กิจการ/ของ/อัครทูต 5

5
อานาเนีย​กับ​สัปฟีรา
1ชาย​คน​หนึ่ง​ชื่อ​อานาเนีย​กับ​ภรรยา​ชื่อ​สัปฟีรา​ได้​ขาย​ที่ดิน​ผืน​หนึ่ง 2ภรรยา​รู้​ดี​ว่า​เขา​เก็บ​เงิน​ส่วน​หนึ่ง​ไว้​เอง แล้ว​เอา​เงิน​ส่วน​ที่​เหลือ​มา​วาง​ที่​เท้า​ของ​อัครทูต
3เปโตร​จึง​ถาม​ว่า “อานาเนีย ทำไม​ให้​ซาตาน​ครอบงำ​จิตใจ​จน​โกหก​ต่อ​พระวิญญาณ​บริสุทธิ์ และ​เก็บ​เงิน​ค่า​ที่ดิน​ส่วน​หนึ่ง​ไว้​เอง 4ที่ดิน​นั้น​ก็​เป็น​ของ​เจ้า​ก่อน​ขาย​ไป​ไม่​ใช่​หรือ พอ​ขาย​แล้ว เงิน​ก็​ยัง​อยู่​ใน​อำนาจ​ของ​เจ้า​ไม่​ใช่​หรือ อะไร​ทำ​ให้​เจ้า​คิด​ทำ​อย่าง​นี้ เจ้า​ไม่​ได้​โกหก​มนุษย์​แต่​โกหก​พระเจ้า”
5เมื่อ​อานาเนีย​ได้ยิน​อย่าง​นั้น ก็​ล้ม​ลง​และ​สิ้น​ใจ คน​ที่​ได้ยิน​เรื่อง​นี้​ต่าง​ตกใจ​กลัว 6พวก​คน​หนุ่ม​ออก​มา​ห่อ​ศพ​เขา แล้ว​หาม​ออก​ไป​ฝัง
7หลัง​จาก​นั้น​ราว​สาม​ชั่วโมง ภรรยา​ของ​เขา​ก็​เดิน​เข้า​มา​โดย​ที่​ยัง​ไม่​รู้​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น 8เปโตร​ถาม​เธอ​ว่า “บอก​เรา​สิ​ว่า เจ้า​กับ​อานาเนีย​ขาย​ที่ดิน​ได้​เงิน​มา​เท่า​นี้​ใช่​หรือ​ไม่”
เธอ​ตอบ​ว่า “ใช่ เจ้า​ค่ะ”
9เปโตร​จึง​พูด​กับ​เธอ​ว่า “พวก​เจ้า​กล้า​ลองดี​กับ​พระวิญญาณ​ของ​องค์​พระผู้เป็นเจ้า​ได้​อย่างไร ฟัง​นะ! เท้า​ของ​พวก​คน​ฝัง​ศพ​สามี​เจ้า​ก็​อยู่​ที่​ประตู และ​เขา​จะ​หาม​เจ้า​ออก​ไป​ด้วย”
10ทัน​ใด​นั้น​เธอ​ก็​ล้ม​ลง​สิ้น​ใจ​แทบ​เท้า​เปโตร พวก​คน​หนุ่ม​เข้า​มา เมื่อ​เห็น​ว่า​เธอ​ตาย​แล้ว​ก็​หาม​ศพ​ออก​ไป​ฝัง​ข้าง​สามี 11ทั่ว​คริสตจักร​และ​ทุก​คน​ที่​ได้ยิน​เรื่อง​นี้​พา​กัน​เกรง​กลัว​ยิ่ง​นัก
อัครทูต​รักษา​คน​มากมาย
12อัครทูต​ทำ​หมาย​สำคัญ​และ​ปาฏิหาริย์​หลาย​อย่าง​ท่ามกลาง​ประชาชน และ​ผู้​เชื่อ​มัก​ชุมนุม​กัน​ที่​เฉลียง​ของ​โซโลมอน 13คน​อื่น​ๆ ไม่​มี​ใคร​กล้า​เข้า​มา​ร่วม​ด้วย แม้​ว่า​จะ​เคารพ​พวก​เขา​อย่าง​ยิ่ง 14ถึง​กระนั้น จำนวน​คน​ที่​มา​เชื่อ​ใน​องค์​พระผู้เป็นเจ้า​ก็​เพิ่ม​มาก​ขึ้น​เรื่อย​ๆ ทั้ง​ชาย​หญิง 15จึง​มี​ผู้​คน​หาม​คน​เจ็บ​ป่วย​มา​ที่​ถนน ให้​นอน​บน​ที่​นอน​และ​เสื่อ เพื่อ​ว่า​อย่าง​น้อย​เมื่อ​เปโตร​เดิน​ผ่าน​มา เงา​ของ​เขา​อาจ​จะ​พาด​ลง​บน​คน​ป่วย 16ฝูงชน​จาก​เมือง​รอบ​ๆ เยรูซาเล็ม​มา​ชุมนุม​กัน พา​คน​ป่วย​และ​คน​ที่​ทรมาน​จาก​วิญญาณ​โสโครก​มา และ​ทุก​คน​ก็​ได้​รับ​การ​รักษา​ให้​หาย
อัครทูต​ถูก​ข่มเหง
17มหา​ปุโรหิต​กับ​พวกพ้อง​ซึ่ง​อยู่​ใน​กลุ่ม​สะดูสี​ก็​อิจฉา 18พวก​เขา​จับ​เหล่า​อัครทูต​ไป​ขัง​คุก​สาธารณะ 19แต่​ใน​ตอน​กลาง​คืน ทูตสวรรค์​องค์​หนึ่ง​ของ​องค์​พระผู้เป็นเจ้า​เปิด​ประตู​คุก แล้ว​พา​พวก​อัครทูต​ออก​ไป 20และ​บอก​ว่า “จง​ไป​ยืน​ใน​ลาน​วิหาร และ​เล่า​ให้​ประชาชน​ฟัง​เรื่อง​ชีวิต​ใหม่​ทั้งหมด​นี้”
21พอ​รุ่ง​เช้า​พวก​อัครทูต​จึง​ไป​ที่​ลาน​วิหาร​ตาม​ที่​ได้ยิน​และ​เริ่ม​สอน​ประชาชน
เมื่อ​มหา​ปุโรหิต​กับ​พวก​มา​ถึง ก็​เรียก​ประชุม​สภา​แซนเฮดริน คือ​กลุ่ม​ผู้​อาวุโส​ทั้งหมด​ของ​อิสราเอล แล้ว​ให้​คน​ไป​นำ​ตัว​อัครทูต​มา​จาก​คุก 22แต่​เมื่อ​พวก​เจ้าหน้าที่​ไป​ถึง​คุก​ก็​ไม่​พบ​อัครทูต จึง​กลับ​มา​รายงาน​ว่า 23“พวก​เรา​เห็น​คุก​ปิด​ไว้​อย่าง​แน่น​หนา ยาม​ก็​ยืน​เฝ้า​ประตู​กัน แต่​พอ​เปิด​ดู​ก็​ไม่​พบ​ใคร​เลย” 24พอ​หัวหน้า​ยาม​เฝ้า​วิหาร​กับ​หัวหน้า​ปุโรหิต​ได้​ฟัง​ก็​งง สงสัย​ว่า​เรื่อง​นี้​จะ​เป็น​อย่างไร​ต่อ
25แล้ว​มี​คน​หนึ่ง​เข้า​มา​บอก​ว่า “ดู​สิ! พวก​นั้น​ที่​ท่าน​ขัง​ไว้​กำลัง​ยืน​สอน​ผู้​คน​อยู่​ใน​ลาน​วิหาร” 26หัวหน้า​ยาม​กับ​เจ้าหน้าที่​จึง​ไป​นำ​ตัว​อัครทูต​มา แต่​ไม่​กล้า​ใช้​กำลัง เพราะ​กลัว​ถูก​คน​เอา​หิน​ขว้าง
27อัครทูต​ถูก​คุม​ตัว​มา​ยืน​ต่อหน้า​สภา​แซนเฮดริน มหา​ปุโรหิต​พูด​ว่า 28“เรา​สั่ง​ห้าม​เด็ดขาด​ไม่​ให้​พวก​เจ้า​สอน​โดย​พูด​นาม​นี้ แต่​เจ้า​ก็​สอน​ไป​ทั่ว​เยรูซาเล็ม ตั้งใจ​โทษ​ว่า​เรา​ผิด​เรื่อง​ความ​ตาย​ของ​ชาย​คน​นี้”
29เปโตร​กับ​อัครทูต​คน​อื่น​ๆ ตอบ​ว่า “พวก​เรา​ต้อง​เชื่อ​ฟัง​พระเจ้า​มาก​กว่า​เชื่อ​ฟัง​มนุษย์ 30พระเยซู​ผู้​ซึ่ง​ท่าน​ฆ่า​โดย​ตรึง​บน​ไม้​กางเขน​นั้น พระเจ้า​ของ​บรรพบุรุษ​เรา ได้​ทำ​ให้​ฟื้น​ขึ้น​แล้ว 31พระเจ้า​ยก​พระเยซู​ขึ้น​ไป​อยู่​ทาง​ด้าน​ขวา​มือ​ของ​พระเจ้า ใน​ฐานะ​องค์​เจ้าชาย​และ​พระ​ผู้​ช่วย​ให้​รอด เพื่อ​จะ​ให้​อิสราเอล​กลับ​ใจ​ใหม่ และ​ได้​รับ​การ​ยก​โทษ​บาป 32พวก​เรา​เป็น​พยาน​ใน​เรื่อง​นี้ และ​พระวิญญาณ​บริสุทธิ์​ซึ่ง​พระเจ้า​ให้​กับ​ทุก​คน​ที่​เชื่อ​ฟัง​พระองค์ ก็​เป็น​พยาน​ด้วย”
33เมื่อ​พวก​สมาชิก​สภา​ได้ยิน​ก็​โกรธ​จัด และ​ต้องการ​ฆ่า​พวก​อัครทูต 34แต่​ฟาริสี​คน​หนึ่ง​ชื่อ​กามาลิเอล เป็น​ครู​สอน​กฎ​บัญญัติ​ที่​คน​นับถือ ได้​ยืน​ขึ้น​ใน​สภา​แซนเฮดริน แล้ว​สั่ง​ให้​นำ​ตัว​พวก​อัครทูต​ออก​ไป​ข้าง​นอก​สักครู่ 35จาก​นั้น​จึง​พูด​กับ​สมาชิก​สภา​ว่า “ชน​ชาว​อิสราเอล พิจารณา​สิ่ง​ที่​ท่าน​จะ​ทำ​กับ​คน​เหล่า​นี้​ให้​ดี 36ก่อน​หน้า​นี้ คน​ชื่อ​ธุดาส​อวด​อ้าง​เป็น​คน​สำคัญ มี​คน​ติดตาม​ประมาณ​สี่​ร้อย​คน พอ​เขา​ถูก​ฆ่า​พรรค​พวก​ของ​เขา​ก็​แยก​ย้าย​กัน​ไป และ​ก็​จบ​แค่​นั้น 37ต่อ​มา​ก็​เป็น​ยูดาส​ชาว​กาลิลี​ได้​ขึ้น​มา​นำ​คน​ก่อ​จลาจล ใน​ช่วง​ที่​มี​การ​จด​ทะเบียน​สำมะโน​ครัว เขา​ถูก​ฆ่า​ตาย​ด้วย​เช่น​กัน และ​พวกพ้อง​ทั้งหมด​ก็​กระจัด​กระจาย​ไป 38ฉะนั้น ข้าพเจ้า​ขอ​แนะนำ​ว่า​อย่า​ไป​ยุ่ง​กับ​คน​พวก​นี้​เลย! ปล่อย​เขา​ไป​เถอะ! เพราะ​ถ้า​เป้า​หมาย​หรือ​การ​งาน​ของ​เขา​มา​จาก​มนุษย์ ก็​จะ​ล้มเหลว​ไป​เอง 39แต่​ถ้า​มา​จาก​พระเจ้า พวก​ท่าน​ก็​หยุด​เขา​ไม่​ได้ จะ​กลาย​เป็น​ว่า​ตัว​ท่าน​เอง​นั่น​แหละ ที่​ต่อสู้​กับ​พระเจ้า”
40เขา​ทั้ง​หลาย​ฟัง​แล้ว​ก็​คล้อย​ตาม จึง​เรียก​ตัว​เหล่า​อัครทูต​เข้า​มา โบย​ตี​พวก​เขา และ​สั่ง​ห้าม​พูด​นาม​ของ​พระเยซู​อีก แล้ว​ปล่อย​ตัว​ไป
41พวก​อัครทูต​จึง​ออก​จาก​สภา​แซนเฮดริน​ด้วย​ใจ​ยินดี เพราะ​ถือ​ว่า​ตน​ได้​รับ​เกียรติ ให้​ทน​อับอาย​เพื่อ​นาม​นั้น 42ทุก​ๆ วัน​ใน​ลาน​วิหาร​และ​ตาม​บ้าน พวก​เขา​ไม่​เคย​หยุด​สอน และ​ประกาศ​ข่าว​ประเสริฐ​ว่า​พระเยซู​คือ​พระเมสสิยาห์

നിലവിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു:

กิจการ/ของ/อัครทูต 5: TCV

ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്യുക

പങ്ക് വെക്കു

പകർത്തുക

None

നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിലും ഹൈലൈറ്റുകൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? സൈൻ അപ്പ് ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ സൈൻ ഇൻ ചെയ്യുക