انجیل مرقس 9
9
1عیسی اَ جماعتنه و اِشتن شاگرداننش باته: «حقیقتاً شامانه واجم، بعضی اِنگا وِندَرسنده که تا اَدمی که مویننده خدا پادشاهی قدرتنه آمییر، نِمَرنده»
عیسی دیمه دِگردسن
2شَش روجه پَش، عیسی پِطرُس و یعقوب و یوحناش اَکَتِنده و اَوِش اِشتن نه ببردنده بلند کوهی کفا تا اَگارک تینا بیبینده. اَگارک، چَوان چَشمِه پرانک، عیسی ظاهر دِگرَدِس. 3خلوش سُو زیرده و پِر سیبی آبه، اَجوره که زمینک هیچ کسی نِتانه خلوئی ایزه سیبی بکره. 4اَگا، ایلیا پیغمبر و موسی پیغمبر چوان چشمان پرانک ظاهر آبنده و عیسی نشان لاوَه بکه. 5پِطرُسه عیسینه باته: «استاد، چِه چاکه که آما یاریمان! بدا سُه گِله کومَه رَچ آکرام، ایگله اِشته را، ایگله موسی را و ایگله نی ایلیا را.» 6پِطرُسه نزانسرده چِه باجه، چون پِر ترسَه بِنده. 7اَ دمی ابری چَوان سرکش سادیمه درنده و صصی ابر دلنه بامه که واتردشه، «اِم چِمن عزیزه زایه، چَوه لاوان گوش آدَیا.» 8ایرادن، وختی دویر و بره دیشتندِه، عیسی غیراز هیچ کسی شان اِشتن نه نیویند.
9وقتی که کوه نه جیر آمیردنده، عیسی اَوانش غدقن بکردنده اَ چیانی که ویندشانه کسی را مواجنده، تا اَدمی که انسان زا، مَردنه پَش زنده آبی. 10اَوه اِم ماجرا شان اِشتن وَرک نیا بداشته، امّا همدیگرکشان آپَرسسَرده که ’مَردنه پش زنده آبیین‘ یعنی چِه. 11اَوَه عیسی کشان آپَرسس: «چیه را تورات معلمین واجِنده که اول گه ایلیا پیغمبر بایه؟» 12عیسی جواب آدا: «البته که اوّل ایلیا آیِه تا همه چی، چَه پرانتر شوار رَچ آکَره. امّا چیه را انسانه زا درباره نیویشته بیَه که گه پر رنج بکشه و تحقیر بیبی؟ 13امّا از شامانه واجم که ایلیا بامِه و اَوان هر چیشان بگَوس اَونه بکَردِشانه، اَ جوره که چوه درباره نیویشته بیه.»
عیسی ایگله کوله ای که پلیده روحه گرفتار به شفا دَیِه
14وختی اَوه آرسسنده بقیه شاگردان وَر، بیندشانه پره جماعتی چَوان دویره بیدا آبینده و معلمین تورات نی اَواننه بحث کردرنده. 15جماعت تا عیسیشان بینده، همَه پر تعجبشان بکه و ویرتن ویرتن بامنده عیسی وَر، چَوه را سلام بکردشانه. 16عیسی آپرسسه: «چیه درباره اَوانه بحث کردرا؟» 17ایگله مردکی جماعت دلنه باتشه: «استاد، چِمن زام آورده اِشته وَر. چون که اَ، ایگله روحی گیرفتاره که اَوش لال کرده. 18وختی اَ روح اَوه گیره، اَوه گِل اَرَکوئه، ایزه که چَوه گَر کف کره، اِشتن دندانان هندیگره سر سخ دَیه و چَوه جان چُو آبی. اِشته شاگردانکم آخاشته اَ روحه چِمن زارک بَرکرنده، امّا نتانسشانه.» 19عیسی جواوک باتشه: «ای بی‌ایمانه نسل، تا کِینی گه از شامانه بیبیم، تا کینی گه شاما تو بوعرم؟ اَوه بوعرا چِمن وَر.» 20پس اَوه اَ کولشان بوعرده عیسی ور. روح وقتی عیسیش بینده، ه لحظه کولش تشنج دِرَنده ایزه که گل سر بِگس و هَ جوره که گرش کف کردرده، خاک سر آخَلتس. 21عیسی کوله پییَرک آپرسسه: «چند وقته که ایزنه؟» پییرش جواو بداه: «خوردَنَتی نه. 22اِم روح چند را اَوش اُو و آتش دله دِرَنده تا اَوه هلاک بکره. امّا اگم تانی آما رحم بِکه و آما کمک بکه.» 23و عیسی اَ مردکنه باتشه: «اگم تانی؟ کسی را که ایمان داره همه چی ممکن اِسه.» 24اَ کوله پِه البحل بلند صَصنه باتشه: «ایمان دارم؛ من کمک بکه تا چِمن بی ایمانی اَفجور بیبیم!» 25وختی عیسی بیندشه که جماعتی ویرتن ویرتن آمیرنده اَگا، پلید روحه را غیضش بکه، باتشه: «ای کر و لاله روح، ته دستور دَیِم اَوک بَرآیی بَر و دَ هرگز چَوه دله دِمشی!» 26روحه ناره ای بکشسشه و کولش پر تَکان بدا و اَوک بَرآمه بر. کوله ایگله جنازه شوار بِبه، ایزه که پر کسه باتشانه: «اَ مَردَه.» 27امّا عیسی اَ کوله دسِش بکته، اَوش بیزانس، و کوله پا سر بِندَرس. 28وختی عیسی بشه کییه، چَوه شاگرده خلوتک اَوکشان آپرسس: «چیه را آما نتانسمانه روحه اَ کولک بَرکرام؟» 29عیسی اَوانه باتشه: «اِم جِنس روح، دعا غیراز چی ای نه بَنرایه بر.»
عیسی هنی مردن و اِشتن زنده آبینه پیش گویی کره
30اَوه اَ یاگانه بشنده و جلیل منطقه دلنه اِوردنده. عیسی نِگَوسردشه کسی بزانه اَ کاریه، 31چون اِشتن شاگردش تعلیم دیردنده و اَواننَش واترده که: «انسانه زا، مردمه دَسِه تسلیم بی و اَوه کوشنده. امّا سو روج کوشته بینه پش، زنده آبی.» 32ولی شاگرده چَوه منظورشان نفهمسه و بترسسنده که عیسیک سوال آپرسنده.
کی همانک پیله تره؟
33چاوش اَوه بامنده کَفَرناحومه شهره را. وقتی که کییک بنده، عیسی اِشتن شاگردانکش آپرسس: «راک چیه درباره بحثران کردرده؟» 34امّا اَوه ساکت بماندنده، چون راهک چِمه درباره هندیگرنه بحثشان کَردرده که کامین گله اَوانک همانک پیله تر اِسه. 35عیسی بِنِشته و اَ دونزده گله شاگردش داد بکه و باتشه: «هر کی رایشه اوّلین بیبی، گه همانک آخرتر بیبی و همان نوکر بیبی.» 36عیسی ایگله خوردنی اَکتشه و چوان وسطک بناشه. چاوش خُوردنش کشه آکته و اَواننش باته: 37«هر کسی اِنجوره خوردنی چِمن نامنه قبول بکره، منش قبول کرده؛ و هر کسی من قبول بکره، نه من، بلکم چِمن خرسانارش قبول کرده.»
هر کسی چاما ضد نییه، آمانه اِسه
38یوحنا، عیسینه باتشه: «استاد، ای نفرمان بینده که اِشته نامه نه دیوانش، بر، برکردرده امّا چون آماک نِبه، آما تقلامان بکه چوه پَرانه بیگیرام.» 39امّا عیسی باتشه: «چَوه پَرانه مَگیرا، چون کسی نتانه چِمن نامنه معجزه بکره و کملی ای پَش، چِمن درباره بد باجه. 40چون هر کی که چاما ضِد نییه، آمانیه. 41حقیقتاً، شاما نه واجم، هر کسی چِمه واسنه که شاما مسیح کین اِسران ای قدره اُ شاما آدَیه تا آخرا، ابداً بی پاداش نمانه.
وسوسه هانی که گناه کردنه را اِسنده
42«هر کسی باعث بیبی ایگله اِم ویلیانک، که من ایمان دارنده، گناه بکره، چَوه را چاکتره پیله آسیا سِگی چوه گردنک دِرَننده و اَوه دِرَننده دریاک! 43اگم اِشته دسَه باعث بیریه که تِه گناه بکری، اَوه قطع بکه. اِشته را چاکتره که علیل بیشی ابدیه زندگی دله تا اِم که دو گله دَسنه بیشی جهنم دله، آتشی دله که هرگز دونوکوشه. 44یاگایی که چَوان کرمَه نمَریه و آتش دونوکوشه. 45و اگم اِشته لِنگه باعث بییَرییَه ته گناه بکری، اَوه قطع بکه، اِشته را چاک تره که شَل بیشی اَبدیه زندگی دله، تا اِم که دو گله لنگان نه ته درننده جهنمه دلَه. 46یاگایی که چَوان کرمَه نمَریه و آتش دونوکوشه. 47و اگم اِشته چَشمَه باعث بیَریه که ته گُناه بکری، اَوه براوَر، اِشته را چاکتره که ای گله چشمنه دیشی خدا پادشاهی دله، تا اِم که دو گله چشمنه ته درننده جهنمه دله، 48یاگایی که
«” چوان کرمَه نمَریه
و آتش دونوکوشه.“
49«چون همه، آتشِنه نِمَکین بینده. 50نمک چاکه، امّا اَگم نِمَک اِشتن سُوری از دَس بدیه، چنجوره تانی هنی اَوه سُور بکری؟ شاما نی اِشتنک نمک بدارا و هندیگرنه صلح و صفاک ببا.»
നിലവിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു:
انجیل مرقس 9: TIT
ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്യുക
പങ്ക് വെക്കു
പകർത്തുക
നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിലും ഹൈലൈറ്റുകൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? സൈൻ അപ്പ് ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ സൈൻ ഇൻ ചെയ്യുക
@ 2024 Korpu Company
انجیل مرقس 9
9
1عیسی اَ جماعتنه و اِشتن شاگرداننش باته: «حقیقتاً شامانه واجم، بعضی اِنگا وِندَرسنده که تا اَدمی که مویننده خدا پادشاهی قدرتنه آمییر، نِمَرنده»
عیسی دیمه دِگردسن
2شَش روجه پَش، عیسی پِطرُس و یعقوب و یوحناش اَکَتِنده و اَوِش اِشتن نه ببردنده بلند کوهی کفا تا اَگارک تینا بیبینده. اَگارک، چَوان چَشمِه پرانک، عیسی ظاهر دِگرَدِس. 3خلوش سُو زیرده و پِر سیبی آبه، اَجوره که زمینک هیچ کسی نِتانه خلوئی ایزه سیبی بکره. 4اَگا، ایلیا پیغمبر و موسی پیغمبر چوان چشمان پرانک ظاهر آبنده و عیسی نشان لاوَه بکه. 5پِطرُسه عیسینه باته: «استاد، چِه چاکه که آما یاریمان! بدا سُه گِله کومَه رَچ آکرام، ایگله اِشته را، ایگله موسی را و ایگله نی ایلیا را.» 6پِطرُسه نزانسرده چِه باجه، چون پِر ترسَه بِنده. 7اَ دمی ابری چَوان سرکش سادیمه درنده و صصی ابر دلنه بامه که واتردشه، «اِم چِمن عزیزه زایه، چَوه لاوان گوش آدَیا.» 8ایرادن، وختی دویر و بره دیشتندِه، عیسی غیراز هیچ کسی شان اِشتن نه نیویند.
9وقتی که کوه نه جیر آمیردنده، عیسی اَوانش غدقن بکردنده اَ چیانی که ویندشانه کسی را مواجنده، تا اَدمی که انسان زا، مَردنه پَش زنده آبی. 10اَوه اِم ماجرا شان اِشتن وَرک نیا بداشته، امّا همدیگرکشان آپَرسسَرده که ’مَردنه پش زنده آبیین‘ یعنی چِه. 11اَوَه عیسی کشان آپَرسس: «چیه را تورات معلمین واجِنده که اول گه ایلیا پیغمبر بایه؟» 12عیسی جواب آدا: «البته که اوّل ایلیا آیِه تا همه چی، چَه پرانتر شوار رَچ آکَره. امّا چیه را انسانه زا درباره نیویشته بیَه که گه پر رنج بکشه و تحقیر بیبی؟ 13امّا از شامانه واجم که ایلیا بامِه و اَوان هر چیشان بگَوس اَونه بکَردِشانه، اَ جوره که چوه درباره نیویشته بیه.»
عیسی ایگله کوله ای که پلیده روحه گرفتار به شفا دَیِه
14وختی اَوه آرسسنده بقیه شاگردان وَر، بیندشانه پره جماعتی چَوان دویره بیدا آبینده و معلمین تورات نی اَواننه بحث کردرنده. 15جماعت تا عیسیشان بینده، همَه پر تعجبشان بکه و ویرتن ویرتن بامنده عیسی وَر، چَوه را سلام بکردشانه. 16عیسی آپرسسه: «چیه درباره اَوانه بحث کردرا؟» 17ایگله مردکی جماعت دلنه باتشه: «استاد، چِمن زام آورده اِشته وَر. چون که اَ، ایگله روحی گیرفتاره که اَوش لال کرده. 18وختی اَ روح اَوه گیره، اَوه گِل اَرَکوئه، ایزه که چَوه گَر کف کره، اِشتن دندانان هندیگره سر سخ دَیه و چَوه جان چُو آبی. اِشته شاگردانکم آخاشته اَ روحه چِمن زارک بَرکرنده، امّا نتانسشانه.» 19عیسی جواوک باتشه: «ای بی‌ایمانه نسل، تا کِینی گه از شامانه بیبیم، تا کینی گه شاما تو بوعرم؟ اَوه بوعرا چِمن وَر.» 20پس اَوه اَ کولشان بوعرده عیسی ور. روح وقتی عیسیش بینده، ه لحظه کولش تشنج دِرَنده ایزه که گل سر بِگس و هَ جوره که گرش کف کردرده، خاک سر آخَلتس. 21عیسی کوله پییَرک آپرسسه: «چند وقته که ایزنه؟» پییرش جواو بداه: «خوردَنَتی نه. 22اِم روح چند را اَوش اُو و آتش دله دِرَنده تا اَوه هلاک بکره. امّا اگم تانی آما رحم بِکه و آما کمک بکه.» 23و عیسی اَ مردکنه باتشه: «اگم تانی؟ کسی را که ایمان داره همه چی ممکن اِسه.» 24اَ کوله پِه البحل بلند صَصنه باتشه: «ایمان دارم؛ من کمک بکه تا چِمن بی ایمانی اَفجور بیبیم!» 25وختی عیسی بیندشه که جماعتی ویرتن ویرتن آمیرنده اَگا، پلید روحه را غیضش بکه، باتشه: «ای کر و لاله روح، ته دستور دَیِم اَوک بَرآیی بَر و دَ هرگز چَوه دله دِمشی!» 26روحه ناره ای بکشسشه و کولش پر تَکان بدا و اَوک بَرآمه بر. کوله ایگله جنازه شوار بِبه، ایزه که پر کسه باتشانه: «اَ مَردَه.» 27امّا عیسی اَ کوله دسِش بکته، اَوش بیزانس، و کوله پا سر بِندَرس. 28وختی عیسی بشه کییه، چَوه شاگرده خلوتک اَوکشان آپرسس: «چیه را آما نتانسمانه روحه اَ کولک بَرکرام؟» 29عیسی اَوانه باتشه: «اِم جِنس روح، دعا غیراز چی ای نه بَنرایه بر.»
عیسی هنی مردن و اِشتن زنده آبینه پیش گویی کره
30اَوه اَ یاگانه بشنده و جلیل منطقه دلنه اِوردنده. عیسی نِگَوسردشه کسی بزانه اَ کاریه، 31چون اِشتن شاگردش تعلیم دیردنده و اَواننَش واترده که: «انسانه زا، مردمه دَسِه تسلیم بی و اَوه کوشنده. امّا سو روج کوشته بینه پش، زنده آبی.» 32ولی شاگرده چَوه منظورشان نفهمسه و بترسسنده که عیسیک سوال آپرسنده.
کی همانک پیله تره؟
33چاوش اَوه بامنده کَفَرناحومه شهره را. وقتی که کییک بنده، عیسی اِشتن شاگردانکش آپرسس: «راک چیه درباره بحثران کردرده؟» 34امّا اَوه ساکت بماندنده، چون راهک چِمه درباره هندیگرنه بحثشان کَردرده که کامین گله اَوانک همانک پیله تر اِسه. 35عیسی بِنِشته و اَ دونزده گله شاگردش داد بکه و باتشه: «هر کی رایشه اوّلین بیبی، گه همانک آخرتر بیبی و همان نوکر بیبی.» 36عیسی ایگله خوردنی اَکتشه و چوان وسطک بناشه. چاوش خُوردنش کشه آکته و اَواننش باته: 37«هر کسی اِنجوره خوردنی چِمن نامنه قبول بکره، منش قبول کرده؛ و هر کسی من قبول بکره، نه من، بلکم چِمن خرسانارش قبول کرده.»
هر کسی چاما ضد نییه، آمانه اِسه
38یوحنا، عیسینه باتشه: «استاد، ای نفرمان بینده که اِشته نامه نه دیوانش، بر، برکردرده امّا چون آماک نِبه، آما تقلامان بکه چوه پَرانه بیگیرام.» 39امّا عیسی باتشه: «چَوه پَرانه مَگیرا، چون کسی نتانه چِمن نامنه معجزه بکره و کملی ای پَش، چِمن درباره بد باجه. 40چون هر کی که چاما ضِد نییه، آمانیه. 41حقیقتاً، شاما نه واجم، هر کسی چِمه واسنه که شاما مسیح کین اِسران ای قدره اُ شاما آدَیه تا آخرا، ابداً بی پاداش نمانه.
وسوسه هانی که گناه کردنه را اِسنده
42«هر کسی باعث بیبی ایگله اِم ویلیانک، که من ایمان دارنده، گناه بکره، چَوه را چاکتره پیله آسیا سِگی چوه گردنک دِرَننده و اَوه دِرَننده دریاک! 43اگم اِشته دسَه باعث بیریه که تِه گناه بکری، اَوه قطع بکه. اِشته را چاکتره که علیل بیشی ابدیه زندگی دله تا اِم که دو گله دَسنه بیشی جهنم دله، آتشی دله که هرگز دونوکوشه. 44یاگایی که چَوان کرمَه نمَریه و آتش دونوکوشه. 45و اگم اِشته لِنگه باعث بییَرییَه ته گناه بکری، اَوه قطع بکه، اِشته را چاک تره که شَل بیشی اَبدیه زندگی دله، تا اِم که دو گله لنگان نه ته درننده جهنمه دلَه. 46یاگایی که چَوان کرمَه نمَریه و آتش دونوکوشه. 47و اگم اِشته چَشمَه باعث بیَریه که ته گُناه بکری، اَوه براوَر، اِشته را چاکتره که ای گله چشمنه دیشی خدا پادشاهی دله، تا اِم که دو گله چشمنه ته درننده جهنمه دله، 48یاگایی که
«” چوان کرمَه نمَریه
و آتش دونوکوشه.“
49«چون همه، آتشِنه نِمَکین بینده. 50نمک چاکه، امّا اَگم نِمَک اِشتن سُوری از دَس بدیه، چنجوره تانی هنی اَوه سُور بکری؟ شاما نی اِشتنک نمک بدارا و هندیگرنه صلح و صفاک ببا.»
നിലവിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു:
:
ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്യുക
പങ്ക് വെക്കു
പകർത്തുക
നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിലും ഹൈലൈറ്റുകൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? സൈൻ അപ്പ് ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ സൈൻ ഇൻ ചെയ്യുക
@ 2024 Korpu Company