1 Timothy 5:1-16

वडील माणसाला टाकून बोलू नकोस, तर त्याला पित्यासमान समजून बोध कर. तरुणांना बंधूसमान मानून, वडील स्त्रियांना मातांसमान मानून, तरुण स्त्रियांना पूर्ण शुद्धतेने बहिणींसमान मानून बोध कर. ज्या विधवा खरोखरीच्या विधवा आहेत त्यांचा सन्मान कर. कोणा विधवेला मुले किंवा नातवंडे असली तर त्यांनी प्रथम आपल्या घरच्यांबरोबर सुभक्त्यनुसार वागून आपल्या वडीलधार्‍या माणसांचे उपकार फेडण्यास शिकावे, कारण हे देवाच्या दृष्टीने मान्य आहे. जी खरोखरीची विधवा आहे म्हणजे एकटी पडलेली आहे, तिने आपली आशा देवावर ठेवली आहे, आणि ती रात्रंदिवस विनवण्या व प्रार्थना करत राहते; परंतु जी विलासी आहे ती जिवंत असून मेलेली आहे. त्यांनी निर्दोष व्हावे म्हणून त्यांना ह्या गोष्टी आज्ञारूपाने सांग. जर कोणी स्वकीयांची व विशेषेकरून आपल्या घरच्यांची तरतूद करत नाही, तर त्याने विश्वास नाकारला आहे; तो माणूस विश्वास न ठेवणार्‍या माणसापेक्षा वाईट आहे. जी साठ वर्षांच्या आत नसून एकाच पतीची स्त्री झाली असेल, जी चांगल्या कृत्यांसाठी नावाजलेली असेल म्हणजे जिने मुलाबाळांचा प्रतिपाळ केला असेल, पाहुणचार केला असेल, पवित्र जनांचे पाय धुतले असतील, संकटात पडलेल्या लोकांची गरज भागवली असेल, सर्व प्रकारच्या चांगल्या कृत्यांस अनुसरली असेल, अशी नावाजलेली विधवा यादीत नोंदण्यात यावी. परंतु तरुण विधवांना नोंदवू नये, कारण जेव्हा त्या कामुक होऊन ख्रिस्ताला सोडतात तेव्हा त्या लग्न करायला पाहतात. अशाने त्यांना शासन होईल, कारण त्यांनी आपल्या पहिल्या प्रतिज्ञेचा भंग केला. शिवाय घरोघर फिरून त्या आळशी होतात; आणि आळशी होतात इतकेच नव्हे, तर वटवट्या व लुडबुड्या होतात, आणि बोलू नये ते बोलतात. म्हणून माझी इच्छा अशी आहे की, तरुण विधवांनी लग्न करावे, मुले प्रसवावीत, घर चालवावे आणि विरोधकाला निंदा करण्यास निमित्त सापडू देऊ नये. कारण कित्येक बहकून सैतानामागे जाऊन चुकल्या आहेत. जर कोणा विश्वास ठेवणार्‍या पुरुषाच्या अथवा स्त्रीच्या येथे विधवा असल्या, तर त्यांनी त्यांची तरतूद करावी, मंडळीवर त्यांचा भार पडू देऊ नये; म्हणजे ज्या खरोखरीच्या विधवा आहेत त्यांची मंडळीला तरतूद करता येईल.

1 तीमथ्य 5:1-16