ရာဇဝင္ခ်ဳပ္ပထမေစာင္ 21:22-30
ရာဇဝင္ခ်ဳပ္ပထမေစာင္ 21:22-30 MSBZ
ထိုအခါ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက ဩရနန္အား “လူတို႔တြင္က်ေရာက္ေသာေဘးဒဏ္ ၿငိမ္းမည့္အေၾကာင္း ထာဝရဘုရားအဖို႔ ယဇ္ပလႅင္တည္ရမည္ျဖစ္၍ သင့္ေကာက္နယ္တလင္းကို ငါ့အား ေရာင္းေပးေလာ့။ က်သင့္ေငြအတိုင္း ငါဝယ္ယူပါမည္”ဟု မိန႔္ဆိုလွ်င္ ဩရနန္ကလည္း ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးအား “အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္အရွင္မင္းႀကီး ယူေတာ္မူပါ။ အလိုရွိသည့္အတိုင္း ျပဳေတာ္မူပါ။ မီးရႈိ႕ရာယဇ္အဖို႔ ႏြား၊ ထင္းအဖို႔ ေကာက္နယ္သစ္သားျပား၊ ေဘာဇဥ္ပူေဇာ္သကၠာအဖို႔ ဂ်ဳံ စသည္တို႔ကို အကြၽႏ္ုပ္ေပးပါမည္။ အားလုံးကို အကြၽႏ္ုပ္ေပးပါမည္”ဟု ေလွ်ာက္တင္၏။ သို႔ေသာ္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက ဩရနန္အား “ထိုသို႔မဟုတ္ပါ။ က်သင့္ေငြျဖင့္ ဝယ္ပါမည္။ ထာဝရဘုရားအဖို႔ သင့္ထံမွေျမကို အလဟႆမယူလိုပါ။ အဖိုးအခမေပးဘဲ မီးရႈိ႕ရာယဇ္ကို မပူေဇာ္လိုပါ”ဟု ျပန္ေျပာၿပီးလွ်င္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ဩရနန္အား ေျမေနရာအတြက္ က်သင့္ေငြ ေ႐ႊအခ်ိန္ေျခာက္ရာရွယ္ကယ္ကို ေပး၏။ ထို႔ေနာက္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ထိုေနရာတြင္ ထာဝရဘုရားအဖို႔ ယဇ္ပလႅင္ကို တည္၍ မီးရႈိ႕ရာယဇ္၊ မိတ္သဟာယယဇ္တို႔ကိုပူေဇာ္ၿပီး ထာဝရဘုရားထံ ေအာ္ဟစ္ဆုေတာင္းေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ ယဇ္ပလႅင္ေပၚရွိ မီးရႈိ႕ရာယဇ္အေပၚသို႔ ေကာင္းကင္မွမီးက်လာေစျခင္းျဖင့္ ထူးေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ထာဝရဘုရားက ေကာင္းကင္တမန္အား အမိန႔္ေပးသျဖင့္ သူသည္ ဓားကိုဓားအိမ္ထဲသို႔ ျပန္သြင္းေလ၏။ ထိုအခ်ိန္၌ ေယဗုသိလူမ်ိဳး ဩရနန္၏ေကာက္နယ္တလင္းတြင္ ထာဝရဘုရားထူးေတာ္မူသည္ကို ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး သိျမင္ေသာအခါ ထိုေနရာ၌ပင္ ယဇ္ပူေဇာ္ေလ၏။ ထိုစဥ္က ေတာကႏၲာရတြင္ ေမာေရွေဆာက္လုပ္ခဲ့ေသာ ထာဝရဘုရား၏တဲေတာ္ႏွင့္မီးရႈိ႕ရာယဇ္ပလႅင္တို႔သည္ ဂိေဗာင္ၿမိဳ႕ရွိ အထြတ္အျမတ္ထားရာကုန္းျမင့္တြင္ ရွိေန၏။ သို႔ေသာ္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္ကိုင္ထားေသာဓားကို ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ ထိုယဇ္ပလႅင္သို႔သြား၍ ဘုရားသခင္ထံ မေမးျမန္းဝံ့ေခ်။