ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 14:1-23
ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 14:1-23 MSBZ
တစ္ေန႔တြင္ ေရွာလုမင္းႀကီး၏သားေတာ္ေယာနသန္သည္ ခမည္းေတာ္ကို အသိမေပးဘဲ မိမိ၏လက္နက္ကိုင္လုလင္အား “လာပါ။ တစ္ဖက္ကမ္းရွိ ဖိလိတၱိကင္းတပ္သို႔ ကူးသြားၾကစို႔”ဟု ဆို၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ ဂိဗာၿမိဳ႕စြန္၊ မိဂ႐ုန္အရပ္ရွိသလဲပင္ေအာက္တြင္ စခန္းခ်ေန၏။ သူႏွင့္အတူ စစ္သည္အေယာက္ေျခာက္ရာခန႔္ရွိ၏။ ထိုစဥ္က ရွိေလာၿမိဳ႕တြင္ ထာဝရဘုရား၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္ ဧလိ၏ျမစ္၊ ဖိနဟတ္၏ေျမး၊ ဣခဗုဒ္၏အစ္ကို၊ အဟိတုပ္၏သား အဟိယသည္ ဧဖုဒ္ကိုဝတ္ဆင္လ်က္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အျဖစ္ အမႈေဆာင္ေန၏။ ေယာနသန္ထြက္သြားသည္ကို လူတစ္ေယာက္မွ်မသိ။ ေယာနသန္သည္ ဖိလိတၱိကင္းတပ္သို႔ကူးသြားမည့္လမ္းကို ရွာေဖြရာ ထိုလမ္းမွာ ေတာင္ၾကားလမ္းျဖစ္၍ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီ၌ ေက်ာက္ေဆာင္ရွိ၏။ တစ္ခုမွာ ေဗာဇက္ ဟုေခၚ၍ က်န္တစ္ခုမွာ ေသေန ဟုေခၚ၏။ ေျမာက္ဘက္ရွိေက်ာက္ေဆာင္တစ္ခုမွာ မိတ္မတ္ၿမိဳ႕သို႔ မ်က္ႏွာမူ၏။ ေတာင္ဘက္ရွိက်န္တစ္ခုမွာ ေဂဗၿမိဳ႕သို႔ မ်က္ႏွာမူလ်က္ရွိ၏။ ေယာနသန္က လက္နက္ကိုင္လုလင္အား “လာပါ။ အေရဖ်ားမလွီးေသာထိုသူတို႔၏ကင္းတပ္သို႔ ကူးသြားၾကစို႔။ ထာဝရဘုရား ငါတို႔ႏွင့္ ပါရွိေကာင္းပါရွိေတာ္မူလိမ့္မည္။ ထာဝရဘုရားသည္ မည္သည့္အမႈ၌မဆို လူအနည္းငယ္ႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ လူအမ်ားႏွင့္ျဖစ္ေစ အတားအဆီးမရွိကယ္တင္ေပးႏိုင္သည္”ဟု ဆို၏။ လက္နက္ကိုင္လုလင္ကလည္း “အရွင့္စိတ္တိုင္းက် ျပဳပါ။ အရွင္သြားလိုရာသို႔ သြားပါ။ အရွင့္အလိုအတိုင္း အကြၽႏ္ုပ္ျပဳပါမည္”ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။ ေယာနသန္ကလည္း “သူတို႔ရွိရာသို႔ ငါတို႔ကူးသြားၿပီး လူရိပ္ျပၾကည့္မည္။ သူတို႔က ငါတို႔အား ‘သင္တို႔ထံသို႔ ငါတို႔မလာမခ်င္း ေစာင့္ေနပါ’ဟု ဆိုလွ်င္ သူတို႔ထံမသြားဘဲ ကိုယ့္ေနရာမွာကိုယ္ရပ္ေနမည္။ အကယ္၍ ‘ငါတို႔ထံတက္လာပါ’ဟု သူတို႔ဆိုလွ်င္ ငါတို႔တက္သြားမည္။ ဤသည္မွာ ထာဝရဘုရားသည္ သူတို႔ကို ငါတို႔လက္သို႔အပ္ေတာ္မူေၾကာင္း နိမိတ္လကၡဏာပင္ျဖစ္၏”ဟု ဆိုၿပီး သူတို႔ႏွစ္ဦးစလုံးသည္ ဖိလိတၱိကင္းတပ္ေရွ႕တြင္ လူရိပ္ျပေလ၏။ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကလည္း “ၾကည့္ပါ။ ေဟၿဗဲလူမ်ိဳးတို႔သည္ ပုန္းခိုရာတြင္းထဲမွ ထြက္လာၾကၿပီ”ဟု ဆိုၿပီးလွ်င္ ကင္းေစာင့္တပ္သားတို႔က ေယာနသန္ႏွင့္သူ၏လက္နက္ကိုင္လုလင္အား “ငါတို႔ထံ တက္လာၾက။ ငါတို႔အေၾကာင္း သိေစရမည္”ဟု ေအာ္ေျပာ၏။ ေယာနသန္ကလည္း သူ႔လက္နက္ကိုင္လုလင္အား “ငါ့ေနာက္ လိုက္ခဲ့။ ထာဝရဘုရားသည္ သူတို႔ကို အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔လက္သို႔ အပ္ေတာ္မူၿပီ”ဟု ဆို၏။ ေယာနသန္သည္ ေလးဖက္ေထာက္တက္သြား၍ သူ႔လက္နက္ကိုင္လုလင္သည္လည္း သူ႔ေနာက္မွ လိုက္တက္၏။ ေယာနသန္သည္ ေရွ႕မွေန၍ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကိုလွဲခ်၏။ သူ႔လက္နက္ကိုင္လုလင္သည္လည္း ေနာက္မွေန၍ ထိုသူတို႔ကို သတ္ျဖတ္ေလ၏။ ဤသို႔ ေယာနသန္ႏွင့္သူ႔လက္နက္ကိုင္လုလင္တို႔သည္ ပြဲဦးထြက္တိုက္ခိုက္ရာ၌ ဧကဝက္ခန႔္မွ်ရွိေသာေျမကြက္တြင္ လူႏွစ္ဆယ္ခန႔္ကို သတ္ျဖတ္ႏိုင္၏။ တပ္စခန္းအတြင္း အျပင္ရွိ ကင္းတပ္သားအားလုံး ေၾကာက္႐ြံ႕ၾကကုန္၏။ အေသခံတပ္သားမ်ားလည္း ထိတ္လန႔္ၾကေလ၏။ ထိုစဥ္တြင္ ငလ်င္ပါလႈပ္သျဖင့္ ပို၍ေၾကာက္႐ြံ႕ၾကေလ၏။ ဗယၤာမိန္နယ္၊ ဂိဗာၿမိဳ႕တြင္ ေရွာလုမင္းႀကီး၏ကင္းေစာင့္တို႔သည္ ဖိလိတၱိစစ္သည္မ်ား တပ္ပ်က္၍ ဟိုဟိုသည္သည္ေျပးလႊားေနၾကသည္ကို ျမင္လွ်င္ ေရွာလုမင္းႀကီးက သူ၌ရွိေသာလူတို႔အား “ငါတို႔ထဲမွ မည္သူထြက္သြားသည္ကို သိရွိႏိုင္ရန္ ယခုခ်က္ခ်င္း လူတို႔ကိုေရတြက္ၾကည့္ပါ”ဟု ဆိုေလ၏။ သူတို႔လည္း လူကိုေရတြက္ၾကည့္ေသာအခါ ေယာနသန္ႏွင့္သူ႔လက္နက္ကိုင္လုလင္ မရွိသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ ထိုအခါ ေရွာလုမင္းႀကီးက အဟိယအား “ဘုရားသခင္၏ေသတၱာေတာ္ကို ယူခဲ့ေလာ့”ဟု ဆို၏။ ထိုစဥ္က ဘုရားသခင္၏ေသတၱာေတာ္မွာ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔တြင္ ရွိေန၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးသည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းအဟိယႏွင့္စကားေျပာေနစဥ္ ဖိလိတၱိတပ္စခန္းမွ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္အသံမ်ားမွာ ပို၍ပို၍က်ယ္လာေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွာလုမင္းႀကီးက ယဇ္ပုေရာဟိတ္အား “ရွိပါေစေတာ့”ဟု ဆို၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးႏွင့္ သူ၌ရွိေသာလူအေပါင္းတို႔သည္ စု႐ုံး၍ စစ္ေျမျပင္သို႔ခ်ီသြားၾကလွ်င္ ဖိလိတၱိစစ္သည္ အခ်င္းခ်င္းဓားႏွင့္ ခုတ္သတ္ၾက၍ ဝ႐ုန္းသုန္းကားျဖစ္ေနၾကသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရ၏။ ယခင္က ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္၍ သူတို႔ႏွင့္အတူ အရပ္ရပ္မွ လိုက္လာသျဖင့္ တပ္စခန္းတြင္ရွိေနေသာေဟၿဗဲလူမ်ိဳးတို႔သည္လည္း ေရွာလု၊ ေယာနသန္တို႔ႏွင့္အတူရွိေသာ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ဘက္သို႔ ျပန္လာၾက၏။ ဧဖရိမ္ေတာင္ေပၚေဒသ၌ ပုန္းေအာင္းေနေသာ အစၥေရးအမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႔သည္လည္း ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ ထြက္ေျပးေနရေၾကာင္းကို ၾကားသိလွ်င္ တိုက္ပြဲတြင္ပါဝင္လာၾကၿပီး သူတို႔အား လိုက္လံတိုက္ခိုက္ေလ၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ထာဝရဘုရားသည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို ထိုေန႔တြင္ ကယ္တင္ေတာ္မူ၍ တိုက္ပြဲမွာ ေဗသဝင္ၿမိဳ႕သို႔တိုင္ ေရာက္ေလ၏။