Matio 24:1-51

Rehefa niala tao amin’ny tempoly Jesosy dia lasa nandeha; ary nanatona Azy ny mpianany mba hampijery Azy ny rafitry ny tempoly. Hoy Izy anefa taminy: Tsy hitanareo va ireo rehetra ireo? Lazaiko aminareo marina tokoa: Tsy havela hisy vato hifanongoa eo ka tsy horavana. Ary nipetraka teo an-tendrombohitra Oliva Izy dia nanatona Azy mangingina ny mpianany ka niteny hoe: Lazao aminay izay andro hahatongavan’izany ary izay ho famantarana ny fiavianao sy ny fahataperan’izao tontolo izao. Ary Jesosy namaly azy ireo hoe: Mitandrema, fandrao hisy hamitaka anareo. Fa maro no ho avy amin’ny anarako hilaza hoe: Izaho no Kristy* ka maro no ho voafitany. Ary handre ady sy filazana ady ianareo; koa mitandrema, aza matahotra; fa tsy maintsy ho tonga izany; nefa tsy mbola izay no farany. Fa hisy firenena hitsangana hamely firenena, hisy fanjakana hitsangana hamely fanjakana; ary hisy mosary sy horohoron-tany any amin’ny tany samihafa. Fa izany rehetra izany no ho fiandohan’ny faharariam-piterahana. Ary hatolony hampijaliana ianareo ka hovonoiny; ary ho halan’ny firenena rehetra ianareo noho ny anarako. Amin’izany andro izany dia maro no ho tafintohina ka hifampiampanga sy hifankahala. Hisy mpaminany sandoka maro hitsangana ka hamitaka olona maro. Ary noho ny haben’ny tsy fankatoavan-dalàna dia hihamangatsiaka ny fitiavan’ny maro. Fa izay maharitra hatramin’ny farany no hovonjena. Ary hotorìna manerana izao tontolo izao ity Filazantsaran’ny fanjakana ity ho vavolombelona amin’ny firenena rehetra dia izay vao ho tonga ny farany. Koa raha hitanareo mitsangana ao amin’izay fitoerana masina ny fahavetavetan’ny fandravana, izay nampilazaina an’i Daniela mpaminany (Dan 12.11; 9.27), aoka hisaina izay mamaky izany, dia aoka izay olona any Jodia* handositra ho any an-tendrombohitra; izay ao an-tampon-trano* dia aoka tsy hidina haka ny entany ao an-tranony; ary izay any an-tsaha dia aoka tsy hiverina haka ny akanjony. Loza ny hahazo ny bevohoka sy ny mampinono amin’izany andro izany! Fa mivavaha ianareo mba tsy ho amin’ny ririnina na ho amin’ny Sabata no handosiranareo. Fa amin’izay andro izay dia hisy fahoriana lehibe, izay mbola tsy nisy toy izany hatrizay niandohan’izao tontolo izao ka mandraka ankehitriny sady tsy hisy intsony. Ary raha tsy hafohezina izany andro izany dia tsy misy nofo ho voavonjy; fa noho ny olom-boafidy dia hohafohezina izany andro izany. Koa raha misy miteny aminareo hoe: Indro, atỳ Kristy*, na: Indro, arỳ Izy, aza mino izany ianareo. Fa hisy kristy sandoka sy mpaminany sandoka hitsangana ka haneho famantarana lehibe sy fahagagana, ary raha azony atao, na dia ny olom-boafidy aza dia hofitahiny. Indro, efa voalazako taminareo rahateo izany. Ary amin’izany, raha misy miteny aminareo hoe: Indro, any an-tany efitra Izy, aza mankany ianareo; indro, ao amin’ny efitrano Izy dia aza mino izany. Fa tahaka ny tselatra avy any atsinanana ka hita hatrany andrefana dia ho tahaka izany ny fiavian’ny Zanak’Olona*. Fa izay itoeran’ny faty, any no hiangonan’ny voromahery. Raha vao afaka ny fahoriana amin’ireo andro ireo dia hohamaizinina ny masoandro ary tsy hahazava ny volana; hiraraka avy eny amin’ny lanitra ny kintana ary hohozongozonina ny herin’ny lanitra. Amin’izay no hiseho eny amin’ny lanitra ny famantarana ny Zanak’Olona* ka hitomany ny firenena rehetra ambonin’ny tany, ary hahita ny Zanak’Olona avy amin’ny hery sy voninahitra lehibe eny amin’ny rahon’ny lanitra izy. Ary haniraka ny anjeliny Izy, miaraka amin’ny feon’ny trompetra mafy, ary izy ireo dia hanangona ny olom-boafidiny avy amin’ny vazan-tany efatra, hatramin’ny faravodilanitra rehetra. Mianara ny fanoharana ny amin’ny aviavy: Raha vao mitsiry ny rantsany ka mandravina dia fantatrareo fa efa akaiky ny lohataona. Dia tahaka izany koa ianareo, raha vao hitanareo izany rehetra izany, dia aoka ho fantatrareo fa efa akaiky, efa eo am-baravarana Izy. Lazaiko aminareo marina tokoa: Tsy mba ho tapitra izao taranaka izao mandra-pahatongan’izany rehetra izany. Ny lanitra sy ny tany dia ho levona, fa ny teniko dia tsy mba ho levona. Fa ny amin’izany andro sy ora izany dia tsy misy mahalala, na dia ny anjelin’ny lanitra aza, ary na ny Zanaka aza, afa-tsy ny Ray ihany. Fa tahaka ny tamin’ny andron’i Noa dia ho tahaka izany koa ny fiavian’ny Zanak’Olona*. Tahaka ny tamin’ny andro mialoha ny safodrano koa, raha nihinana sy nisotro ny olona ary nampaka-bady sy namoaka ny ampakarina, mandra-piavin’ny andro izay nidiran’i Noa tao amin’ny sambofiara, ary tsy nahafantatra izy ireo raha tsy tonga ny safodrano izay nandringana ny olona rehetra, dia ho tahaka izany ny fiavian’ny Zanak’Olona. Ary amin’izany dia hisy roa lahy any an-tsaha; ny iray dia horaisina ary ny iray dia havela. Ary hisy roa vavy manodina ny fikosoham-bary; ny iray dia horaisina ary ny iray dia havela. Koa amin’izany miambena ianareo; fa tsy fantatrareo izay andro hiavian’ny Tomponareo. Nefa aoka ho fantatrareo izao: Raha fantatry ny tompon-trano ny fotoam-piambenana amin’ny alina izay hahatongavan’ny mpangalatra dia ho niambina izy ka tsy namela ny tranony hovakina. Noho izany, miomàna koa ianareo; fa amin’izay ora tsy ampoizinareo no hiavian’ny Zanak’Olona. Iza moa no mpanompo mahatoky sy manan-tsaina, izay notendren’ny tompony hifehy ny mpanompony mba hanome azy ireo sakafo ara-potoana? Sambatra izany mpanompo izany, raha avy ny tompony ka mahita azy manatanteraka izany. Lazaiko aminareo marina tokoa fa hotendreny ho mpanapaka ny fananany rehetra izy avy eo. Fa raha miteny anakampo kosa ny mpanompo ratsy fanahy hoe: Maharitra ela ny tompoko ka mikapoka ny mpanompo namany ary miara-mihinana sy misotro amin’ny mpimamo, dia ho avy ny tompon’izany mpanompo izany amin’ny andro izay tsy ampoiziny sy amin’ny ora izay tsy fantany, koa hokapohiny mafy izy sady homeny anjara miaraka amin’ny mpihatsaravelatsihy; any no hisy ny fitomaniana sy ny fikitroha-nify.