတို႔မူကား ဝလင္ၾကၿပီ။ ၿမဳံေသာမိန္းမသည္ ခုနစ္ႀကိမ္တိုင္ေအာင္ သားဖြားခြင့္ရၿပီ။ သားမ်ားစြာဖြားခဲ့ေသာမိန္းမမူကား အားယုတ္ေလၿပီ။ ထာဝရဘုရားသည္ အသက္ကိုေသေစႏိုင္၏။ အသက္ကို ရွင္ေစႏိုင္၏။ မရဏာႏိုင္ငံသို႔ က်ေစႏိုင္၏။ မရဏာႏိုင္ငံမွလည္း ထုတ္ေဆာင္ေပးႏိုင္၏။ ထာဝရဘုရားသည္ ဆင္းရဲေစႏိုင္၏။ ခ်မ္းသာေစႏိုင္၏။ နိမ့္က်ေစႏိုင္၏။ ခ်ီးေျမႇာက္ေပးႏိုင္၏။ ဆင္းရဲသားကို ေျမမႈန႔္ထဲမွ ဆြဲထူ၍ ႏြမ္းပါးသူကို ျပာပုံထဲမွခ်ီမေတာ္မူၿပီး မင္းသားတို႔ႏွင့္အတူထိုင္ေစေတာ္မူ၏။ ဘုန္းႀကီးေသာပလႅင္ကို အေမြဆက္ခံေစေတာ္မူ၏။ အေၾကာင္းမူကား ထာဝရဘုရားသည္ ကမာၻေျမႀကီး၏အုတ္ျမစ္ကို ပိုင္ေတာ္မူ၍ ကမာၻေလာကကို ထိုအုတ္ျမစ္ေပၚတြင္ ခ်ထားေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ မိမိသန႔္ရွင္းသူတို႔၏ေျခကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးေတာ္မူ၏။ ဆိုးယုတ္ေသာသူတို႔မူကား အေမွာင္ထဲ၌ပင္ ႏႈတ္ဆိတ္ေနရလိမ့္မည္။ အကယ္စင္စစ္ လူသည္ မိမိခြန္အားျဖင့္ မေအာင္ႏိုင္ရာ။ ထာဝရဘုရားကို ဆန႔္က်င္ဖက္ၿပိဳင္ေသာသူတို႔သည္ က်ိဳးပဲ့ေၾကမြရလိမ့္မည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔အေပၚ ေကာင္းကင္မွမိုးႀကိဳး က်ေစေတာ္မူမည္။ ထာဝရဘုရားသည္ ေျမႀကီးစြန္းတိုင္ေအာင္ စစ္ေၾကာစီရင္ေတာ္မူမည္။ မိမိရွင္ဘုရင္အား အစြမ္းသတၱိကိုေပးေတာ္မူမည္။ မိမိဘိသိက္ေပးထားေသာသူ၏ဦးခ်ိဳကို ခ်ီးေျမႇာက္ေတာ္မူလိမ့္မည္”ဟု ခ်ီးမြမ္းဆုေတာင္းေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ဧလကာနသည္ မိမိအိမ္ရွိရာ ရာမၿမိဳ႕သို႔ျပန္လာ၏။ သူငယ္မူကား ယဇ္ပုေရာဟိတ္ဧလိထံပါး၊ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ အမႈေတာ္ကိုထမ္းေဆာင္ေလ၏။ ဧလိ၏သားတို႔သည္ ထာဝရဘုရားႏွင့္ အကြၽမ္းမဝင္၊ ဆိုးညစ္ေသာသားမ်ားျဖစ္ၾက၏။ လူတို႔အတြက္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္တို႔ျပဳေပးရေသာထုံးစံရွိသည့္အတိုင္း တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ ယဇ္ပူေဇာ္ေသာအခါ အသားကိုျပဳတ္ေနစဥ္မွာပင္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္၏ငယ္သားသည္ သုံးခြခက္ရင္းကိုကိုင္လ်က္ေရာက္လာၿပီး ဒယ္၊ ကရား၊ ခြက္၊ အိုး အစရွိသည္တို႔ထဲသို႔ ထိုးဆယ္၍ ခက္ရင္း၌ပါလာသမွ်ေသာအသားတို႔ကို ယဇ္ပုေရာဟိတ္အတြက္ ယူသြားေလ့ရွိ၏။ သူတို႔သည္ ရွိေလာၿမိဳ႕သို႔လာေရာက္ေသာအစၥေရးလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔ကို ထိုသို႔ ျပဳမူေလ့ရွိ၏။ ထိုနည္းတူ အဆီကို မီးမရႈိ႕မီ ယဇ္ပုေရာဟိတ္၏ငယ္သားသည္ ေရာက္လာ၍ ယဇ္ပူေဇာ္ေသာသူအား “ယဇ္ပုေရာဟိတ္ကင္စားဖို႔ အသားကိုေပးပါ။ ျပဳတ္ထားေသာအသားကို သူမယူပါ၊ အသားစိမ္းကိုသာယူမည္”ဟု ဆိုတတ္၏။ ယဇ္ပူေဇာ္ေသာသူက “အဆီကို အလ်င္ မီးရႈိ႕ပါရေစ။ ၿပီးမွ သင္အလိုရွိသည္ကို ယူပါ”ဟု ဆိုလွ်င္ပင္ သူက “မရပါ၊ ယခုပင္ ေပးပါ။ မေပးလွ်င္ အတင္းအဓမၼယူမည္”ဟု ဆိုတတ္၏။ ဤသို႔ ထာဝရဘုရားထံပူေဇာ္ေသာပူေဇာ္သကၠာကို မထီေလးစားျပဳၾကေသာေၾကာင့္ ထိုငယ္သားတို႔သည္ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ အျပစ္အလြန္ႀကီးမားလ်က္ရွိ၏။ သူငယ္ရွေမြလသည္ ဧဖုဒ္ပိတ္ေခ်ာကိုဝတ္ဆင္၍ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္တြင္ အမႈေတာ္ထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိ၏။ သူ႔မိခင္သည္ သူ႔အတြက္ ဝတ္လုံငယ္ကိုခ်ဳပ္လုပ္၏။ ႏွစ္စဥ္ယဇ္ပူေဇာ္ရမည့္အခ်ိန္ေရာက္၍ ခင္ပြန္းသည္ႏွင့္ ယဇ္ပူေဇာ္ရန္သြားေသာအခါတိုင္း သူ႔အတြက္ ယူသြားေပးေလ့ရွိ၏။ ဧလိကလည္း ဧလကာနႏွင့္သူ႔မယားအား “ထာဝရဘုရားထံ အပ္ႏွံထားေသာဤသားအစား ထာဝရဘုရားသည္ သင့္အား ဤမိန္းမအားျဖင့္ သားသမီးမ်ား ထပ္၍ေပးသနားေတာ္မူပါေစေသာ”ဟု ေကာင္းခ်ီးေပးၿပီးမွ သူတို႔သည္လည္း မိမိတို႔အိမ္သို႔ျပန္သြားၾကေလ၏။ ထာဝရဘုရားသည္ ဟႏၷကို ၾကည့္ရႈေထာက္မေတာ္မူသျဖင့္ သူသည္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္၍ သားသုံးေယာက္၊ သမီးႏွစ္ေယာက္ကို ထပ္မံေမြးဖြားေလ၏။ သူငယ္ရွေမြလသည္လည္း ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္တြင္ ႀကီးျပင္းလာေလ၏။ ဧလိသည္လည္း အသက္အ႐ြယ္အိုမင္းလာ၏။ သူ႔သားတို႔သည္ အစၥေရးတစ္မ်ိဳးသားလုံးတို႔အား ျပဳသမွ်ကိုလည္းေကာင္း၊ ေတြ႕ဆုံစည္းေဝးရာတဲေတာ္အဝင္ဝတြင္ အေစခံေသာအမ်ိဳးသမီးတို႔ႏွင့္အတူ အိပ္သည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကားသိေလ၏။ ထိုအခါ သူ႔သားတို႔အား “သင္တို႔ျပဳေသာမေကာင္းမႈကို ဤလူမ်ိဳးတို႔ထံမွ ငါၾကားရၿပီ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤသို႔ေသာအမႈကိုျပဳၾကသနည္း။ ငါ့သားတို႔၊ ဤသို႔ မျပဳၾကပါႏွင့္။ ထာဝရဘုရား၏လူမ်ိဳးေတာ္တို႔အလယ္တြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနေသာ ငါၾကားရသည့္သတင္းကား အေကာင္းမဟုတ္။ လူလူခ်င္းျပစ္မွားမိလွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ ထိုသူအတြက္ ၾကားဝင္ေျဖရွင္းေပးႏိုင္၏။ သို႔ေသာ္ လူသည္ ထာဝရဘုရားကိုျပစ္မွားမိလွ်င္ မည္သူသည္ သူ႔အတြက္ ၾကားဝင္ေျဖရွင္းေပးႏိုင္မည္နည္း”ဟု ဆိုဆုံးမေသာ္လည္း ဖခင္၏စကားကို နားမေထာင္ၾက။ အေၾကာင္းမူကား ထာဝရဘုရားသည္ သူတို႔ကိုကြပ္မ်က္ရန္အလိုရွိေတာ္မူ၏။ သူငယ္ရွေမြလသည္ တစ္ျဖည္းျဖည္းႀကီးျပင္းလာလ်က္ ထာဝရဘုရားေရွ႕၊ လူတို႔ေရွ႕၌ မ်က္ႏွာရေလ၏။
Bible App
Bible App for Kids
