YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ 21:4-24

ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ 21:4-24 MSBZ

ထိုသို႔ “​ဘိုးေဘး​တို႔​၏​အေမြေျမ​ကို အရွင္မင္းႀကီး​အား မ​ေပး​ႏိုင္​ပါ​”​ဟု ေယဇေရလ​ၿမိဳ႕သား​နာဗုတ္​ဆို​ေသာ​စကား​ေၾကာင့္ အာဟပ္​မင္းႀကီး​သည္ စိတ္မေက်မနပ္​ျဖစ္​၍ မ်က္ႏွာသုန္မႈန္​လ်က္ နန္းေတာ္​သို႔​ျပန္သြား​ကာ အစာ​လည္း​မ​စား သလြန္ေတာ္​ေပၚတြင္ တစ္ဖက္​သို႔​လွည့္​၍ လွဲ​ေန​ေလ​၏​။ ထိုအခါ မိဖုရား​ေယဇေဗလ​သည္ သူ႔​ထံသို႔​ဝင္လာ​ၿပီး “​အရွင္​သည္ အစားအစာ​မ​စား​ဘဲ စိတ္မေက်မနပ္​ျဖစ္​ေန​သည္​မွာ အဘယ္ေၾကာင့္​နည္း​”​ဟု ေမး​လွ်င္ မင္းႀကီး​က “​ငါ​သည္ ေယဇေရလ​ၿမိဳ႕သား​နာဗုတ္​အား ‘​သင့္​စပ်စ္ၿခံ​ကို ငါ့​အား ေငြ​ႏွင့္​ေရာင္း​ပါ​။ သို႔မဟုတ္ သင္​အလိုရွိ​လွ်င္ ထို​ၿခံ​အစား စပ်စ္ၿခံ​တစ္​ခု​ကို​ေပး​ပါ​မည္​’​ဟု ဆို​သည္​ကို သူ​က ‘​အကြၽႏ္ုပ္​စပ်စ္ၿခံ​ကို အရွင္မင္းႀကီး​အား မ​ေပး​ႏိုင္​ပါ​’​ဟု ဆို​ၿပီ​”​ဟု ျပန္ေျဖ​၏​။ ထိုအခါ မိဖုရား​ေယဇေဗလ​က “​မင္းႀကီး​သည္ ယခု အစၥေရး​ဘုရင္​ျဖစ္​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ​။ ထ​၍ အစာ​ကို​စား​ေတာ္မူ​ပါ​။ စိတ္​ကို​႐ႊင္လန္း​ေအာင္ ထား​ပါ​။ ေယဇေရလ​ၿမိဳ႕သား​နာဗုတ္​၏​စပ်စ္ၿခံ​ကို မင္းႀကီး​အား အကြၽႏ္ုပ္ကိုယ္တိုင္ ဆက္သ​ပါ​မည္​”​ဟု ေလွ်ာက္ဆို​ေလ​၏​။ ထို႔ေနာက္ သူ​သည္ အာဟပ္​မင္းႀကီး​အမည္​ျဖင့္ စာေရး​ၿပီး ရွင္ဘုရင္​တံဆိပ္​ေတာ္​ခတ္ႏွိပ္​ကာ နာဗုတ္​ေနထိုင္​ရာ​ၿမိဳ႕​ရွိ သက္ႀကီးဝါႀကီး​မ်ား​၊ မႉးမတ္​မ်ား​ထံသို႔ ထို​စာ​ကို ေပးပို႔​လိုက္​၏​။ ထို​စာ​ထဲတြင္ “​အစာေရွာင္​ရာ​ေန႔​ကို ေၾကညာ​၍ ထို​ေန႔​တြင္ နာဗုတ္​ကို လူ​တို႔​ေရွ႕​တြင္ ထိုင္​ေစ​ေလာ့​။ သူ​ႏွင့္​မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္​တြင္ လူမိုက္​ႏွစ္​ေယာက္​ကို​ထိုင္​ေစ​၍ ‘သင္​သည္ ဘုရားသခင္​ႏွင့္​ရွင္ဘုရင္​ကို က်ိန္ဆဲ​ေလ​ၿပီ’​ဟု သက္ေသခံ​ေစ​ၿပီးလွ်င္ သူ႔​ကို​ဆြဲထုတ္​၍ ေက်ာက္ခဲ​ႏွင့္​ေပါက္သတ္​ေစ​”​ဟု ေရးထား​၏​။ ထို​ၿမိဳ႕​တြင္​ေနထိုင္​ေသာ ၿမိဳ႕သား​သက္ႀကီးဝါႀကီး​မ်ား​ႏွင့္ မႉးမတ္​မ်ား​လည္း သူ​တို႔​ထံသို႔​ေပးပို႔​ေသာ​စာ​၌​ေရးသား​ထား​သည့္ ေယဇေဗလ​ၫႊန္ၾကားခ်က္​အတိုင္း ျပဳ​ၾက​၏​။ သူ​တို႔​သည္ အစာေရွာင္​ရာ​ေန႔​ကို​ေၾကညာ​၍ နာဗုတ္​ကို လူ​တို႔​ေရွ႕​တြင္ ထိုင္​ေစ​ၾက​၏​။ ထိုအခါ လူမိုက္​ႏွစ္​ဦး​က သူ​ႏွင့္​မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္​တြင္ လာထိုင္​၍ “​နာဗုတ္​သည္ ဘုရားသခင္​ႏွင့္​ရွင္ဘုရင္​ကို က်ိန္ဆဲ​ပါ​ၿပီ​”​ဟု လူ​တို႔​ေရွ႕​တြင္ သက္ေသခံ​ၾက​၏​။ ထို႔ေနာက္ သူ႔​ကို ၿမိဳ႕ျပင္​သို႔​ဆြဲထုတ္​ၿပီး ေက်ာက္ခဲ​ႏွင့္​ေပါက္​ၾက​သျဖင့္ သူ​ေသ​ေလ​၏​။ ထို႔ေနာက္ ေယဇေဗလ​ထံသို႔ လူ​လႊတ္​၍ “​နာဗုတ္​ကို ေက်ာက္ခဲ​ႏွင့္​ေပါက္သတ္​၍ သူ​ေသ​ပါ​ၿပီ​”​ဟု သတင္းပို႔​၏​။ ထိုသို႔ နာဗုတ္​သည္ ေက်ာက္ခဲ​ႏွင့္​ေပါက္သတ္​ခံရ​၍ ေသ​ၿပီ​ျဖစ္ေၾကာင္း​ကို ေယဇေဗလ​ၾကားသိ​လွ်င္ အာဟပ္​မင္းႀကီး​အား “​နာဗုတ္​အသက္​မ​ရွင္​ေတာ့​ပါ​။ သူ​ေသ​ၿပီ​ျဖစ္၍ သင္ ေငြ​ျဖင့္​ဝယ္​မည္​ကို ေရာင္းေပး​ရန္​ျငင္းဆန္​ခဲ့​ေသာ ေယဇေရလ​ၿမိဳ႕သား​နာဗုတ္​၏​စပ်စ္ၿခံ​ကို ထ​၍​သိမ္းယူ​ေတာ္မူ​ပါ​”​ဟု ေလွ်ာက္တင္​၏​။ နာဗုတ္​ေသ​ၿပီ​ဟု အာဟပ္​မင္းႀကီး​ၾကား​လွ်င္ ေယဇေရလ​ၿမိဳ႕သား​နာဗုတ္​၏​စပ်စ္ၿခံ​ကို သိမ္းယူ​ရန္ ထ​သြား​ေလ​၏​။ ထိုအခါ ထာဝရဘုရား​၏​ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္​သည္ တိရွဘိ​ၿမိဳ႕သား​ဧလိယ​ထံသို႔ ေရာက္လာ​၍ “​ထ​ေလာ့​။ ရွမာရိ​ၿမိဳ႕​ရွိ အစၥေရး​ဘုရင္​အာဟပ္​မင္းႀကီး​ကို သြား​ေတြ႕​ေလာ့​။ သူ​သည္ နာဗုတ္​၏​စပ်စ္ၿခံ​ကို သိမ္းယူ​ရန္ သြား​ေလ​ၿပီ​။ သူ႔​အား ထာဝရဘုရား​က ‘​သင္​သည္ လူ​ကို​သတ္​သည္​သာမက သူ႔​ဥစၥာ​ကို​ပါ သိမ္းယူ​ပါ​ၿပီ​တကား​’​ဟူ၍ မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီ​ဟု ဆင့္ဆို​ေလာ့​။ ထို႔ျပင္ သူ႔​အား ထာဝရဘုရား​က ‘​နာဗုတ္​၏​ေသြး​ကို ေခြး​တို႔​လ်က္​ေသာ​ေနရာ​တြင္ သင့္​ေသြး​ကို​လည္း လ်က္​လိမ့္မည္​’​ဟူ၍ မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီ​ဟု ဆင့္ဆို​ေလာ့​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။ ထိုအခါ အာဟပ္​မင္းႀကီး​က ဧလိယ​အား “​အို ငါ့​ရန္သူ​၊ သင္​သည္ ငါ့​ကို​ေတြ႕​ၿပီ​ေလာ​”​ဟု ဆို​လွ်င္ ဧလိယ​က “​သင္​သည္ ထာဝရဘုရား​ေရွ႕​ေတာ္​တြင္ မေကာင္းမႈ​ျပဳ​ရန္ သင့္ကိုယ္သင္​ေရာင္းစား​ေသာေၾကာင့္ သင့္​ကို​ငါ​ေတြ႕​ၿပီ​။ ထာဝရဘုရား​က ‘​ၾကည့္ရႈ​ေလာ့​။ ယခု ငါ​သည္ သင့္​အေပၚ ေဘးဆိုး​က်ေရာက္​ေစ​မည္​။ သင့္​ကို ငါ​သုတ္သင္ပယ္ရွင္း​မည္​။ အစၥေရး​ျပည္​ရွိ အာဟပ္​မင္းႀကီး​အမ်ိဳး​ထဲမွ ကြၽန္ျပဳ​ခံရ​သူ​ႏွင့္ ကြၽန္ျပဳ​မ​ခံရ​သူ​ပါမက်န္ ေယာက္်ား​အားလုံး​ကို ငါ​ပယ္ရွင္း​မည္​။ သင္​သည္ ငါ့​ကို အမ်က္ထြက္​ေစ​သည္​သာမက အစၥေရး​လူမ်ိဳး​တို႔​ကို​ပါ အျပစ္ျပဳ​ေစ​ေသာေၾကာင့္ သင့္​အမ်ိဳးအႏြယ္​ကို ေနဗတ္​၏​သား​ေယေရာေဗာင္​၏​အမ်ိဳးအႏြယ္​ႏွင့္ အဟိယ​၏​သား​ဗာရွာ​၏​အမ်ိဳးအႏြယ္​ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေစ​မည္’​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ေယဇေဗလ​ႏွင့္​ပတ္သက္၍​လည္း ထာဝရဘုရား​က ‘​ေယဇေရလ​ၿမိဳ႕႐ိုး​နားတြင္ ေခြး​တို႔​သည္ ေယဇေဗလ​ကို စား​ၾက​လိမ့္မည္’​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ အာဟပ္​မင္းႀကီး​၏​အမ်ိဳး​တို႔​သည္ ၿမိဳ႕​ထဲ၌​ေသ​လွ်င္ ေခြး​တို႔​စား​ၾက​လိမ့္မည္​။ ၿမိဳ႕ျပင္​၌​ေသ​လွ်င္ မိုးေကာင္းကင္​ငွက္​တို႔ စား​ၾက​လိမ့္မည္​”​ဟု ဆို​၏​။