1 Кор 15 - 인기 성경 구절

공유

Тугеже, йӧратыме иза-шольым-влак, пеҥгыдын, чоткыдын шогыза. Господь дене ушнен ыштыме пашада арам ок лий манын пален, Тудын пашажым эре тыршен шуктыза.

А мемнан Иисус Христос Господьна гоч мыланна сеҥымашым пуышо Юмылан тау!

Йоҥылыш ида лий: «Уда йолташ-влак поро койышым локтылыт».

Но кӧ улам, Юмын порылыкшо дене тудо улам. Тудын мылам ончыктымо порылыкшо арам лийын огыл: чыла моло Апостол деч шуко пашам ыштенам – чынжым, тидым мый огыл ыштенам, а Юмын мый денем улшо порылыкшо.

«Колымаш, кушто тыйын умдет? Тамык‚ кушто тыйын сеҥымашет?» Колымашын умдыжо – язык, а языкын вийже – закон.

Теве тыланда тайным ойлем: чылан огыл ме колена, но кенета, иктатыштак, пытартыш пуч пуалтыме годым чылан вашталтына. Пуч йӱк шокта, колышо-влак ылыжыт да шӱйдымӧ лийыт, да ме вашталтына.

Колымаш айдеме гоч гын, тыгеже колышо-влакын ылыжмыштат айдеме гоч лийын. Кузе Адам гоч чылан колат, тыгак Христос гоч чылан илышым налыт

Тиде шӱйшашлыклан шӱйдымылыкыш вӱдылалташ кӱлеш, тиде колышашлыклан – колыдымашке.

Чыла тушманым шке йол йымакыже пыштымешке, Тудлан кугыжаланаш кӱлеш. Пытартыш тушман семын колымаш пытарыме лиеш.