بأزین پِنجتأ نان و دوتأ مأیییَ اوسأده، آسمانَ فندرسته و خودایَ شوکر بوکوده و نانأنَ تیکه تیکَه کوده فأدَه خو شاگردأنَ کی بنید مردومٚ ورجأ؛ دوتأ مأیییم همهتأنٚ رِه سأم بوکوده. همه بوخوردید و سِئرَ بوستید و نان و مأیی خوردهیأنٚ جأ، دوازدهتأ سبد پورَ بوسته.