انجیلِ مَتّی 15
15
پاک دِل
1اُخُری ای گروه فریسی فرقه عالمه و تورات معلمین اورشلیم شهر دَ بومِندِ عیسی وَر و بواتشون: 2«چرا اِشته شاگرده شیخون رسم و رسومه پا بِن نینده؟ اَون اِشتن دَسون، پیش از غذا خُردن نشورِنده!» 3عیسی جواو بدا: «شَما چرا شَما رسم و رسومه را، خدا حکمه پا بِن نییا؟ 4چون خدا دستورش داعه که: ”اِشته پِه و ما احترام بِنه “و ”هر که اِشتن پِه یا ما دِشمون بِدی،گَوَن کوشته بیبی.“ 5امّا شَما وایا اَگم کسی اِشتن پِه یا ما بواعه که: ”اَ کمکی که گَوَسن از شَما بکرم، خدا را وقفِم کَردِ، 6دِ اَ آدمه را واجب نی که اِشتن پِه ما احترام بنی. هِمنَه شَما رسم و رسومه خونَین خدا کلامه باطل کَرا. 7ای دِ دیمون! اشَعیای پیغمبر، درباره شَما چاکِش پیشگویی کرده به، اَ موقع که بِوات:
8«اَم قوم اِشتن گَرییَم اَمِن احترام نینده،
امّا چون دِل چِمِنَ دوره.
9اَون بیخودی اَمِن پرستش کرنده،
اَون بشریه حکمون، خدا احکامه جا مردمه آموزش دینده.“
10اُخُری اَ جماعتش ونگ بکه اِشتن وَر و بِوات: «گوش بِکرا و بفهما.» 11اَ چی ای که آدم خره، اَو اجو نَجس نِکره، بَلکم اَ چی ای که چو گَرَ دَ اَبَر آ، اَوه که اجو نجس کَره.» 12اُخُری چو شاگرده بومِندِ عیسی وَر و بواتشون: « زونی که فریسیون اِشته ام لاوییم ناراحت ببنده؟» 13عیسی جواو بدا: «هر نهالی که چِمِن آسمانیه پِه زمینَ دَ نکاشتشه، ریشه اییَم کَنده بی. 14چونی اَم کاری مدارو. اَون کوره راهنمانده. اَگم ای کوری اَ ای کوره راهنما بیبی، هر دِ چاه دلَ دگننده.» 15پِطرُس عیسیاش بوات: «اَم مثالِ معنی چَما را بوا.» 16عیسی جواو بدا: « شَما نی هنوز نِفَهما؟ 17مگم نِزنو هر چی که آدم خُره ترنه دلَه شی، و دفع بی؟ 18امّا اَ چیی که گَرَ دَ اَبَر آ، دِلَ دَ اَبَر آ، و اَمه اَ چیی که آدمه نجس کَره. 19چون آدمه دِل دَ اسه که پلیده افکار، قتل، زنا، بی عفتی، دِزّی و دُروغه شهادت و اِفترا اَبَر آ. 20اَمِنده که آدمه نجس کَرنده، نِشورده دَسونییَم غذا خُردن هیچکسه نجس نکره!»
کنعانیه زَنکی ایمان
21عیسی بِرِش ترک بکه و بشه صور و صیدون سمت. 22ای کنعانیه زَنکی که اَ منطقه اهالی به، بومه عیسی وَر و جیکیلَییَم بِوات: «ای آقا، ای داوود پاتشاه زا، اَمِن رحم بِکه! ای دیوی بدجوری چمن کینِش گرفتار کردِ» 23امّا عیسی ای کلمه نی چو جواوش ندا. عیسی شاگرده چو وَر بومِندِ و چو کودَ خواهش بکردند و بواتشون: «بارز اَو بیشی، چون جیکیله کردَنییَم چَما پَش آ.» 24عیسی چون جواوَ بوات: «اَمنشون فقط اسراییلِ قوم ویر آبییَه گوسپندون را خرسایه شونه» 25امّا اَ زَنک بومه و عیسی پیش زانوش بزه و بِوات: «ای آقا، اَمِن کمک بِکه!» 26عیسی چُو جواوَ بوات: «دِرِست نی خوردگون نانه ایگیری و سِبه هون پیش فِر دی.» 27اَ زَنک بوات: «بله، آقا، امّا سِبه نی نان خرده ای که اِشتن صاحبه سِفره سَرَ اسه، خُرنده.» 28اُخُری عیسی بوات: «ای زَنک اِشته ایمان خیلیه! اِشته ناجه آرَسی.» و اَ لحظه چو کینه شفاش بِگَت.
چهار هزار نفر غذا دایَن
29عیسی اَ مکانِش ترک بکه و راه دِکَت و جلیله دریاچه ور مِتی، اُخُری ای کوهی سر بشه و بِر بِنِشت. 30پِر جماعتی بومِندِ عیسی وَر و اِشتن شَلان و کورون و فلجون و لال آدمون و علایدَه مریضونشون بایردِنده عیسی لنگون پیش بِناشون و عیسی اَجونشون شفا بدا. 31مردم وختی بیوینتشون که لاله آدمه لاوه کرنده، فلجه آدمه سالم بِبِنده شَله مِجِنده، و کوره ویننِنده تعجبشون بِکَه و اسراییلِ خداشون ستایش بِکَه.
32اُخُری عیسی اِشتن شاگردونش وُنگ بکه و بِوات: «چِمن دل ام مردمه را سوجه چون هاروییم سه روزِ چمن خمنا اِسِنده و چیزی خُردنه را نِدارنده. نِگَوِم اَجون وَشیر بخرسم بیشینده چون ممکنه که راه دَ ضعف بکرنده.» 33عیسی شاگرده بواتشون: «اَم دور افتاده یقا دَ کا تونوم نان بایروم که اَم جماعت همُّن بخرنده و سیر ببنده؟» 34عیسی آپرسس: «چند نان دارو؟» اَون بواتشون: «هفت نان و چند وِلِگ مایی» 35عیسی مردمش بوات که زمینِ سر بِنِشِنده. 36اُخُری اَ هفت نان و چند ماییش ایگَت و شکر کردنِ پَش، اَ نانش پاره بکه، و اِشتن شاگِردِونش بدا، شاگرده نی آداشانه مردمِ. 37همَّه بخردشونه و سیر ببنده و شاگرده نی هفت سبد اَ منتَه غذاشون جمع بِکردِنده. 38غیر اززنکون و خردِگون، چهار هَزار مردک نی بِر غذاشون بخه. 39بعد از اَم که عیسی جماعتش بِخِرسا بِشنده، قایق دِلَه بِنِشت و بِشه ناحیه‌ی مَجَدان.
നിലവിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു:
انجیلِ مَتّی 15: KTT
ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്യുക
പങ്ക് വെക്കു
പകർത്തുക
നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിലും ഹൈലൈറ്റുകൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? സൈൻ അപ്പ് ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ സൈൻ ഇൻ ചെയ്യുക
@ 2024 Korpu Company
انجیلِ مَتّی 15
15
پاک دِل
1اُخُری ای گروه فریسی فرقه عالمه و تورات معلمین اورشلیم شهر دَ بومِندِ عیسی وَر و بواتشون: 2«چرا اِشته شاگرده شیخون رسم و رسومه پا بِن نینده؟ اَون اِشتن دَسون، پیش از غذا خُردن نشورِنده!» 3عیسی جواو بدا: «شَما چرا شَما رسم و رسومه را، خدا حکمه پا بِن نییا؟ 4چون خدا دستورش داعه که: ”اِشته پِه و ما احترام بِنه “و ”هر که اِشتن پِه یا ما دِشمون بِدی،گَوَن کوشته بیبی.“ 5امّا شَما وایا اَگم کسی اِشتن پِه یا ما بواعه که: ”اَ کمکی که گَوَسن از شَما بکرم، خدا را وقفِم کَردِ، 6دِ اَ آدمه را واجب نی که اِشتن پِه ما احترام بنی. هِمنَه شَما رسم و رسومه خونَین خدا کلامه باطل کَرا. 7ای دِ دیمون! اشَعیای پیغمبر، درباره شَما چاکِش پیشگویی کرده به، اَ موقع که بِوات:
8«اَم قوم اِشتن گَرییَم اَمِن احترام نینده،
امّا چون دِل چِمِنَ دوره.
9اَون بیخودی اَمِن پرستش کرنده،
اَون بشریه حکمون، خدا احکامه جا مردمه آموزش دینده.“
10اُخُری اَ جماعتش ونگ بکه اِشتن وَر و بِوات: «گوش بِکرا و بفهما.» 11اَ چی ای که آدم خره، اَو اجو نَجس نِکره، بَلکم اَ چی ای که چو گَرَ دَ اَبَر آ، اَوه که اجو نجس کَره.» 12اُخُری چو شاگرده بومِندِ عیسی وَر و بواتشون: « زونی که فریسیون اِشته ام لاوییم ناراحت ببنده؟» 13عیسی جواو بدا: «هر نهالی که چِمِن آسمانیه پِه زمینَ دَ نکاشتشه، ریشه اییَم کَنده بی. 14چونی اَم کاری مدارو. اَون کوره راهنمانده. اَگم ای کوری اَ ای کوره راهنما بیبی، هر دِ چاه دلَ دگننده.» 15پِطرُس عیسیاش بوات: «اَم مثالِ معنی چَما را بوا.» 16عیسی جواو بدا: « شَما نی هنوز نِفَهما؟ 17مگم نِزنو هر چی که آدم خُره ترنه دلَه شی، و دفع بی؟ 18امّا اَ چیی که گَرَ دَ اَبَر آ، دِلَ دَ اَبَر آ، و اَمه اَ چیی که آدمه نجس کَره. 19چون آدمه دِل دَ اسه که پلیده افکار، قتل، زنا، بی عفتی، دِزّی و دُروغه شهادت و اِفترا اَبَر آ. 20اَمِنده که آدمه نجس کَرنده، نِشورده دَسونییَم غذا خُردن هیچکسه نجس نکره!»
کنعانیه زَنکی ایمان
21عیسی بِرِش ترک بکه و بشه صور و صیدون سمت. 22ای کنعانیه زَنکی که اَ منطقه اهالی به، بومه عیسی وَر و جیکیلَییَم بِوات: «ای آقا، ای داوود پاتشاه زا، اَمِن رحم بِکه! ای دیوی بدجوری چمن کینِش گرفتار کردِ» 23امّا عیسی ای کلمه نی چو جواوش ندا. عیسی شاگرده چو وَر بومِندِ و چو کودَ خواهش بکردند و بواتشون: «بارز اَو بیشی، چون جیکیله کردَنییَم چَما پَش آ.» 24عیسی چون جواوَ بوات: «اَمنشون فقط اسراییلِ قوم ویر آبییَه گوسپندون را خرسایه شونه» 25امّا اَ زَنک بومه و عیسی پیش زانوش بزه و بِوات: «ای آقا، اَمِن کمک بِکه!» 26عیسی چُو جواوَ بوات: «دِرِست نی خوردگون نانه ایگیری و سِبه هون پیش فِر دی.» 27اَ زَنک بوات: «بله، آقا، امّا سِبه نی نان خرده ای که اِشتن صاحبه سِفره سَرَ اسه، خُرنده.» 28اُخُری عیسی بوات: «ای زَنک اِشته ایمان خیلیه! اِشته ناجه آرَسی.» و اَ لحظه چو کینه شفاش بِگَت.
چهار هزار نفر غذا دایَن
29عیسی اَ مکانِش ترک بکه و راه دِکَت و جلیله دریاچه ور مِتی، اُخُری ای کوهی سر بشه و بِر بِنِشت. 30پِر جماعتی بومِندِ عیسی وَر و اِشتن شَلان و کورون و فلجون و لال آدمون و علایدَه مریضونشون بایردِنده عیسی لنگون پیش بِناشون و عیسی اَجونشون شفا بدا. 31مردم وختی بیوینتشون که لاله آدمه لاوه کرنده، فلجه آدمه سالم بِبِنده شَله مِجِنده، و کوره ویننِنده تعجبشون بِکَه و اسراییلِ خداشون ستایش بِکَه.
32اُخُری عیسی اِشتن شاگردونش وُنگ بکه و بِوات: «چِمن دل ام مردمه را سوجه چون هاروییم سه روزِ چمن خمنا اِسِنده و چیزی خُردنه را نِدارنده. نِگَوِم اَجون وَشیر بخرسم بیشینده چون ممکنه که راه دَ ضعف بکرنده.» 33عیسی شاگرده بواتشون: «اَم دور افتاده یقا دَ کا تونوم نان بایروم که اَم جماعت همُّن بخرنده و سیر ببنده؟» 34عیسی آپرسس: «چند نان دارو؟» اَون بواتشون: «هفت نان و چند وِلِگ مایی» 35عیسی مردمش بوات که زمینِ سر بِنِشِنده. 36اُخُری اَ هفت نان و چند ماییش ایگَت و شکر کردنِ پَش، اَ نانش پاره بکه، و اِشتن شاگِردِونش بدا، شاگرده نی آداشانه مردمِ. 37همَّه بخردشونه و سیر ببنده و شاگرده نی هفت سبد اَ منتَه غذاشون جمع بِکردِنده. 38غیر اززنکون و خردِگون، چهار هَزار مردک نی بِر غذاشون بخه. 39بعد از اَم که عیسی جماعتش بِخِرسا بِشنده، قایق دِلَه بِنِشت و بِشه ناحیه‌ی مَجَدان.
നിലവിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു:
:
ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്യുക
പങ്ക് വെക്കു
പകർത്തുക
നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിലും ഹൈലൈറ്റുകൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? സൈൻ അപ്പ് ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ സൈൻ ഇൻ ചെയ്യുക
@ 2024 Korpu Company