जोहा 4

4
जिसु आर सा़मा़रिया़रेन मायजिउ
1आदो प्रोभुइ बाडायकेत् खान जे फा़रिसिको आँजोम आकादा, बाङमा जिसु दो जोहान खोन बा़ड़तिये चेलायेत्‌को आरे बा़प्‌तिसेत्‌कोवा मेनते 2(सा़रितेत्‌गे जिसु आच् दो बाय बा़प्‌तिसेत्‌को ताहेंकाना मेनखान उनिरेन चेलाकोगे) 3जिसु दो जिहुदा़इ बा़गियादा आर गा़लिलते आरहोंए चालावेना।
4आदो सा़मा़रिया़ टोठा तालाते सेन पारोमोक् होयेनताया। 5खान सा़मा़रिया़ रेयाक् सुखा़रको मेताक् मित्‌टेन आतोतेये हेच्‌ सेटेरेना, जाकब आच्‌रेन होपोन जोसेफ ए एमादे ताहेंकान जायगा सोररेगे, 6आर ओंडे दो जाकबाक् कुञ ताहेंकाना, आदो जिसु दाँड़ाँ दाँड़ाँते लाङगा आकान एनकागे कुञ ठेने दुड़ुप् एना, बेर दो तिकिन आमदाज ताहेंकाना। 7खान सा़मा़रिया़रेन मित्‌टेन मायजिउ दाक् लोय हिजुक्‌काना। जिसु दो उनिये मेताय काना, “देन ञुय ला़गित् दाक् एमा़ञमे।” 8उनिरेन चेलाको दो एनते आतोतेको सेन आकान ताहेंकाना जोमाक् किरिञ ला़गित्।
9खान सा़मा़रिया़ मायजिउ दो उनिये मेताय काना, “चेकाते आम दो जिहुदि होड़ हुया़ँते इञ मित्‌टेन सा़मा़रिया़ मायजिउ ठेन ञुय ला़गित्एम कोकोय काना?” (एनते जिहुदिको दो सा़मा़रिया़को तुलुच् बाको दुड़ुप् तेङगोना)। 10जिसु दो उनिये रोड़ रुवा़ड़ादेया, “आम दो इसोराक् दानेम बाडायले खान आर उनि दोए ओकोय काना मेनते ओनेये मेतामकान, ‘ञुय ला़गित् एमा़ञमे, एनडेखान आमगे होनाङ उनियेम कोयकेया,’ आर उनि दो जिवेत् दाक्ए एमकेमा।” 11मायजिवे रोड़ रुवा़ड़केदा, “ए बाबा बा़लटिन मा बा़नुक्‌ताम आर कुञ हों मा खा़न्‌दरिञगे, नोवा जिवेत् दाक्‌ दो ओका खोनेम ञामकेया? 12आम बाङ दो आबोरेन बाबा जाकब खोनेम माराङगे, ओने उनि नोवा कुञे एमआकावात्‌ले, आर नोवा रेयाक्ए ञुलेत् आच् आर आच्‌रेन होपोनको आर आच्‌रेन मिहुँ मेरोमको हों?” 13जिसु दो उनिये मेतादेया, “नोवा दाक्‌को ञुय जोतोको दो आरहों तेताङकोवा, 14मेनखान जाहाँय इञिञ एमाय दाक्ए ञु लेखान, जायजुग हा़बिच् ओहो तेताङलेया, बिचकोम इञिञ एमाय दाक् दो उनिरे जायजुग जियोन ला़गित् भुमबुकोक्‌कान दाक् रेयाक् झारना होयोक्आ।” 15उनि मायजिउ दोए मेताय काना, “ए बाबा, ओना दाक् बाड़े एमा़ञमे, जेमोन आलो तेताङिञ आर लोय ला़गित् नोंडे आलोञ हिजुक्।” 16जिसु दो उनिये मेताय काना, “दो सेनकाते जाँवाँयमे नोंडे होहो आ़गुयेम।” 17उनि मायजिउ दोए रोड़ रुवा़ड़केदा, “जाँवाँय दो बा़नुगिच्‌तिञा।” जिसु दो उनिये मेताय काना, “ठिकगेम मेनकेदा जाँवाँय दो बा़नुगितिञा मेनते, 18एनते मोंड़ें गोटेनको ताहेंकानतामा, आर नितोक् मेनायतामिच् दो आमरेन जाँवाँय दोए बाङ काना नोवा दो सा़रि काथागेम मेन आकादा।” 19उनि मायजिउ दोए मेतादेया, “ए बाबा ञेल एदा़ञ आम दो मित्‌टेन ना़बि कानाम। 20आलेरेन हापड़ामको दो नोवा बुरुरेको देवा सेवालेदा, आर आपे दोपे मेनेदा बाङमा जेरुसालेमरेगे ठा़ँइतेत् दो, ओने ओकारे देवा सेक्‌वा लेककान।” 21जिसु दो उनिये मेतादेया, पा़तिया़वा़तिञमे आयो, “ओकते दाराकाना ओने उनरे बाबा दो बाङ दो नोवा बुरुरे बाङ दो जेरुसालेमरेपे देवा सेवावाय, 22आपे दो ओकाटाक् बापे बाडाय ओनापे देवा सेवावाक्‌ काना। आले दो ओकाटाक्‌ले बाडाय ओनाले देवा सेवावाक्‌ काना। एनते बाञचावक् दो जिहुदिको खोनगे। 23मेनखान ओकते दाराकाना, आर नित हों कानगेया, ओने उनरे सा़रि देवा सेवाको दो जिउ आर सा़रियाक्‌ते बाबाको देवा सेवावाय, एनते बाबा हों ओनकानकोगेये ञाम काना आच् देवा सेवाको दो, 24इसोर दोए जिउ काना आर उनि देवा सेवावायको दो जिउ आर सा़रियाक्‌ते देवा सेक्‌वागे लेकताकोवा।”
25मायजिउ दो उनिये मेतादेया, “बाडाय गेया़ञ, मा़सि (मेताक्‌मे क्रिस्ट) दाराकाना, उनिये हेच्‌लेनरे दो जोतोवाक्ए ला़इ जा़हिराबोना।”
26जिसु उनिये मेतादेया, “इञ कानगेया़ञ उनि दो ओने आम तुलुच् इञ गालमारावकान।”
27इना़क्‌तेगे जिसुरेन चेलाकोको हेच्‌एना, आर मित्‌टेन मायजिउ तुलुच्ए गालमारावकान ताहेंकानतेको हाहाड़ायेना, एनरेहों ओकोय हों बाको मेतादेया, “चेत्एम ञाम काना? से चेदाक् उनि तुलुच्एम गालमाराव काना?” 28खानगे उनि मायजिउ दो आयाक्‌ दाक् काँडा बा़गि ओटोवात्‌ते नागराहातेये चालावेना आर होड़कोय मेतात्‌कोवा, 29“देला ञेलेपे मित्‌टेन होड़, ओने ओकोय इञिञ चेका आकात् जोतोवाक्ए ला़इयादिञ बाङ दो उनिगे मा़सि काने?” 30ओनको दो नागराहा खोन ओडोककाते उनि ठेनको हेच्‌एना।
31इना़ ताकरेगे चेलाको दो नेहोंरायकानतेको मेताय काना, “ए रा़ब्बि ने जोम मे।”
32मेनखान उनि दोए मेतात्‌कोवा, “इञ ठेन मित्‌टेन जोमाक् मेनाक्‌तिञा, ओने ओकाटाक् आपे दो बापे बाडायकान।”
33ओनाते चेलाको दोको मेपेनेना, “जोम ला़गित् जाहाँयको आ़गु आकावादेया से चेत्?”
34जिसुइ मेतात्‌कोवा, “इञाक् जोमाक् दो नोक्‌ओंय, कोलआकादेञिच् रेयाक् मोनेञ सेनाक् आर उनियाक् का़मिकोञ पुरा़उताय। 35बापे मेनेदा बाङमा ‘आर पोन चाँदो मेनाक्आ खानगे उनियाक् चास साटाव दिन सेटेरोक्आ?’ ञेलपे इञिञ मेतापेकाना, बेङगेत् राकाबते खेतको आ़रिबा़न्‌धिपे, नितरेगे चोङ इरोक् ला़गित् चास रेयाक्‌ ओकते मा होय सा़त आकान! 36इरोक्इच् दो कुड़ा़ये ञामेदा आर जायजुग जियोन ला़गित् फोसोले सामटाव एदा, एरोक्इच् आर इरोक्इच् बानार मित्‌तेकिन रा़सका़क्। 37एनते नोवारेगे नोवा काथा दो सा़रियेना, ‘बाङमा एरोक्इच् दो मित् होड़ आर इरोक्इच् दो एटाक् होड़।’ 38इञ दो ओना इरोक्‌इञ कोलआकात्‌पेया, ओने ओका ला़गित् बापे खाटावाकान, एटाक्‌ होड़को खाटावाकाना आर आपे दो ओनकोवाक् खाटाव रेयाक्‌ कुड़ाइकोरेपे हेच्‌ बोलो आकाना।”
39आर ओना नागराहारेन आयमा सा़मा़रि होड़ जिसुरेको पा़तिया़वेना आर उनि मायजिउ रेयाक् काथा इया़ते, ओने उनि गोहाय एमकेत्, बाङमा “इञिञ का़मि आकात्‌ जोतोवाक्ए ला़इ आकात्‌तिञा” 40ओनाते ओनको सा़मा़रिको उनि ठेनको हेच्एना खान आको ठेने ताहेना मेनतेको नेहोंरादेया, आर ओंडे दो बा़रसिञे ताहेंयेना। 41आर उनियाक् काथाते आरहों आ़डि उता़र होड़को पा़तिया़वेना, आर उनि मायजिउको मेतादेया।
42“नितोक् दो एकेन आमाक् काथा मोतोते दो बाले पा़तिया़उक् काना, एनते निजेतेगेले आँजोम आकादा आरले बाडाय आकादा, बाङमा उनि दो सा़रिगे धा़रतिरेन बाबाञचाविच् कानाय।”
मित्‌टेन एकतिया़रि आनिच् होड़रेन होपोने बोगेयेदे
43आदो ओना बा़रसिञ तायोमते ओंडे खोन गा़लिलतेये ओडोक चालावेना। 44एनते जिसु आच्‌गे गोहाय एमकेदा। बाङमा “मित्‌टेन ना़बि दो आयाक्‌ निज दिसा़मरे मानोत बा़नुक्‌ताया,” 45आदो गा़लिलरेये सेटेरेन खान गा़लिलरेनको दोको आताङदारामकेदेया, जेरुसालेमरे पोरोब जोखेच्ए का़मिलेत्आक् जोतोवाक्‌को ञेललेत्‌ते, एनते ओनको हों पोरोबरेको सेनलेना।
46आदो आरहों गा़लिल रेयाक् कानातेये हेच्‌एना, ओने ओकारे दाक्ए दारखा रासालेत्। आर काफारना़हुमरे राजरेन मित्‌टेन नापड़ाक् होड़े ताहेंकाना, 47उनि दो जिसु जिहुदा़ खोन गा़लिलते हेच् आकाने आँजोमकेत्‌ते, उनि ठेने चालावेना आरे नेहोंरादेया जेमोन फेड सेनकाते होपोनतेत् ए बोगेये एनते गुजुक् दा़खिले ताहेंकाना।
48आदो जिसु उनिये मेतादेया, “चिनहा़ आर हाहाड़ावाक्‌को बेगोर ञेलते दो बाङतेत्‌गेपे पा़तिया़उक्आ।”
49उनि राजरेन होड़े मेतादेया, “ए प्रोभु, देला गिदरा़ आ़उरिये गुजुक्‌तिञरेगे फेड हिजुक्‌मे।”
50जिसुइ मेतादेया, “दो चालाक्‌मे, होपोनमे दोए जिवेत्‌गेया।” उनि होड़ दो जिसुइ मेतादे काथाय पा़तिया़वादा आरे चालावेना।
51आरे फेड चालाक्‌कान जोखेच्‌गे उनिरेन गोलामकोको दारामकेदेया आरको ला़इयादेया होपोनतेत् दोए जिवेत्‌गेया मेनते। 52खान ओनको ठेन खोन ओकतेतेत् ए कुलियाना, तिन जोखेच् खोने आवसान एना मेनते, आदोको मेतादेया, “होला तारासिञ मित्‌ बाजा ओकते रुवा़ दो छुटा़वेनताया।” 53आदो आपाततेत् ए बाडाय गोत्‌केदा इना़ ओकतेगे जिसुइ मेतादे ताहेंकाना, “होपोनमे दोए जिवेत्‌गेया,” आरे पा़तिया़वेना, आच् आर आच् घारोंजरेनको सानामकोगे।
54जिहुदा़ खोन गा़लिलते आरहों हेच्‌काते नोवा दो जिसुइ का़मिलेत्आक् दोसार चिनहा़ काना।

നിലവിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു:

जोहा 4: NTSPt25

ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്യുക

പങ്ക് വെക്കു

പകർത്തുക

None

നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിലും ഹൈലൈറ്റുകൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? സൈൻ അപ്പ് ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ സൈൻ ഇൻ ചെയ്യുക