هَتَه که اِشعَیای پیغمبری کیتابی کا نیویشته بییَه که:
«ایی نفر ویاوونی کا بِلَنده سَسی نَه بَواتی:
”خِداوندی راه حاضیر آکَرَه!
چَیی اومِه را دوز آکَرَه!
گِرد دَرَّه اِن پور آبون، و گِرد کوه اِن و کولِن صاف آبون،
کَجه راه اِن، راست آبون و ناهَمواره راه اِن هَموار آبون.
اَ موقع گِرد آدَمِن خِدا نِجاتی بَویندین.“»