www.gilakmedia.com www.youtube.com/user/GilakMedia

کیتاب مقدّس به گیلکی

وختی عیسی بفهمسته کی فریسیأن بیشنَوستیدی کی اون ویشتر از یحیی شاگردأن بساخته و اوشأنَ تعمید دهه، گر چی عیسی شاگردأن تعمید دَییدی، نه خودش، یهودیه‌یَ ترکَ کوده و ایبارٚ دیگر به طرفٚ جلیل بوشو و بأیستی از سامره ردَ بوسته بی. پس به ایتأ شهر از سامره کی اونٚ نام سوخار بو، فأرسه؛ نزدیکٚ او تیکه زیمینی کی یعقوب خو پسر یوسفَ فدَه‌بو. یعقوبٚ چاه اویه نهَه‌بو و عیسی کی از سفر خسته بوسته‌بو، چایٚ کنار بینیشته. حدوداً ساعت دوازده ظهر بو.
در اَ وخت زنی از مردومأنٚ سامره آب فأکشٚ وستی بمو. عیسی اونَ بوگفته: «ایپچه آب مرَ فَدن.» او وخت اونٚ شاگردأن بوشو بید شهر، غذا تهیه بوکونید.
زن اونَ بوگفته: «چوطو تو کی یهودی ایسی، از من کی ایتأ زنٚ سامری‌یم، آب خوأیی؟» چونکی یهودیأن سامریأنٚ اَمرأ هیچ معاشرتی نأشتیدی.
عیسی در جواب بوگفته: «اگه بخششٚ خودایَ بدأنستی بی و دأنستی کی چه کسی از تو آب خوأیه، تو خودت از اون خوأستی ترَ آبٚ روانی کی حیات بخشه، عطا بوکونه.»
زن اونَ بوگفته: «اَی سرور، سطل نأری و چایم خیلی گوده، پس آبٚ روانَ از کویه اَوری؟ آیا تو از اَمی پئر یعقوبم پیله‌تری کی اَ چایَ اَمرَ فدَه و خودش و اونٚ پسرأن و اونٚ گاب و گوسفندأن از او چاه آب خوردیدی؟»
عیسی بوگفته: «هر کسی از اَ آب بوخوره، بازم تشنه به. امّا هر کی از او آبی کی من اونَ فدم بوخوره، هرگز تشنه نیبه. چونکی آبی کی من اونَ فدم، در اون چشمه‌یٚ آبی به، کی تا زندگی‌یٚ اَبدی جوشأنه!»
زن بوگفته: «اَی سرور، از اَ آب مرَ فَدن تا دِه تشنه نبم و آب فأکشئنٚ رِه اَیه نأیم.»
عیسی بوگفته: «بوشو تی مردَ دوخوأن و وأگرد.»
زن جواب بده: «مرد نأرم.»
عیسی بوگفته: «راست گی کی مرد نأری. چونکی پنج‌تأ مرد دأشتی و اونم کی الأن دأری تی مرد نی‌یه. اونچی کی بوگفتی دوروسته!»
زن بوگفته: «اَی سرور، دینم کی تو ایتأ نبی ایسی! اَمی پئرأن اَ کوه رو عیبادت کودیدی، امّا شومأن یهودیأن، گیدی جایی کی بأید در اویه عیبادت بوکونید، اورشلیمه.»
عیسی بوگفته: «اَی زن، باور بوکون زمانی فأرسه کی پئرَ نه اَ کوه رو عیبادت کونیدی، نه اورشلیمٚ میأن. شومأن اونچی‌یَ کی نشنأسیدی عیبادت کونیدی، امّا اَمأن اونچی‌یَ کی شنأسیم عیبادت کونیم، چونکی نجات به وسیله‌یٚ قومٚ یهود فراهم به. امّا زمانی اَیه و الأنم او زمان فأرسه کی عبادت‌کوننده‌یأنٚ حقیقی، پئرَ در روح و راستی عیبادت کونیدی، چونکی پئر به دونبألٚ اَجور عبادت‌کوننده‌یأن ایسه. خودا روحه و اونٚ عبادت‌کوننده‌یأن بأید اونَ در روح و راستی عیبادت بوکونید.»
زن بوگفته: «دأنم کی مسیح (ینی ‹مسح بوبوسته›) اَیه. وختی اون بأیه، همه چیزَ اَمرَ خبر دهه.»
عیسی اونَ بوگفته: «من کی تی اَمرأ حرف زِئن درم، هونم.»
او لحظه عیسی شاگردأن از رأ فأرسه‌ییدی و از اَنکی اون ایتأ زنٚ اَمرأ حرف زِئن دوبو، تعجب بوکودیدی. امّا هیچکی وَنَورسه کی: «چی خوأیی؟» یا «چره او زنٚ اَمرأ حرف زنی؟» او وخت زن خو کوزه‌یَ جا بنَه و به شهر بوشو و مردومَ بوگفته: «بأیید مردی‌یَ بیدینید کی هر چی کی تا الأن بوکوده‌بوم، مرَ بوگفته. آیا امکان نأره کی اون مسیح ببه؟» پس اوشأن از شهر بیرون بموییدی و عیسی ورجه بوشوییدی.
اَ میأن، شاگردأن از اون خوأهش بوکودیدی و بوگفتیدی: «اوستاد، چیزی بوخور!»
امّا عیسی اوشأنَ بوگفته: «من خوراکی، خوردنٚ‌ره دأرم کی شومأن از اون چیزی نأنیدی.»
شاگردأن همدیگرَ بوگفتیدی: «مگر کسی اونٚ‌ره خوراکی بأورده؟»
عیسی اوشأنَ بوگفته: «می خوراک اَنه کی اراده‌یٚ او کسی‌یَ کی مرَ اوسه کوده بجا بأورم و اونٚ کارَ به کمال برسأنم. آیا اَ حرفَ نیشنَوستیدی کی: ‹چار ماه ویشتر به وختٚ درو نمأنسته›؟ امّا من شمرَ گم، شیمی چومأنَ وأکونید و بیدینید کی الأن مزرعه‌یأن آماده‌یٚ درویه. الأن دروگر خو مزدَ فیگیره و حاصلی برای زندگی‌یٚ اَبدی به دس اَوره، تا اونی کی بکاشته و اونی کی درو بوکوده، با هم شاد بیبید. در اَیه اَ گفته دوروسته کی: ‹اینفر کأره، و اینفر دیگر درو کونه›. من شمرَ اوسه کودم تا محصولی‌یَ درو بوکونید کی شیمی دسترنج نی‌یه. دیگرأن سخت کار بوکودیدی و شومأن اوشأنٚ دسترنجَ بردأشت کونیدی.»
پس به دونبألٚ شهادتٚ او زنی کی بوگفته‌بو: «هرچی کی تا الأن بوکوده‌بوم، مرَ بوگفته،» خیلی از سامریأنٚ ساکنٚ او شهر به عیسی ایمأن بأوردیدی. وختی کی او سامریأن عیسی ورجه بموییدی، از عیسی بخوأستیدی کی اوشأنَ ورجه بِیسه. پس دو روز اویه بِیسه. و خیلی‌یأنم بخاطرٚ ایشنَوستنٚ اونٚ حرفأن ایمأن بأوردیدی. اوشأن او زنَ بوگفتیدی: «تنها دِه بخاطرٚ تی حرفأن ایمأن نأوریم، چونکی اَمأن خودمأن اونٚ حرفأنَ بیشنَوستیم و دأنیم کی حقیقتاً اَ مرد نجات‌دهنده‌یٚ دنیایه.»

بعد از دو روز، عیسی از اویه به جلیل بوشو. (قبلاً خودش بوگفته‌بو کی: «نبی در خودشٚ محل احترام نأره.») وختی به جلیل فأرسه، جلیلیأن اونَ به گرمی قوبیل بوکودیدی، چونکی اوشأن بخاطرٚ عید به اورشلیم بوشو بید و اونچی‌یَ کی عیسی اویه انجام بدَه‌بو، بیده بید.

بعد از اون، عیسی دوواره به قانایٚ جلیل بوشو، اویه کی آبَ تبدیل به شراب بوکوده‌بو. در اویه ایتأ از افسرأن ایسَه‌بو کی پسری مریض کَفَرناحومٚ میأن دأشتی. وختی بیشنَوسته کی عیسی از یهودیه به جلیل بمو، به اونٚ دِئن بوشو و منّت بوکوده کی بأیه اونٚ پسرَ کی در حالٚ مرگ بو، شفا بده.
عیسی اونَ بوگفته: «تا معجزات و چیزأنٚ عجیب نیدینید، ایمأن نأوریدی!»
او مرد بوگفته: «اَی سرور، قبل از اونکی می زأی بیمیره، بیأ.»
عیسی اونَ بوگفته: «بوشو، تی پسر زنده مأنه.» او مرد عیسی کلامَ قوبیل بوکوده و به رأ دکفته.
هنوز رأ میأن ایسَه‌بو کی اونٚ خدمتکارأن بموییدی و بوگفتیدی: «تی پسر زنده و سالمه.» از اوشأن وَورسه: «چی ساعتی اون شفا پیدا بوکوده؟» بوگفتیدی: «دیروز ساعتٚ یکٚ بعد از ظهر تب، اونَ ولَ کوده.» او وخت پئر بفهمسته کی اَن هو ساعتی بو کی عیسی اونَ بوگفته‌بو: «تی پسر زنده مأنه.» پس خودش و اونٚ تومامٚ خانواده ایمأن بأوردیدی. اَن دوّمی معجزه‌یی بو کی عیسی وختی کی از یهودیه به جلیل بمو بو، انجام بده.

ಆಲಿಸಿ یوحنا ۴