لوقا 10
10
هفتاد گِله شاگِردی ماموریئت
1چَیی پَش، عیسای خِداوند هفتاد نفر دییَر اِنتخاب کَردِشه و اَوون دِ نفر دِ نَفر اِشتَن نارنارِه ویسا آکَردِشه شَهرون و جِگا اونی را که قرار بَه بِشو اوآ. 2عیسی اَوون نَه واتِشه: «مَحصول وِرَه امّا کاریگَر کَمَه. بَس، مَحصولی صاحیبی کا بِپییَه اِشتَن مَحصولی جمع آکَردِه را کاریگرون ویسا آکَرِه.» 3بِشَه! اَز شِمَه وَرَه اون شیوار ویسا آکَرِم وَرگون دیلَه. 4پول کیسه یا کوله بار یا کفش اِشتَن نَه مَپِگِرَه، و راه دیلَه کا هیچکسی را سلام مَکَرَه. 5هَر کَ ایی دیلَه دَشه، اوّل بوآجَه: ”سلام بَر اِم کَ.“ 6اَگم اوآکا کسی اَهل صُلح و سلامتی بِبو، شِمَه سلامی بَرکت اَیی نَه بَمَندی؛ اَگم نِه، شِمَه سلامی بَرکت آگَردِه شِمَه را. 7هَ کَ کا بومونَه و هر چیی که شِمَه ناری کا بَناین، بَره و بِنجَه، چوم کاریگری مُزد چَیی حقَّه. کَ بِه کَ مَگردَه. 8هَر وخت ایلَه شهری دیلَه دَشیرونَه و شِمَه قَبول کَردِشونَه، هَر چیی که شِمَه ناری کا بَناین، بَرَه. 9اوآ مریضون شَفا بِدییَه و اَوون نَه بوآجَه: ”خِدا پاُتشایی شِمَه نِزدیک آبَییَه.“ 10امّا هَر وخت ایلَه شهری دیلَه دَشیرونَه و شِمَه قَبول نِکَردِشونَه، اَ شهری کوچه اون را بِشَه و بوآجَه: 11”اَمَه حتّی شِمَه شهری خاکی که چَمَه پا کا دَچیکه، شِمَه ضِد تَکان بَدایمون. ولی اِمی بِزونَه که خِدا پاُتشایی نِزدیک آبَه.“ 12شِمَه نَه بَواتیم که داوَری یَه روزی کا، مجازاتی تاو وَردِه سُدومی شهری مَردمی را راحتتَر بَبی، تا اَ شهری مردمی را.»
وای بَر شهرونی که چَیی مردم توبه نِکَرِن
13«وای بَر شِمَه اِی خورَزینی اَهالی! وای بَر شِمَه اِی بِیت‌صِیدا اَهالی! چوم اَگم معجزه اونی که شِمَه دیلَه کا اَنجام بَه صور و صیدونی کا اَنجام بِبی، اوآ مردم خَیلی زمان پیش کیل دَکَرین و خاکِستری کا نِشین و توبه کَرین. 14امّا داوَری یَه روزی کا، مجازاتی تاو وَردِه صور و صیدونی مردمی را راحتتَر بَبی تا شِمَه را. 15و شِمَه اِی کَفَرناحومی شهری اَهالی، شِمَه پیستِرونَه سَر بِه آسِمون بِکَشَه؟ هرگز، بَلکَم تا جهندمی تون سرنگون بَبیرون.
16«هَر کسی شِمَه گفون گوش بِدَه، چِمِن گفی گوش دوعَشَه؛ و هَر کسی شِمَه قبول مَکَرِه، مِن قبول کَردَه نیشَه؛ و هَر کسی مِن قبول مَکَرِه، کسی که مِن ویسا آکَردَشَه، قبول کَردَه نیشَه.»
17اَ هفتاد گِله شاگِرد، شادی نَه آگَردِستینَه و واتِشونَه: «اِی آقا، اِشتِه نومی وَردِه نَه حتّی دیوِن نی اَمَه کا اِطاعت بَکَردین.» 18عیسی اَوون نَه واتِشه: «ویندِمَه شیطان، بَرقی شیوار آسِمونی کا بَلَکِه. 19دَیِسَه از، شِمَه قدرت و اِختیار بَدایم تا نَلتیون، عَقربون و تَمون دِشمنی قدرتی، پا جیری کا لِه آکَرَه و هیچ چیی شِمَه آسیبی نِژَنه. 20ولی ِامی واسی که روحِن شِمَه کا اِطاعت بَکَردین شادی مَکَرَه، بَلکَم شِمَه شادی اِمی واسی بِبو که شِمَه نوم آسِمونی کا نیویشته بییَه.»
21هَ لَحظه عیسی روح القدسی کا شادی کَردِشه و واتِشه: «اِی دَده، اِی آسِمون و زمینی صاحاب، تِه شُکر بَواتیم که اِم چییون، دانایَه آدَمون و عاقلَ آدَمون کا نِین آکَردَرَه و روکَه خِردَنون را آشکار آکَردَرَه. ها، اِی دَده، اِشتِه پیستَه اِم بَه. 22چِمِن آسِمونی یَه دَده گِردِ چیون بَه مِن دَسپاردَشه. هیچکس نیمَزنِه زوعَه کییَه دَده غِیراز، و هیچکسی نی نیمَزنِه دَده کییَه زوعَه غیِراز، و اَ کسونی غِیراز که زوعَه اِنتخاب بَکَردی تا آسِمونی یَه دَده اَوون را آشکار آکَرِه.»
23دومله عیسی اِشتَن شاگِردون دَیشتَه و خَلوَتکی اَوون نَه واتِشه: «خَسَه بِبو اَ چِمونی که اَ چیی که شِمَه بَویندیرون، بَویندین. 24چوم شِمَه نَه بَواتیم، وِرَه پیغمبرِن و پاُتشااِن آرزو دارین اَ چیی که شِمَه بَویندیرون، بِوینن، امّا نِویندِشونَه، و اَ چیی که شِمَه دَرَسَه دَرَسِن، امّا نِدَرَسِشونَه.»
چاکَ سامِری مَثَّل
25ایی روز شریعتی قاضییون کا ایی نفَر پِرِشتَه تا عیسی اِمتحان بِکَرِه، اَ واتِشه: «اُستاد، چِه بِکَرِم که اَبَدی یَه زِندگی وارث بِبوم؟» 26عیسی جواو دوشَه: «توراتی کا چِه نیویشته بییَه؟ اَیی کا چِه فَهمی؟» 27اَ قاضی جَواو دوشَه: «”اِشتَه خِداوندخِدا نَه، تَمون اِشتِه دیل، تَمون اِشتِه جان، تَمون اِشتِه قوّت و تَمون اِشتِه فیکری نَه خِش بِبَش.“؛ و ”اِشتِه خَمسوعه نَه اِشتِه جانی شیوار خِش بِبَش.“» 28عیسی واتِشه: «درست جَواو دورَه. اِم کاری بِکَه که زندگی هِستِرِه.» 29امّا اَ اِشتَن توجیح کَرده را عیسی کا دَفَرسِشه: «چِمِن خَمسوعه کییَه؟» 30عیسی اِنتَه جَواو دوشَه: «ایلَه مِردی اورشلیمی شهری نَه کارا بَشی اَریحا شهری را. راه کا دِزدون دَس دَلَکه. دِزدِن اَیی لُخت آکَردِشونَه، لِس ژَندِشونَه، و نیمَه جان وِل آکَردِشونَه و شینَه. 31اِتِفاقی ایلَه کاهن هَ راه نَه کارا دَوییَری. امّا وختی اَ مِردی ویندِشه، جاده اَ طَرفی نَه شَه. 32هِنتَه نی ایلَه لاوی که معبدی خادِمون کا بَه اوآنَه کارا دَوییَری. اَ نی وختی آرَستَه اوآ و اَ مِردی ویندِشه، جاده اَ طَرفی نَه شَه. 33امّا ایلَه سامِری یَه مسافر آرَستَه اَ جِگایی که اَ مِرد اوآکا بَه. وختی اَ مِردی ویندِشه، دیلِش اَیی را سیستَه. 34بَس شَه چَیی وَر و چَیی زَخمون سَری کا شَراو ویکَردِشه و روعَن دَسوشه و اَوون دَوَستِشه. دومله اَیی پِگِتِشه اِشتَن الاغی سَری کا نِشوندِشه و بَردِشه مِهمون خونه ای دیله و اَیی کا پرستاری كَردِشه. 35صَبایی نه روز، دِ دینار آدوشَه مِهمون خونه صاحیبی و واتِشه: ”اِم مِردی کا پرستاری بِکَه و هَر چِه اِمی کا وِرتَر خَرج کَردِرَه، وختی آگَردِستیمَه بَه تِه آدَم.“ 36حِسَه اِشتِه نَظر اِم سِه نفری کا کَمیله، اَ مِردی خَمسوعه بَه که راهزَنون دَس دَلَکه بَه؟» 37اَ قاضی جَواو دوشَه: «اَ کسی که بَیی رَحم كَردِشه.» عیسی اَیی نَه واتِشه: «بِش و تِنی هَتَه بِکَه.»
مریم و مارتا کَ کا
38هِنتَه که عیسی و چَیی شاگِردن اِشتَن سَفری اِدامه بَداین، دَشینَه ایلَه دِهی دیلَه. اَ دِه کا ایلَه ژِنی که چَیی نوم مارتا بَه عیسی دعوت کَردِشه اِشتَن کَ. 39مارتا ایلَه خالاش اِستبَه که چَیی نوم مریم بَه. مریم عیسایِ خِداوندی پااون وَری کا نِشت بَه و چَیی تعلیمون گوش بَدای. 40ولی مارتا که بَرک پذیرایی مشغول بَه، اومَه عیسی وَر و واتِشه: «آقا، هیچ اَهمیت نِدَی که چِمِن خالا مِن وِل آکَردَشَه تا تنخا مهمونون کا پذیرایی بِکَرِم؟ اَیی نَه بوآج مِنه کمک بِکَرِه!» 41امّا عیسایِ خِداوند جَواو دوشَه: «مارتا! مارتا! وِر چی اِن تِه نِگران و تَشویش بَکَردین، 42امّا فَقط ایی چی لازِمَه؛ مریم اَ چاکَ چی اِنتخاب کَردَشه، که اَیی کا ویگِتَه نییَب.»
നിലവിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു:
لوقا 10: ITB
ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്യുക
പങ്ക് വെക്കു
പകർത്തുക
നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിലും ഹൈലൈറ്റുകൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? സൈൻ അപ്പ് ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ സൈൻ ഇൻ ചെയ്യുക
@ 2024 Korpu Company
لوقا 10
10
هفتاد گِله شاگِردی ماموریئت
1چَیی پَش، عیسای خِداوند هفتاد نفر دییَر اِنتخاب کَردِشه و اَوون دِ نفر دِ نَفر اِشتَن نارنارِه ویسا آکَردِشه شَهرون و جِگا اونی را که قرار بَه بِشو اوآ. 2عیسی اَوون نَه واتِشه: «مَحصول وِرَه امّا کاریگَر کَمَه. بَس، مَحصولی صاحیبی کا بِپییَه اِشتَن مَحصولی جمع آکَردِه را کاریگرون ویسا آکَرِه.» 3بِشَه! اَز شِمَه وَرَه اون شیوار ویسا آکَرِم وَرگون دیلَه. 4پول کیسه یا کوله بار یا کفش اِشتَن نَه مَپِگِرَه، و راه دیلَه کا هیچکسی را سلام مَکَرَه. 5هَر کَ ایی دیلَه دَشه، اوّل بوآجَه: ”سلام بَر اِم کَ.“ 6اَگم اوآکا کسی اَهل صُلح و سلامتی بِبو، شِمَه سلامی بَرکت اَیی نَه بَمَندی؛ اَگم نِه، شِمَه سلامی بَرکت آگَردِه شِمَه را. 7هَ کَ کا بومونَه و هر چیی که شِمَه ناری کا بَناین، بَره و بِنجَه، چوم کاریگری مُزد چَیی حقَّه. کَ بِه کَ مَگردَه. 8هَر وخت ایلَه شهری دیلَه دَشیرونَه و شِمَه قَبول کَردِشونَه، هَر چیی که شِمَه ناری کا بَناین، بَرَه. 9اوآ مریضون شَفا بِدییَه و اَوون نَه بوآجَه: ”خِدا پاُتشایی شِمَه نِزدیک آبَییَه.“ 10امّا هَر وخت ایلَه شهری دیلَه دَشیرونَه و شِمَه قَبول نِکَردِشونَه، اَ شهری کوچه اون را بِشَه و بوآجَه: 11”اَمَه حتّی شِمَه شهری خاکی که چَمَه پا کا دَچیکه، شِمَه ضِد تَکان بَدایمون. ولی اِمی بِزونَه که خِدا پاُتشایی نِزدیک آبَه.“ 12شِمَه نَه بَواتیم که داوَری یَه روزی کا، مجازاتی تاو وَردِه سُدومی شهری مَردمی را راحتتَر بَبی، تا اَ شهری مردمی را.»
وای بَر شهرونی که چَیی مردم توبه نِکَرِن
13«وای بَر شِمَه اِی خورَزینی اَهالی! وای بَر شِمَه اِی بِیت‌صِیدا اَهالی! چوم اَگم معجزه اونی که شِمَه دیلَه کا اَنجام بَه صور و صیدونی کا اَنجام بِبی، اوآ مردم خَیلی زمان پیش کیل دَکَرین و خاکِستری کا نِشین و توبه کَرین. 14امّا داوَری یَه روزی کا، مجازاتی تاو وَردِه صور و صیدونی مردمی را راحتتَر بَبی تا شِمَه را. 15و شِمَه اِی کَفَرناحومی شهری اَهالی، شِمَه پیستِرونَه سَر بِه آسِمون بِکَشَه؟ هرگز، بَلکَم تا جهندمی تون سرنگون بَبیرون.
16«هَر کسی شِمَه گفون گوش بِدَه، چِمِن گفی گوش دوعَشَه؛ و هَر کسی شِمَه قبول مَکَرِه، مِن قبول کَردَه نیشَه؛ و هَر کسی مِن قبول مَکَرِه، کسی که مِن ویسا آکَردَشَه، قبول کَردَه نیشَه.»
17اَ هفتاد گِله شاگِرد، شادی نَه آگَردِستینَه و واتِشونَه: «اِی آقا، اِشتِه نومی وَردِه نَه حتّی دیوِن نی اَمَه کا اِطاعت بَکَردین.» 18عیسی اَوون نَه واتِشه: «ویندِمَه شیطان، بَرقی شیوار آسِمونی کا بَلَکِه. 19دَیِسَه از، شِمَه قدرت و اِختیار بَدایم تا نَلتیون، عَقربون و تَمون دِشمنی قدرتی، پا جیری کا لِه آکَرَه و هیچ چیی شِمَه آسیبی نِژَنه. 20ولی ِامی واسی که روحِن شِمَه کا اِطاعت بَکَردین شادی مَکَرَه، بَلکَم شِمَه شادی اِمی واسی بِبو که شِمَه نوم آسِمونی کا نیویشته بییَه.»
21هَ لَحظه عیسی روح القدسی کا شادی کَردِشه و واتِشه: «اِی دَده، اِی آسِمون و زمینی صاحاب، تِه شُکر بَواتیم که اِم چییون، دانایَه آدَمون و عاقلَ آدَمون کا نِین آکَردَرَه و روکَه خِردَنون را آشکار آکَردَرَه. ها، اِی دَده، اِشتِه پیستَه اِم بَه. 22چِمِن آسِمونی یَه دَده گِردِ چیون بَه مِن دَسپاردَشه. هیچکس نیمَزنِه زوعَه کییَه دَده غِیراز، و هیچکسی نی نیمَزنِه دَده کییَه زوعَه غیِراز، و اَ کسونی غِیراز که زوعَه اِنتخاب بَکَردی تا آسِمونی یَه دَده اَوون را آشکار آکَرِه.»
23دومله عیسی اِشتَن شاگِردون دَیشتَه و خَلوَتکی اَوون نَه واتِشه: «خَسَه بِبو اَ چِمونی که اَ چیی که شِمَه بَویندیرون، بَویندین. 24چوم شِمَه نَه بَواتیم، وِرَه پیغمبرِن و پاُتشااِن آرزو دارین اَ چیی که شِمَه بَویندیرون، بِوینن، امّا نِویندِشونَه، و اَ چیی که شِمَه دَرَسَه دَرَسِن، امّا نِدَرَسِشونَه.»
چاکَ سامِری مَثَّل
25ایی روز شریعتی قاضییون کا ایی نفَر پِرِشتَه تا عیسی اِمتحان بِکَرِه، اَ واتِشه: «اُستاد، چِه بِکَرِم که اَبَدی یَه زِندگی وارث بِبوم؟» 26عیسی جواو دوشَه: «توراتی کا چِه نیویشته بییَه؟ اَیی کا چِه فَهمی؟» 27اَ قاضی جَواو دوشَه: «”اِشتَه خِداوندخِدا نَه، تَمون اِشتِه دیل، تَمون اِشتِه جان، تَمون اِشتِه قوّت و تَمون اِشتِه فیکری نَه خِش بِبَش.“؛ و ”اِشتِه خَمسوعه نَه اِشتِه جانی شیوار خِش بِبَش.“» 28عیسی واتِشه: «درست جَواو دورَه. اِم کاری بِکَه که زندگی هِستِرِه.» 29امّا اَ اِشتَن توجیح کَرده را عیسی کا دَفَرسِشه: «چِمِن خَمسوعه کییَه؟» 30عیسی اِنتَه جَواو دوشَه: «ایلَه مِردی اورشلیمی شهری نَه کارا بَشی اَریحا شهری را. راه کا دِزدون دَس دَلَکه. دِزدِن اَیی لُخت آکَردِشونَه، لِس ژَندِشونَه، و نیمَه جان وِل آکَردِشونَه و شینَه. 31اِتِفاقی ایلَه کاهن هَ راه نَه کارا دَوییَری. امّا وختی اَ مِردی ویندِشه، جاده اَ طَرفی نَه شَه. 32هِنتَه نی ایلَه لاوی که معبدی خادِمون کا بَه اوآنَه کارا دَوییَری. اَ نی وختی آرَستَه اوآ و اَ مِردی ویندِشه، جاده اَ طَرفی نَه شَه. 33امّا ایلَه سامِری یَه مسافر آرَستَه اَ جِگایی که اَ مِرد اوآکا بَه. وختی اَ مِردی ویندِشه، دیلِش اَیی را سیستَه. 34بَس شَه چَیی وَر و چَیی زَخمون سَری کا شَراو ویکَردِشه و روعَن دَسوشه و اَوون دَوَستِشه. دومله اَیی پِگِتِشه اِشتَن الاغی سَری کا نِشوندِشه و بَردِشه مِهمون خونه ای دیله و اَیی کا پرستاری كَردِشه. 35صَبایی نه روز، دِ دینار آدوشَه مِهمون خونه صاحیبی و واتِشه: ”اِم مِردی کا پرستاری بِکَه و هَر چِه اِمی کا وِرتَر خَرج کَردِرَه، وختی آگَردِستیمَه بَه تِه آدَم.“ 36حِسَه اِشتِه نَظر اِم سِه نفری کا کَمیله، اَ مِردی خَمسوعه بَه که راهزَنون دَس دَلَکه بَه؟» 37اَ قاضی جَواو دوشَه: «اَ کسی که بَیی رَحم كَردِشه.» عیسی اَیی نَه واتِشه: «بِش و تِنی هَتَه بِکَه.»
مریم و مارتا کَ کا
38هِنتَه که عیسی و چَیی شاگِردن اِشتَن سَفری اِدامه بَداین، دَشینَه ایلَه دِهی دیلَه. اَ دِه کا ایلَه ژِنی که چَیی نوم مارتا بَه عیسی دعوت کَردِشه اِشتَن کَ. 39مارتا ایلَه خالاش اِستبَه که چَیی نوم مریم بَه. مریم عیسایِ خِداوندی پااون وَری کا نِشت بَه و چَیی تعلیمون گوش بَدای. 40ولی مارتا که بَرک پذیرایی مشغول بَه، اومَه عیسی وَر و واتِشه: «آقا، هیچ اَهمیت نِدَی که چِمِن خالا مِن وِل آکَردَشَه تا تنخا مهمونون کا پذیرایی بِکَرِم؟ اَیی نَه بوآج مِنه کمک بِکَرِه!» 41امّا عیسایِ خِداوند جَواو دوشَه: «مارتا! مارتا! وِر چی اِن تِه نِگران و تَشویش بَکَردین، 42امّا فَقط ایی چی لازِمَه؛ مریم اَ چاکَ چی اِنتخاب کَردَشه، که اَیی کا ویگِتَه نییَب.»
നിലവിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു:
:
ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്യുക
പങ്ക് വെക്കു
പകർത്തുക
നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിലും ഹൈലൈറ്റുകൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? സൈൻ അപ്പ് ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ സൈൻ ഇൻ ചെയ്യുക
@ 2024 Korpu Company