10
ข้อเตือนใจจากประวัติศาสตร์อิสราเอล
1พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าไม่อยากให้ท่านเพิกเฉยต่อข้อเท็จจริงที่ว่าบรรพบุรุษของเราล้วนได้อยู่ใต้เมฆและได้ผ่านทะเลไปทุกคน 2พวกเขาได้รับบัพติศมาเข้าส่วนในโมเสส ในเมฆและในทะเล 3พวกเขาทุกคนได้กินอาหารฝ่ายวิญญาณเดียวกัน 4และได้ดื่มน้ำฝ่ายวิญญาณเดียวกัน พวกเขาได้ดื่มน้ำจากศิลาฝ่ายวิญญาณซึ่งร่วมทางไปกับเขา ศิลานั้นคือพระคริสต์ 5อย่างไรก็ตาม พระเจ้าก็ไม่พอใจพวกเขาเกือบทั้งหมด ศพของพวกเขาจึงเกลื่อนกลาดในถิ่นทุรกันดาร
6สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นเพื่อเป็นตัวอย่างไม่ให้จิตใจของเราฝักใฝ่ในสิ่งชั่วเหมือนคนเหล่านั้น 7อย่านับถือรูปเคารพเหมือนพวกเขาบางคน ดังที่มีเขียนไว้ว่า “ประชาชนนั่งล้อมวงกินดื่มและลุกขึ้นรื่นเริงในงานเลี้ยง”#10:7 อพย.32:6 8เราไม่ควรทำบาปทางเพศเหมือนที่พวกเขาบางคนได้ทำแล้วล้มตาย 23,100 คนในวันเดียว 9เราไม่ควรลองดีกับพระคริสต์#10:9 ฉบับสำเนาบางฉบับว่า ลองดีกับองค์พระผู้เป็นเจ้าเหมือนที่พวกเขาบางคนได้ทำแล้วถูกงูกัดตาย 10และอย่าพร่ำบ่นเหมือนที่พวกเขาบางคนได้ทำแล้วถูกทูตมรณะประหาร
11สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นแก่พวกเขาเพื่อเป็นตัวอย่าง และบันทึกไว้เพื่อเตือนใจเราผู้ซึ่งอยู่ในยุคสุดท้ายแล้ว 12ดังนั้นถ้าพวกท่านคิดว่าตนยืนหยัดมั่นคงดีแล้ว ก็จงระวังให้ดีเพื่อจะไม่ล้มลง 13ไม่มีการล่อใจ#10:13 ภาษากรีกสำหรับ การล่อใจ และถูกล่อใจ ยังหมายถึง การทดสอบ และถูกทดสอบได้ด้วยใดๆ เกิดขึ้นกับท่านนอกเหนือจากที่เกิดกับมนุษย์ทั่วไป และพระเจ้าสัตย์ซื่อ พระองค์จะไม่ปล่อยให้ท่านถูกล่อใจเกินกว่าที่จะทนได้ แต่เมื่อถูกล่อใจ พระองค์จะให้ท่านมีทางออก เพื่อจะอดทนได้ด้วย
งานเลี้ยงรูปเคารพกับอาหารมื้อสุดท้ายขององค์พระผู้เป็นเจ้า
14ด้วยเหตุนี้ เพื่อนที่รัก จงหลีกหนีการนับถือรูปเคารพ 15ข้าพเจ้าพูดกับคนที่มีสามัญสำนึก พวกท่านจงตัดสินตัวเองจากคำพูดของข้าพเจ้าเถิด 16ถ้วยซึ่งเราอธิษฐานขอบคุณ คือการเข้าร่วมในโลหิตของพระคริสต์ไม่ใช่หรือ และขนมปังซึ่งเราหักนั้น คือการเข้าร่วมในกายของพระคริสต์ไม่ใช่หรือ 17เนื่องจากมีขนมปังก้อนเดียว เราหลายคนจึงเป็นกายเดียวกัน เพราะทุกคนร่วมกินขนมปังก้อนเดียวกัน
18จงพิจารณาชนชาติอิสราเอล คนที่กินของถวายบูชาก็มีส่วนร่วมในแท่นบูชาไม่ใช่หรือ 19นี่ข้าพเจ้าหมายความว่า ของที่เซ่นไหว้รูปเคารพมีความสำคัญอย่างนั้นหรือ 20เปล่าเลย แต่หมายความว่า ของเซ่นไหว้ของคนที่ไม่รู้จักพระเจ้านั้นสังเวยแก่พวกผี ไม่ใช่ถวายแด่พระเจ้า และข้าพเจ้าไม่อยากให้ท่านเข้าร่วมกับพวกผี 21ท่านจะดื่มทั้งจากถ้วยขององค์พระผู้เป็นเจ้าและถ้วยของพวกผีด้วยไม่ได้ จะร่วมโต๊ะทั้งขององค์พระผู้เป็นเจ้าและของพวกผีด้วยไม่ได้ 22เราพยายามยั่วยุองค์พระผู้เป็นเจ้าให้หึงหวงหรือ เราเข้มแข็งกว่าพระองค์หรือ
เสรีภาพของผู้เชื่อ
23พวกท่านกล่าวว่า “ข้าพเจ้ามีสิทธิ์ทำทุกสิ่งได้” แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งจะเป็นประโยชน์ “ข้าพเจ้ามีสิทธิ์ทำทุกสิ่งได้” แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งจะเสริมสร้างขึ้น 24ทุกคนไม่ควรเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว แต่จงเห็นแก่ประโยชน์ของผู้อื่น
25สิ่งใดที่วางขายตามตลาดขายเนื้อ ก็ให้กินได้โดยไม่ต้องตั้งคำถามเกี่ยวกับจิตสำนึก 26เพราะ “แผ่นดินโลกและทุกสิ่งในโลกเป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า”#10:26 สดด.24:1
27หากผู้ไม่เชื่อบางคนเชิญท่านไปร่วมกินอาหารและท่านประสงค์จะไป จงกินสิ่งที่วางอยู่ตรงหน้า โดยไม่ต้องถามเกี่ยวกับจิตสำนึก 28แต่ถ้ามีใครมาบอกว่า “ของนี้ได้นำไปเซ่นไหว้แล้ว” ก็อย่ากิน เพื่อเห็นแก่ทั้งคนที่บอกและจิตสำนึกผิดชอบ 29ข้าพเจ้าหมายถึงจิตสำนึกของคนนั้นไม่ใช่ของท่าน ทำไมเสรีภาพของข้าพเจ้าจึงถูกตัดสินโดยจิตสำนึกของคนอื่นเล่า 30ถ้าข้าพเจ้ากินโดยขอบคุณพระเจ้า ทำไมจึงถูกตำหนิเพราะสิ่งที่ข้าพเจ้าขอบคุณพระเจ้าแล้ว
31ดังนั้นไม่ว่าท่านจะกินหรือดื่ม หรือทำอะไรก็ตาม จงทำทุกสิ่งเพื่อเกียรติสิริของพระเจ้า 32อย่าเป็นอุปสรรคต่อความเชื่อ ไม่ว่าจะเป็นคนยิว คนกรีก หรือคริสตจักรของพระเจ้า 33เหมือนที่ข้าพเจ้าพยายามทำให้ทุกคนพอใจในทุกด้าน ไม่ได้ทำเพื่อประโยชน์ส่วนตัว แต่ทำเพื่อประโยชน์ของคนมากมาย เพื่อให้พวกเขารอด