Matio 4:1-11

ARY Jesosy dia nentin’ny Fanahy nankany an-efitra, mba halain’ny devoly fanahy. Ary nifady hanina efa-polo andro sy efa-polo alina Izy, koa nony afaka izany, dia noana. Dia nanatona ny mpaka-fanahy ka nanao taminy hoe: Raha Zanak’Andriamanitra Hianao, dia teneno ho tonga mofo ireto vato ireto. Fa Izy kosa namaly ka nanao hoe: Voasoratra hoe: „Tsy mofo ihany no hiveloman’ny olona, fa ny teny rehetra izay aloaky ny vavan’Andriamanitra” (Deo. 8.3). Ary ny devoly nitondra Azy nankany amin’ny tanàna masina ka nampitoetra Azy teo an-tampon’ny tempoly, dia nanao taminy hoe: Raha Zanak’Andriamanitra Hianao, mianjerà any ambany any; fa voasoratra hoe: „Izy handidy ny anjeliny ny aminao; Ary eny an-tànany no hitondran’ireo Anao, Fandrao ho tafintohina amin’ny vato ny tongotrao” (Sal. 91.11, 12). Hoy Jesosy taminy: Voasoratra hoe koa: „Aza maka fanahy an’i Jehovah Andriamanitrao” (Deo. 6.16). Ary ny devoly nitondra Azy indray nankany an-tendrombohitra avo dia avo ka naneho Azy ny fanjakana rehetra amin’izao tontolo izao mbamin’ny voninahiny, dia nanao taminy hoe: Izao rehetra izao dia homeko Anao, raha hiankohoka eto anatrehako Hianao. Fa hoy Jesosy taminy: Mandehana hianao, ry Satana: fa voasoratra hoe; „Jehovah Andriamanitrao no hiankohofanao, ary Izy irery ihany no hotompoinao” (Deo. 6.13). Dia nandao Azy ny devoly, ary indreo, nisy anjely tonga ka nanompo Azy.