Аләмниң яритилиши 32
32
Яқупниң Әсавниң алдиға хизмәтчилирини әвәтиши
1Яқуп сәпирини давамлаштуруватқанда, йол үстидә униңға Худаниң периштәлири учриди. 2Яқуп уларни көрүп: «Бу йәр Худаниң дәргаһи #32:2 Дәргаһ — Яқуп икки периштәниң бу йәргә орунлашқанлиғини көрүп, бу муһим орунни «Икки дәргаһ» дәп аташ арқилиқ, өзиниң Худаниң капалитигә еришидиғанлиғидин хәвәрдар екәнлигини ипадилигән. екән!» деди вә у җайниң намини Маһанаим #32:2 Маһанаим — «икки дәргаһ» дегән мәнани билдүриду. дәп атиди.
3Яқупниң акиси Әсав Идом, йәни Сәир районида турувататти. Яқуп униң алдиға хәвәрчи әвәтип, 4уларға мундақ буйриди:
— Акам Әсавға мундақ дәңлар: «Қуллири Яқуптин салам! Униңдин сизгә мундақ хәвәр бар: ‹ Мән Лабанниң йенида та һазирғичә туруп, әнди қайтип кәлдим. 5Мәндә кала, қой, өшкә, ешәк вә қуллар бар. Яхши болуп қалайли, › дәп алдиңизға хәвәрчилиримни әвәттим!»
6Яқупниң хәвәрчилири қайтип келип, униңға:
— Биз акиңиз Әсав билән көрүштуқ. У төрт йүз адәмни елип, сиз билән көрүшкили йолға чиқти, — дәп җавап бәрди.
7Яқуп қорқунуч вә тәшвиш ичидә өз адәмлирини икки топқа бөлди һәм қой, өшкә, кала вә төгиләрниму иккигә айриди. 8У: «Әгәр Әсавниң адәмлири бир топқа һуҗум қилса, йәнә бир топ қечип қутулуп қалар», дәп ойлиди.
9Андин Яқуп мундақ дуа қилди:
— Әй бовам Ибраһим билән атам Исһақ етиқат қилип кәлгән Худа, дуайимға қулақ салғайсән! Әй Пәрвәрдигар, Сән мени жутумға һәм туққанлиримниң йениға қайтишқа буйруған вә һәммә ишлиримни оң қилип беридиғанлиғиңни ейтқан едиң. 10Мән Сениң мәндәк хизмәткариңға көрсәткән барлиқ меһриванлиғиң вә вападарлиғиңға лайиқ әмәсмән. Бурун мән Иордан дәриясидин өткинимдә, қолумда пәқәт бир һасила бар еди. Әнди бу икки топ кишини башлап қайтиватимән. 11Мени акам Әсавниң қолидин қутқузғайсән. Мән униң мени, һәтта хотун вә бала-җақилиримниму өлтүрүветишидин қорқимән. 12Һәммә ишлиримни асан қилидиғанлиғиң вә маңа деңиз бойидики қумдәк һәдди-һесапсиз нурғун әвлат беридиғанлиғиң тоғрисида қилған вәдәңни есиңдә тутқайсән.
13-15Яқуп у йәрдә бир кечә қонуп, өз мелиниң бир қисмини, йәни икки йүз өшкә, жигирмә текә, икки йүз сағлиқ қой, жигирмә қошқар, ботилақлири билән қошуп оттуз чиши төгә, қириқ кала, он буқа, жигирмә мада ешәк вә он һаңга ешәкни акиси Әсавға соға қилишқа таллиди. 16У бу малларни айрим-айрим пада қилип, һәр бир топ падиға хизмәтчи тайинлап, уларға:
— Силәр алдимда меңивериңлар. Һәр бир топ падиниң арисида бәлгүлүк арилиқ қоюп һайдаңлар, — деди.
17У йол башлап маңған хизмәтчисигә:
— Акам Әсав саңа учриғанда, әгәр: «Ғоҗайиниң ким? Қәйәргә барисән, алдиңдики бу маллар кимниң?» дәп сориса, 18сән: «Булар хизмәткариңиз Яқупниң. Бу болса униң ғоҗайини Әсавға қилған соғиси. Өзи кәйнимиздә келиватиду», дәп җавап бәргин, — деди.
19-20У иккинчи, үчинчи вә башқа падилирини һайдиғанларниң һәммисигә:
— Силәр Әсавға учриғанда: «Хизмәткариңиз Яқуп кәйнимиздә келиватиду!» дейишиңлар керәк, — дәп буйриди.
Яқуп ичидә: «Мән бу соғилар билән униң аччиғини яндурсам, көрүшкән чеғимизда у бәлким мени кәчүрүветәр», дәп ойлиди.
21Шуниң билән у соға елип маңғучиларни авал йолға селиветип, кечини шу йәрдә өткүзди.
Яқупниң Худа билән челишиши
22Шу күни кечидә Яқуп орнидин туруп, икки аяли, икки кичик хотуни вә он бир пәрзәндини елип Яббук дәриясидин өтти. 23Уларни судин өткүзгәндин кейин, һәммә тәәллуқатлириниму қарши тәрәпкә өткүзүвәтти.
24Өзи болса бу тәрәптә ялғуз қалди. Андин бир Киши келип Яқуп билән таң атқичә челишти. 25У Киши Яқупни йеңәлмәйдиғанлиғиға көзи йетип, униң ямпишиға тегип қойди. Буниң билән Яқупниң сүйиги орнидин чиқип кәтти.
26У Киши:
— Таң атай дәп қалди, Мени қоюп бәр! — деди.
— Сән маңа бәхит ата қилмиғичә, қоюп бәрмәймән, — деди Яқуп.
27У Киши униңдин:
— Исмиң немә? — дәп сориди.
— Исмим Яқуп, #32:27 Яқуп — «алдамчи» дегән мәнани билдүриду. — дәп җавап бәрди у.
28Һелиқи Киши йәнә:
— Буниңдин кейин исмиң Яқуп әмәс, Исраил #32:28 Исраил — «Худа билән челишти» дегән мәнани билдүриду. болсун, чүнки сән Худа вә инсан билән челишип шөһрәт қазандиң, — деди.
29Яқуп Униңдин:
— Ейтқин, сениң исмиң немә? — дәп сориди.
Һелиқи Киши:
— Исмимни сорима, — дәпла, Яқупқа бәхит ата қилди.
30Яқуп:
— Мән Худа билән үзму-үз көрүшкән болсамму, җеним сақ қалди! — деди.
Шуниң билән у бу йәрниң намини Пениәл #32:30 Пениәл — «Худаниң үзи» дегән мәнани билдүриду. дәп атиди. 31Яқуп Пениәлдин йолға чиққанда, күн чиққан еди. Униң сүйиги орнидин чиқип кәткәчкә, асқап маңатти. 32Шу сәвәптин исраиллар та бүгүнгичә һайванларниң ямпишиниң сиңирини йемәйду, чүнки Худа Яқупниң ямпишиға тәккән.
လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု
Аләмниң яритилиши 32: HZUTCYR
အေရာင္မွတ္ခ်က္
မၽွေဝရန္
ကူးယူ
မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ
Uyghurche Muqeddes Kitab Jemiyiti
Аләмниң яритилиши 32
32
Яқупниң Әсавниң алдиға хизмәтчилирини әвәтиши
1Яқуп сәпирини давамлаштуруватқанда, йол үстидә униңға Худаниң периштәлири учриди. 2Яқуп уларни көрүп: «Бу йәр Худаниң дәргаһи #32:2 Дәргаһ — Яқуп икки периштәниң бу йәргә орунлашқанлиғини көрүп, бу муһим орунни «Икки дәргаһ» дәп аташ арқилиқ, өзиниң Худаниң капалитигә еришидиғанлиғидин хәвәрдар екәнлигини ипадилигән. екән!» деди вә у җайниң намини Маһанаим #32:2 Маһанаим — «икки дәргаһ» дегән мәнани билдүриду. дәп атиди.
3Яқупниң акиси Әсав Идом, йәни Сәир районида турувататти. Яқуп униң алдиға хәвәрчи әвәтип, 4уларға мундақ буйриди:
— Акам Әсавға мундақ дәңлар: «Қуллири Яқуптин салам! Униңдин сизгә мундақ хәвәр бар: ‹ Мән Лабанниң йенида та һазирғичә туруп, әнди қайтип кәлдим. 5Мәндә кала, қой, өшкә, ешәк вә қуллар бар. Яхши болуп қалайли, › дәп алдиңизға хәвәрчилиримни әвәттим!»
6Яқупниң хәвәрчилири қайтип келип, униңға:
— Биз акиңиз Әсав билән көрүштуқ. У төрт йүз адәмни елип, сиз билән көрүшкили йолға чиқти, — дәп җавап бәрди.
7Яқуп қорқунуч вә тәшвиш ичидә өз адәмлирини икки топқа бөлди һәм қой, өшкә, кала вә төгиләрниму иккигә айриди. 8У: «Әгәр Әсавниң адәмлири бир топқа һуҗум қилса, йәнә бир топ қечип қутулуп қалар», дәп ойлиди.
9Андин Яқуп мундақ дуа қилди:
— Әй бовам Ибраһим билән атам Исһақ етиқат қилип кәлгән Худа, дуайимға қулақ салғайсән! Әй Пәрвәрдигар, Сән мени жутумға һәм туққанлиримниң йениға қайтишқа буйруған вә һәммә ишлиримни оң қилип беридиғанлиғиңни ейтқан едиң. 10Мән Сениң мәндәк хизмәткариңға көрсәткән барлиқ меһриванлиғиң вә вападарлиғиңға лайиқ әмәсмән. Бурун мән Иордан дәриясидин өткинимдә, қолумда пәқәт бир һасила бар еди. Әнди бу икки топ кишини башлап қайтиватимән. 11Мени акам Әсавниң қолидин қутқузғайсән. Мән униң мени, һәтта хотун вә бала-җақилиримниму өлтүрүветишидин қорқимән. 12Һәммә ишлиримни асан қилидиғанлиғиң вә маңа деңиз бойидики қумдәк һәдди-һесапсиз нурғун әвлат беридиғанлиғиң тоғрисида қилған вәдәңни есиңдә тутқайсән.
13-15Яқуп у йәрдә бир кечә қонуп, өз мелиниң бир қисмини, йәни икки йүз өшкә, жигирмә текә, икки йүз сағлиқ қой, жигирмә қошқар, ботилақлири билән қошуп оттуз чиши төгә, қириқ кала, он буқа, жигирмә мада ешәк вә он һаңга ешәкни акиси Әсавға соға қилишқа таллиди. 16У бу малларни айрим-айрим пада қилип, һәр бир топ падиға хизмәтчи тайинлап, уларға:
— Силәр алдимда меңивериңлар. Һәр бир топ падиниң арисида бәлгүлүк арилиқ қоюп һайдаңлар, — деди.
17У йол башлап маңған хизмәтчисигә:
— Акам Әсав саңа учриғанда, әгәр: «Ғоҗайиниң ким? Қәйәргә барисән, алдиңдики бу маллар кимниң?» дәп сориса, 18сән: «Булар хизмәткариңиз Яқупниң. Бу болса униң ғоҗайини Әсавға қилған соғиси. Өзи кәйнимиздә келиватиду», дәп җавап бәргин, — деди.
19-20У иккинчи, үчинчи вә башқа падилирини һайдиғанларниң һәммисигә:
— Силәр Әсавға учриғанда: «Хизмәткариңиз Яқуп кәйнимиздә келиватиду!» дейишиңлар керәк, — дәп буйриди.
Яқуп ичидә: «Мән бу соғилар билән униң аччиғини яндурсам, көрүшкән чеғимизда у бәлким мени кәчүрүветәр», дәп ойлиди.
21Шуниң билән у соға елип маңғучиларни авал йолға селиветип, кечини шу йәрдә өткүзди.
Яқупниң Худа билән челишиши
22Шу күни кечидә Яқуп орнидин туруп, икки аяли, икки кичик хотуни вә он бир пәрзәндини елип Яббук дәриясидин өтти. 23Уларни судин өткүзгәндин кейин, һәммә тәәллуқатлириниму қарши тәрәпкә өткүзүвәтти.
24Өзи болса бу тәрәптә ялғуз қалди. Андин бир Киши келип Яқуп билән таң атқичә челишти. 25У Киши Яқупни йеңәлмәйдиғанлиғиға көзи йетип, униң ямпишиға тегип қойди. Буниң билән Яқупниң сүйиги орнидин чиқип кәтти.
26У Киши:
— Таң атай дәп қалди, Мени қоюп бәр! — деди.
— Сән маңа бәхит ата қилмиғичә, қоюп бәрмәймән, — деди Яқуп.
27У Киши униңдин:
— Исмиң немә? — дәп сориди.
— Исмим Яқуп, #32:27 Яқуп — «алдамчи» дегән мәнани билдүриду. — дәп җавап бәрди у.
28Һелиқи Киши йәнә:
— Буниңдин кейин исмиң Яқуп әмәс, Исраил #32:28 Исраил — «Худа билән челишти» дегән мәнани билдүриду. болсун, чүнки сән Худа вә инсан билән челишип шөһрәт қазандиң, — деди.
29Яқуп Униңдин:
— Ейтқин, сениң исмиң немә? — дәп сориди.
Һелиқи Киши:
— Исмимни сорима, — дәпла, Яқупқа бәхит ата қилди.
30Яқуп:
— Мән Худа билән үзму-үз көрүшкән болсамму, җеним сақ қалди! — деди.
Шуниң билән у бу йәрниң намини Пениәл #32:30 Пениәл — «Худаниң үзи» дегән мәнани билдүриду. дәп атиди. 31Яқуп Пениәлдин йолға чиққанда, күн чиққан еди. Униң сүйиги орнидин чиқип кәткәчкә, асқап маңатти. 32Шу сәвәптин исраиллар та бүгүнгичә һайванларниң ямпишиниң сиңирини йемәйду, чүнки Худа Яқупниң ямпишиға тәккән.
လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု
:
အေရာင္မွတ္ခ်က္
မၽွေဝရန္
ကူးယူ
မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ
Uyghurche Muqeddes Kitab Jemiyiti