ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 15:17-26
ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 15:17-26 MSBZ
ရွေမြလက “သင္သည္ သင့္ကိုယ္သင္ ေသးသိမ္ေသာသူဟု ထင္မွတ္ေသာ္လည္း အစၥေရးအမ်ိဳးအႏြယ္တို႔၏အႀကီးအမႉး ျဖစ္လာသည္မဟုတ္ေလာ။ ထာဝရဘုရားသည္ သင့္ကို အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ရွင္ဘုရင္အျဖစ္ ဘိသိက္ေပးေတာ္မူ၏။ ထာဝရဘုရားသည္ မိမိအမႈေတာ္ကိုထမ္းေဆာင္ရန္ သင့္ကို ေစလႊတ္ခဲ့၏။ သင့္အား ‘အျပစ္သားအာမလက္လူမ်ိဳးတို႔ကို သြားေရာက္ေခ်မႈန္းေလာ့။ တစ္ေယာက္မက်န္အကုန္ေခ်မႈန္းေလာ့’ဟု မိန႔္ေတာ္မူခဲ့၏။ သို႔ျဖစ္လ်က္ သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရား၏စကားေတာ္ကို မနာခံသနည္း။ တိုက္ရာပါပစၥည္းတို႔ကို အသည္းအသန္လုယူျခင္းျဖင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေမွာက္၌ မေကာင္းမႈကို ျပဳရသနည္း”ဟု ဆို၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးကလည္း ရွေမြလအား “ထာဝရဘုရား၏စကားေတာ္ကို အကြၽႏ္ုပ္နာခံပါ၏။ ထာဝရဘုရားေစခိုင္းသည့္အတိုင္းသြား၍ အမႈေတာ္ကိုထမ္းေဆာင္ပါ၏။ အာမလက္ဘုရင္အာဂတ္မင္းႀကီးကို ဖမ္းေခၚခဲ့ၿပီး အာမလက္လူမ်ိဳးတို႔ကို အကုန္ေခ်မႈန္းခဲ့ပါ၏။ တပ္သားတို႔သည္ ဂိလဂါလၿမိဳ႕တြင္ အရွင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားထံ ယဇ္ပူေဇာ္ရန္ က်ိန္ျခင္းခံရေသာအရာျဖစ္သည့္ တိုက္ရာပါပစၥည္းတို႔ထဲမွ အေကာင္းဆုံးသိုးႏြားတို႔ကို ယူခဲ့ပါ၏”ဟု ျပန္ေျပာ၏။ ရွေမြလကလည္း “ထာဝရဘုရား၏စကားေတာ္ကို နာခံျခင္းထက္ မီးရႈိ႕ရာယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းကို ထာဝရဘုရား ပို၍ႏွစ္သက္ေတာ္မူမည္ေလာ။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ နာခံျခင္းသည္ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းထက္ ပို၍ေကာင္း၏။ အာ႐ုံစိုက္နားေထာင္ျခင္းသည္ သိုးထီးအဆီထက္ ပို၍ေကာင္း၏။ ပုန္ကန္ျခင္းအျပစ္သည္ ဂမၻီရပညာသုံးျခင္းအျပစ္ႏွင့္ အတူတူပင္ျဖစ္၏။ ေခါင္းမာျခင္းသည္ မေကာင္းမႈျပဳျခင္း၊ ႐ုပ္တုကိုးကြယ္ျခင္းပင္ျဖစ္၏။ သင္သည္ ထာဝရဘုရား၏စကားကိုပယ္ေသာေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားသည္လည္း သင့္ကို ဘုရင္အျဖစ္မွပယ္ေတာ္မူၿပီ”ဟု သူ႔အား ဆို၏။ ထိုအခါ ေရွာလုမင္းႀကီးက ရွေမြလအား “အကြၽႏ္ုပ္ အျပစ္ျပဳမိပါၿပီ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ လူတို႔ကိုေၾကာက္၍ သူတို႔စကားကို နားေထာင္မိေသာေၾကာင့္ ထာဝရဘုရား၏စကားေတာ္ႏွင့္ အရွင္၏စကားကို လြန္ဆန္မိပါၿပီ။ ယခုမွာ အကြၽႏ္ုပ္၏အျပစ္ကို ခြင့္လႊတ္ပါ။ ထာဝရဘုရားကို အကြၽႏ္ုပ္ရွိခိုးကိုးကြယ္ရပါမည့္အေၾကာင္း အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္အတူ ျပန္လိုက္လာပါ”ဟု ဆို၏။ သို႔ေသာ္ ရွေမြလက ေရွာလုမင္းႀကီးအား “သင္ႏွင့္အတူ ငါျပန္မလိုက္ပါ။ သင္သည္ ထာဝရဘုရား၏စကားေတာ္ကို ပယ္ေသာေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားသည္လည္း သင့္ကို အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္အျဖစ္မွ ပယ္ေတာ္မူၿပီ”ဟု ဆို၏။