ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 14:24-30

ေရွာလု​မင္းႀကီး​က လူ​တို႔​အား “​ေနဝင္ခ်ိန္​အထိ ရန္သူ​တို႔​ကို လက္တုံ႔ျပန္​မ​ၿပီး​မ​ခ်င္း အစာ​စား​ေသာ​သူ​သည္ က်ိန္​ျခင္း​ခံရ​မည္​”​ဟု က်ိန္ဆို​ေစ​သျဖင့္ မည္သူ​မွ် အစာ​မ​စား​ဝံ့​။ ထို႔ေၾကာင့္ ထို​ေန႔​တြင္ အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​တို႔​သည္ အလြန္​ဒုကၡေရာက္​ၾက​၏​။ လူ​အေပါင္း​တို႔​သည္ ေျမျပင္​ေပၚ​တြင္ ပ်ားရည္​ရွိ​ရာ​ေတာအုပ္​ထဲသို႔ ေရာက္​ၾက​၏​။ သူ​တို႔​သည္ ေတာအုပ္​ထဲသို႔ ဝင္သြား​ရာ ပ်ားရည္​တစက္စက္​ယိုက်​ေန​သည္​ကို ေတြ႕​ေန​ရ​ေသာ္လည္း က်ိန္စာ​သင့္​မည္​ကို​ေၾကာက္​ေသာေၾကာင့္ မည္သူ​မွ်​လက္​ႏွင့္​ပါးစပ္​ကို မ​ထိ​ဝံ့​ၾက​။ သို႔ေသာ္ ခမည္းေတာ္​သည္ လူ​တို႔​အား က်ိန္ဆို​ေစ​သည္​ကို ေယာနသန္​မ​သိ​။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ​၏​လက္​ကို​ဆန႔္​ၿပီး သူ​ကိုင္​ထား​ေသာ​ေတာင္ေဝွး​အဖ်ား​ကို ပ်ားလပို႔​ထဲသို႔​ႏွစ္​၍ ပ်ားရည္​ကို​လက္​ႏွင့္​ယူစား​လိုက္​ရာ အားျပည့္​လန္းဆန္း​လာ​ေလ​၏​။ ထိုအခါ လူ​တစ္​ဦး​က သူ႔​အား “​အရွင့္​ခမည္းေတာ္​က ‘​ယေန႔​အစာ​စား​သူ​သည္ က်ိန္​ျခင္း​ကို​ခံရ​မည္’​ဟု တင္းက်ပ္​စြာ​က်ိန္​ထား​ေသာေၾကာင့္ လူ​တို႔​သည္​လည္း အားယုတ္​ႏြမ္းနယ္​လ်က္​ရွိ​၏”​ဟု ေျပာျပ​၏​။ ေယာနသန္​က​လည္း “​ငါ့​ခမည္းေတာ္​သည္ ျပည္သား​တို႔​ကို ဒုကၡေပး​ေလ​ၿပီ​။ ယခု ၾကည့္​ၾက​ေလာ့​။ ဤ​ပ်ားရည္​အနည္းငယ္​ကို ငါ​ျမည္းစမ္း​ၾကည့္​ေသာအခါ ငါ​အားျပည့္လန္းဆန္း​လာ​ၿပီ​။ စစ္သည္​တို႔​သည္ ရန္သူ​တို႔​ထံမွ သိမ္းဆည္း​ရရွိ​လာ​ေသာ​အစားအစာ​မ်ား​ကို ယေန႔​သာ​စိတ္ႀကိဳက္​စား​ခြင့္​ရ​ခဲ့​မည္​ဆို​လွ်င္ မည္မွ်​အက်ိဳးရွိ​မည္နည္း​။ ယခုမွာ ဖိလိတၱိ​လူမ်ိဳး​တို႔​ကို မ်ားစြာ​မ​သုတ္သင္​ပစ္​ႏိုင္​ခဲ့​ပါတကား​”​ဟု ဆို​၏​။