11
พระเยซูเข้ากรุงเยรูซาเล็มอย่างกษัตริย์
(มธ.21:1-9; ลก.19:29-38; ยน.12:12-15)
1เมื่อพระเยซูกับพวกสาวกใกล้ถึงกรุงเยรูซาเล็ม ที่หมู่บ้านเบธฟายีและเบธานีตรงภูเขามะกอกเทศ พระเยซูส่งสาวกสองคนไป 2สั่งว่า “จงไปที่หมู่บ้านข้างหน้านั้น พอเข้าถึงเขตหมู่บ้าน เจ้าจะพบลูกลาตัวหนึ่งผูกอยู่ ยังไม่เคยมีใครขี่มันมาก่อน จงแก้เชือกแล้วจูงมาที่นี่ 3ถ้ามีใครถามเจ้าว่า ‘ทำไมถึงทำอย่างนี้’ จงบอกว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าต้องการลูกลาตัวนี้ แล้วจะรีบส่งกลับคืนให้ที่เดิม’ ”
4พวกเขาก็ไปและพบลูกลาผูกอยู่นอกประตูที่ถนน ขณะกำลังแก้เชือก 5คนที่ยืนอยู่แถวนั้นก็ถามว่า “นั่นกำลังทำอะไร ท่านแก้เชือกผูกลูกลานั้นทำไม” 6พวกเขาตอบตามที่พระเยซูบอกไว้ คนเหล่านั้นจึงยอมให้เอาไป 7เมื่อพวกเขาจูงลูกลามาให้พระเยซู และเอาเสื้อคลุมของตนปูบนหลังลาให้พระองค์นั่งบนลานั้น 8ผู้คนมากมายเอาเสื้อคลุมของตนมาปูลงตามทาง บางคนเอากิ่งไม้ที่ตัดในทุ่งมาปู 9คนเหล่านั้นทั้งที่นำหน้าและตามหลังโห่ร้องว่า
“โฮซันนา!#11:9 สำนวนภาษาฮีบรูหมายถึง “ช่วยให้รอด” ซึ่งกลายเป็นคำสรรเสริญ เช่นเดียวกับข้อ 10
ขอพระพรเป็นของพระองค์ผู้มาในนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า#11:9 สดด.118:25,26
10ขอให้อาณาจักรของดาวิดบรรพบุรุษของเราที่กำลังจะมานี้จงเจริญ!
โฮซันนาในสวรรค์ที่สูงสุด!”
11พระเยซูเข้าสู่เยรูซาเล็มและไปที่วิหาร พระองค์มองทุกสิ่ง แต่เนื่องจากใกล้ค่ำแล้วจึงออกไปยังเบธานีกับสาวกทั้งสิบสองคน
พระเยซูสาปต้นมะเดื่อและชำระวิหาร
(มธ.21:12-22; ลก.19:45-47; ยน.2:13-16)
12วันรุ่งขึ้นขณะที่พวกเขาออกจากเบธานี พระเยซูรู้สึกหิว 13พระองค์เห็นต้นมะเดื่อใบดกแต่ไกลก็เข้าไปดูว่ามีผลหรือไม่ เมื่อพบว่ามีแต่ใบไม่มีผลเพราะยังไม่ถึงฤดูออกผล 14จึงพูดกับต้นนั้นว่า “ตั้งแต่นี้ไป จะไม่มีใครได้กินผลจากเจ้าอีก” และพวกสาวกได้ยินที่พระองค์พูด
15เมื่อมาถึงเยรูซาเล็ม พระเยซูเข้าไปในบริเวณวิหาร และเริ่มขับไล่พวกคนที่ซื้อขายของกันที่นั่น คว่ำโต๊ะของคนรับแลกเงิน และม้านั่งของคนขายนกพิราบ 16และห้ามใครขนสินค้าผ่านลานวิหาร 17พระองค์สอนพวกเขาว่า “มีคำเขียนไว้ไม่ใช่หรือว่า ‘บ้านของเราจะได้ชื่อว่า บ้านแห่งการอธิษฐานสำหรับชนทุกชาติ’#11:17 อสย.56:7 แต่พวกเจ้าทำให้กลายเป็น ‘ซ่องโจร’#11:17 ยรม.7:11”
18พวกหัวหน้าปุโรหิตและครูสอนกฎบัญญัติได้ยินอย่างนั้น ก็เริ่มหาทางจะฆ่าพระเยซูเพราะกลัวพระองค์ เพราะประชาชนอัศจรรย์ใจในคำสอนของพระองค์
19พอตกเย็นมา พระเยซูกับสาวก#11:19 ฉบับสำเนาเก่าแก่บางฉบับว่า มาพระเยซูก็ออกก็ออกจากกรุง
20ในเวลาเช้าขณะมาตามทางพวกเขาเห็นต้นมะเดื่อเหี่ยวแห้งไปจนถึงราก 21เปโตรนึกขึ้นได้จึงบอกพระเยซูว่า “รับบี ดูสิ ต้นมะเดื่อที่สาปไว้เหี่ยวแห้งไปแล้ว”
22พระเยซูตอบว่า “จงมีความเชื่อในพระเจ้า 23เราบอกความจริง#11:22,23 ฉบับสำเนาเก่าแก่บางฉบับว่า ถ้าเจ้าเชื่อในพระเจ้า พระเยซูตอบว่า 23 เราบอกความจริงว่าว่า ถ้าใครสั่งภูเขานี้ว่า ‘จงทิ้งตัวลงทะเลไป’ และไม่สงสัยในใจ แต่เชื่อว่าจะเป็นไปตามที่พูด ก็จะเป็นเช่นนั้น 24เพราะฉะนั้น เราบอกเจ้าว่า ไม่ว่าอธิษฐานขอสิ่งใด จงเชื่อว่าได้รับแล้วเจ้าจะได้สิ่งนั้น 25เมื่อยืนอธิษฐาน จงให้อภัยคนที่เจ้าไม่พอใจ เพื่อพระบิดาของเจ้าในสวรรค์จะยกโทษบาปของเจ้า” 26#11:26 ฉบับสำเนาบางฉบับมีวลีเหมือนกับ มธ.6:15
ปัญหาเรื่องสิทธิอำนาจของพระเยซู
(มธ.21:23-27; ลก.20:1-8)
27พวกเขามาถึงเยรูซาเล็มอีกครั้ง ขณะพระเยซูกำลังเดินอยู่ในบริเวณวิหาร พวกหัวหน้าปุโรหิต ครูสอนกฎบัญญัติ และผู้อาวุโสมาถามพระองค์ว่า 28“ท่านทำสิ่งเหล่านี้ด้วยสิทธิอำนาจใด แล้วใครให้สิทธิอำนาจนี้กับท่าน”
29พระเยซูตอบว่า “เราจะถามท่านสักข้อ จงตอบมา แล้วเราก็จะบอกว่าทำสิ่งเหล่านี้ด้วยสิทธิอำนาจใด 30บัพติศมาของยอห์นมาจากสวรรค์หรือจากมนุษย์ จงบอกเรามา!”
31พวกเขาหารือกันว่า “ถ้าตอบว่า ‘มาจากสวรรค์’ เขาก็จะถามว่า ‘แล้วทำไมท่านไม่เชื่อยอห์น’ 32แต่ถ้าเราตอบว่า ‘มาจากมนุษย์’…” (พวกเขาก็กลัวผู้คน เพราะทุกคนถือว่ายอห์นเป็นผู้เผยพระวจนะจริงๆ)
33พวกเขาจึงตอบว่า “เราไม่รู้”
พระเยซูพูดว่า “เราก็จะไม่บอกเช่นกันว่า เราทำสิ่งเหล่านี้ด้วยสิทธิอำนาจอะไร”