ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 15:22-24

ရွေမြလ​က​လည္း “​ထာဝရဘုရား​၏​စကား​ေတာ္​ကို နာခံ​ျခင္း​ထက္ မီးရႈိ႕​ရာ​ယဇ္ပူေဇာ္​ျခင္း​ကို ထာဝရဘုရား ပို၍​ႏွစ္သက္​ေတာ္မူ​မည္​ေလာ​။ ၾကည့္ရႈ​ေလာ့​။ နာခံ​ျခင္း​သည္ ယဇ္ပူေဇာ္​ျခင္း​ထက္ ပို၍​ေကာင္း​၏​။ အာ႐ုံစိုက္​နားေထာင္​ျခင္း​သည္ သိုးထီး​အဆီ​ထက္ ပို၍​ေကာင္း​၏​။ ပုန္ကန္​ျခင္း​အျပစ္​သည္ ဂမၻီရပညာ​သုံး​ျခင္း​အျပစ္​ႏွင့္ အတူတူပင္​ျဖစ္​၏​။ ေခါင္းမာ​ျခင္း​သည္ မေကာင္းမႈ​ျပဳ​ျခင္း​၊ ႐ုပ္တုကိုးကြယ္​ျခင္း​ပင္​ျဖစ္​၏​။ သင္​သည္ ထာဝရဘုရား​၏​စကား​ကို​ပယ္​ေသာေၾကာင့္ ထာဝရဘုရား​သည္​လည္း သင့္​ကို ဘုရင္​အျဖစ္​မွ​ပယ္​ေတာ္မူ​ၿပီ​”​ဟု သူ႔​အား ဆို​၏​။ ထိုအခါ ေရွာလု​မင္းႀကီး​က ရွေမြလ​အား “​အကြၽႏ္ုပ္ အျပစ္ျပဳ​မိ​ပါ​ၿပီ​။ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ လူ​တို႔​ကို​ေၾကာက္​၍ သူ​တို႔​စကား​ကို နားေထာင္​မိ​ေသာေၾကာင့္ ထာဝရဘုရား​၏​စကား​ေတာ္​ႏွင့္ အရွင္​၏​စကား​ကို လြန္ဆန္​မိ​ပါ​ၿပီ​။