ปฐมกาล 38

38
ยูดาห์/กับ/ทามาร์
1ครั้งนั้น/ยูดาห์/แยก/จาก/พี่น้อง/ของเขา/ไป/อาศัย/อยู่/กับ/ชาย/ชาว/อดุลลัม/ผู้/หนึ่ง/ชื่อ/ฮีราห์ 2ที่นั่น ยูดาห์/พบ/บุตร/สาว/ของ/ชูอา/ชาว/คานาอัน/และ/แต่งงาน/และ/หลับนอน/กับ/นาง 3นาง/ตั้งครรภ์ คลอด/บุตร/ชาย และ/ตั้งชื่อ/เขา/ว่า/เอร์ 4นาง/ตั้งครรภ์/อีก/ครั้งหนึ่ง/คลอด/บุตร/ชาย และ/ตั้งชื่อ/เขา/ว่า/โอนัน 5จาก/นั้น/นาง/มี/บุตร/ชาย/อีก และ/ตั้งชื่อ/เขา/ว่า/เชลาห์ นาง/คลอดบุตร/คน/นี้/ที่/เคซิบ
6ยูดาห์/หา/ภรรยา/ให้/เอร์/บุตร/หัวปี นาง/ชื่อ/ว่า/ทามาร์ 7แต่/เอร์/บุตร/หัวปี/ของ/ยูดาห์/เป็น/คน/ชั่ว/ใน/สาย/พระเนตร/ของ/องค์พระผู้เป็นเจ้า/ดังนั้น/องค์พระผู้เป็นเจ้า/จึง/ทรงให้/เขา/ถึง/แก่/ความตาย
8ยูดาห์/จึง/บอก/โอนัน/ว่า “เจ้า/จง/หลับนอน/กับ/ทามาร์/พี่สะใภ้ ทำหน้าที่/แทน/พี่ชาย/ที่/ล่วงลับ/ไป/ของ/เจ้า เพื่อ/ลูก/ที่/เกิด/มา/จะ/นับ/เป็น/วงศ์วาน/ของ/พี่ชาย/ของ/เจ้า/ต่อไป” 9แต่/โอนัน/รู้/ว่า/ลูก/ที่/เกิด/มา/จะ/ไม่นับ/เป็น/ทายาท/ของเขา ฉะนั้น/เมื่อ/เขา/ร่วม/หลับนอน/กับ/พี่สะใภ้/คราว/ใด เขา/จะ/ปล่อย/น้ำอสุจิ/ตกดิน/ไป/เพื่อ/ไม่ให้/พี่ชาย/มี/ทายาท/สืบ/ตระกูล 10องค์พระผู้เป็นเจ้า/ทรง/เห็นว่า/สิ่ง/ที่/เขา/ทำ/เป็น/เรื่อง/ชั่วร้าย พระองค์/จึง/ทรงให้/เขา/ตาย/เช่นกัน
11ยูดาห์/จึง/กล่าว/กับ/ทามาร์/ลูกสะใภ้/ของ/ตน/ว่า “จง/ไป/อาศัย/ใน/เรือน/ของ/บิดา/ของ/เจ้า/อย่าง/หญิงม่าย/คน/หนึ่ง/จนกว่า/เชลาห์/ลูกชาย/ของเรา/จะ/โต/ขึ้น” เพราะ/เขา/คิดว่า “เชลาห์/อาจจะ/ตาย/เช่น/เดียว/กับ/พี่ชาย/ทั้งสอง/คน” ทามาร์/จึง/กลับไป/อาศัย/อยู่/ใน/เรือน/ของ/บิดา
12เวลา/ผ่านไป/นาน/จนกระทั่ง/ภรรยา/ของ/ยูดาห์/บุตรี/ของ/ชูอา/ตาย/ไป เมื่อ/ยูดาห์/คลาย/ความ/โศกเศร้า/แล้ว เขา/กับ/ฮีราห์/เพื่อน/ชาว/อดุลลัม/ของเขา/ไป/ที่/ทิมนาห์ ไป/หา/ผู้/คน/ซึ่ง/กำลัง/ตัด/ขน/แกะ/ของเขา
13มี/คน/ไป/บอก/ทามาร์/ว่า “พ่อ/สามี/ของ/เธอ/กำลัง/ไป/ที่/ทิมนาห์/เพื่อ/ตัด/ขน/แกะ/ของเขา” 14ทามาร์/จึง/เปลี่ยน/เครื่อง/แต่งกาย/แม่ม่าย/ออก เอา/ผ้า/คลุม/หน้า ปลอมตัว/มา/นั่ง/อยู่/ริม/ทางเข้า/หมู่บ้าน/เอนาอิม/ซึ่งเป็น/ทาง/ไป/ทิมนาห์ เพราะ/ทามาร์/เห็นว่า/ยูดาห์/ไม่/ยอม/ให้/ตน/แต่งงาน/กับ/เชลาห์ แม้ว่า/เขา/จะ/โต/แล้ว
15เมื่อ/ยูดาห์/เห็น/นาง/ก็/คิดว่า/เป็น/ผู้หญิง/หากิน เนื่องจาก/นาง/เอา/ผ้า/คลุม/หน้า/ไว้ 16เขา/จึง/แวะ/เข้า/ไป/หา/นาง/แล้ว/พูดว่า “มา/สิ ให้/ข้า/ร่วม/หลับนอน/กับ/เจ้า” โดย/ไม่รู้ว่า/นาง/คือ/ลูกสะใภ้
นาง/ถามว่า “ท่าน/จะให้/อะไร/เป็น/ค่าตอบแทน?”
17เขา/ตอบว่า “ข้า/จะ/ส่ง/ลูกแพะ/มา/ให้/ตัวหนึ่ง”
นาง/ก็/ถามว่า “ท่าน/จะให้/อะไร/เป็น/มัดจำ/จนกว่า/ท่าน/จะ/ส่ง/ลูกแพะ/มา/ให้?”
18เขา/ถามว่า “เธอ/อยาก/ได้/อะไร/เป็น/ของ/มัดจำ?”
นาง/ตอบว่า “ขอ/ตรา/ประจำตัว/กับ/เชือก/ร้อย/ตรา/และ/ไม้/เท้า/ใน/มือ/ของ/ท่าน” เขา/จึง/มอบให้/นาง นาง/ก็/ยินยอม/หลับนอน/กับ/เขา และ/นาง/ก็/ตั้งครรภ์/กับ/เขา 19หลังจาก/นั้น/นาง/จึง/เอา/ผ้า/คลุม/หน้า/ออก/และ/กลับมา/นุ่งห่ม/เครื่อง/แต่งกาย/แม่ม่าย/ตามเดิม
20เมื่อ/ยูดาห์/ขอให้/ฮีราห์/ชาว/อดุลลัม/เพื่อน/ของเขา/เอา/ลูกแพะ/ไป/ให้/นาง เพื่อ/แลก/ของ/มัดจำ/คืน/จาก/หญิง/คน/นั้น ฮีราห์/กลับ/หา/นาง/ไม่/พบ 21เขา/จึง/เที่ยว/ถาม/บรรดา/ผู้ชาย/แถว/นั้น/ว่า “หญิง/โสเภณี/ประจำ/เทวสถาน/ซึ่ง/อยู่/ริม/ทาง/เอนาอิม/นั้น/อยู่/ที่ไหน?”
พวกเขา/ตอบว่า “ไม่เคย/มี/หญิง/โสเภณี/ประจำ/เทวสถาน/คน/ใด/อยู่/ที่นี่”
22ฮีราห์/จึง/กลับ/มา/หา/ยูดาห์/แล้ว/บอก/เขา/ว่า “ข้า/หา/นาง/ไม่/พบ นอกจากนั้น/บรรดา/ผู้ชาย/แถว/นั้น/ก็/บอกว่า ‘ไม่เคย/มี/หญิง/โสเภณี/ประจำ/เทวสถาน/คน/ใด/อยู่/ที่นี่’ ”
23ยูดาห์/จึง/กล่าว/ว่า “ให้/นาง/เก็บของ/พวก/นั้นไว้/ก็/แล้วกัน มิฉะนั้น/เรา/จะ/กลายเป็น/ตัวตลก/ให้/คน/หัวเราะ อย่างไร/เสีย/เรา/ก็/ได้/ส่ง/ลูกแพะ/ไป/ให้/แล้ว/แต่/หา/นาง/ไม่/พบ”
24ราว/สามเดือน/ต่อมา มี/คน/มา/บอก/ยูดาห์/ว่า “ทามาร์/ลูกสะใภ้/ของ/ท่าน/ทำ/ผิด/ด้วย/การ/คบชู้/สู่/ชาย/จน/ตั้งครรภ์/แล้ว”
ยูดาห์/จึง/สั่งว่า “นำ/ตัว/นาง/ออกมา/และ/เอาไป/เผา/ให้/ตาย!”
25แต่/ขณะที่/คน/ทั้งหลาย/กำลัง/พา/ตัว/นาง/ออกมา นาง/ส่ง/คน/มา/บอก/พ่อ/สามี/ว่า “ฉัน/ตั้งครรภ์/กับ/ชาย/ผู้/เป็น/เจ้า/ของ/สิ่ง/เหล่านี้ จง/ดู/เถิด/ว่า/ท่าน/จำ/ได้/ไหม/ว่า/ตรา/ประจำตัว เชือก/ร้อย/ตรา และ/ไม้/เท้า/นี้/เป็น/ของ/ใคร”
26ยูดาห์/จำ/ได้/ว่า/ของ/เหล่านี้/เป็น/ของ/ตน/จึง/พูดว่า “นาง/ชอบธรรม/ยิ่งกว่า/เรา/เสียอีก เพราะ/เรา/ไม่/ยอม/ให้/นาง/เป็น/ภรรยา/ของ/เชลาห์/ลูกชาย/ของเรา” และ/ยูดาห์/ก็/ไม่ได้/หลับนอน/กับ/ทามาร์/อีก/เลย
27เมื่อ/ถึง/กำหนด/คลอด นาง/มี/ลูก/แฝด/ชาย/สอง/คน/อยู่/ใน/ครรภ์ 28ใน/ขณะที่/นาง/กำลัง/คลอด ทารก/คน/หนึ่ง/ยื่น/มือ/ออกมา นาง/ผดุงครรภ์/จึง/เอา/ด้ายแดง/ผูก/ข้อมือ/และ/พูดว่า “คน/นี้/ออกมา/ก่อน” 29แต่/ทารก/นั้น/หด/มือ/กลับ และ/อีก/คน/หนึ่ง/คลอด/ออกมา นาง/จึง/พูดว่า “อ้าว! แหวก/ออกมา/ได้/อย่างไร” เด็กนั้น/จึง/ได้/ชื่อ/ว่า/เปเรศ#38:29 แปลว่าแหวก/ออกมา 30แล้ว/ทารก/คน/ที่/มี/ด้ายแดง/ผูก/ข้อมือ/ก็/คลอด/ออกมา/และ/ได้/ชื่อ/ว่า/เศราห์#38:30 แปลว่าแดงเข้มหรือความ/เจิดจ้าก็/ได้

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

ปฐมกาล 38: TNCV

គំនូស​ចំណាំ

ចែក​រំលែក

ចម្លង

None

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល