Лк 4:5-8
Лк 4:5-8 УС
Тӹдӹм диавол кӱкшӹ кырыкыш кузыктен дӓ улы сӓндӓлӹкӹн цилӓ кугижӓншӹм икмӓгӓлӹштӹ анжыктенӓт, келесен: «Мӹнь Тӹньӹн кидӹшкет цилӓ ти кугижӓншӹвлӓм дӓ нӹнӹн лӹмлештӓрӓлтмӹштӹм пуэм. Цилӓ тидӹ мӹлӓм пуалтын, а мӹнь, кӱлӓн шанем, тӹдӹлӓн пуэн кердӓм. Мӹнь анзылнем Тӹнь кымалат гӹнь, цилӓжӓт тидӹ Тӹньӹн лиэш». Иисус тӹдӹлӓн келесен: «Каранг Мӹнь дорцем, сатана! Сирӹмӹ: ”Господь Йыметлӓн кымал, ик Тӹдӹлӓн веле служы”».