Лука 10 - 인기 성경 구절

공유

Бийдән хорлтан угаһар хорта моһа болн чим хорха ишкх, өшәтнә чидлиг дааҗ диилх йос Би таднд өгв.

– Марта, Марта, чи дала юмн бәәтхә гиҗ сахняд үүмәд бәәнәч, зуг чамд негхн юмн кергтә. Мирьям болхла бийдән хамгин сәәнинь йилһҗ авв. Энүгинь күн булаҗ авч чадшго, – гиҗ Исус хәрү өгв.

Тер иим хәрү өгв: – Эврәннь Бурхндан әрүн седкләрн, үнн зүркәрн, бәәсн күчәрн болн бәәсн уха-санаһарн дурта бол, өөрк күүндән бийдән дурта кевәр дурл, – гиҗ бичәтә.

Тер сурһульчнртан: – Хурах урһц дала, көдлмшчнр баһ. Урһсн урһц хурах көдлмшчнриг илгәтхә гиҗ хадлһна Эзнд зальвртн! – гиҗ келв.

Эн һурвн әмтнәс, тана санаһар, зовҗах күүнд кень хамгин өөрхн болв? – гиҗ сурв. Закана багш: – Терүг хәәрлсн күн өөрхн болх, – гив. Тиигхлә Исус терүнд: – Чи йовад бас тиигҗ ке, – гив.

– Йовтн! Хәләтн, Би тадниг олн чонмудын дунд бәәх хурһдыг илгәҗәсн мет илгәҗәнәв.