انجیل مَرقُس 9

1عیسی شُ آن جماعت و شاگردیاش گُت: «حکیکتاً، اُ شما اَگام، مُشتی اِکا وَایستَدِستِت که تا نِبِنِت پادشاهِنِ خدا وَ کُدرت اَدا، نامِرِت.»

اَلِش بُدَئِه شَکل عیسی

2شش راز بعد عیسی، اُ پِطرُس و یعکوب و یوحَنا اُمرَهِ خوش شاسِه و آنایائا شُ بَرَئِه کاوِ بلندی بو تا تنها بِت. آنکا جلووِ چَشِ آنایا، شَکل عیسی اَلِش بو. 3جُمَه‌یّاش نورانی و بُری سَفید بو، اوناکِه لِی زِمی هِسکَه اُشناشابِه جُمَه‌ای اینا سَفید آکو. 4آنکا، الیاس و موسی پیغامبر جلووِ چَشیاشو ظاهر بُدِت و خاد عیسی حرف شواَزاد. 5پِطرُس شُ عیسی گُت: «استاد، خَشِه که اَما اِکا هِم، بِهِر سه‌تا سایَه بو نَک بِکنِم، یکی اَسِی تو، یکی اَسِی موسی و یکی هم اَسِی الیاس.» 6پِطرُس اُشنادانِست چه بِگِه، اَسِی که آنایا بُری تِرسِدِستادِت. 7مِ موکَوا یَک اَبری سایَه شُ لِی آنایا بِست و صدایی از مِ اَبرا اُمَ که: «اِ پُسِ عزیزُمِه، اُ آنا گاش کَر بِکنی.» 8یَکدَفَه مِ شاگردیا اُ دوروبَرشو چَش شُکِه، و دِگَه کَسِیدو حَدِ خوشو شُنِدی غیر از عیسی و بَس.

9موکَه‌ای که از کاو زیر داندِت، عیسی شُ آنایا فَرمو دَ که تا موکَه‌ای که پُسِ انسان از مُردَیّا زندَه آنِبُدِ، اِ چِی‌یَه‌وا که شُدی اُ کسی نِگائِت. 10پَ آنایا اِ کَضیَه‌وا بین خوشو نِگَه شُکِه، ولی از یَکُدو شواَپُرسی که اِ ’زندَه آبُدَ از مُردَیّا‘ یعنی چه. 11آنایا از عیسی شُپُرسی: «پَ اَسِی چه معلمِی تورات اَگائِت که اوّل باید الیاس بیاد؟» 12عیسی جواب اُشدَ: «بله که اوّل الیاس اَدا تا هَمَه چِیا چُنِ کَبلُش وَلم آکو. ولی چینائِه که دربارَهِ پُسِ انسان نوشتَه بُدِ که باید بُری عذاب بِکَشِه و تحقیر بِبِه؟ 13ولی، ما اُ شما اَگام که الیاس اُندِ، و آنایا هر کَری که شُئِست خاد آنا شُکِه، هَموناکِه دربارَهِ آنا تِی نوشتَه‌ئِی مکدّس نوشتَه بُدِ.»

عیسی اُ یَک پُسی که روح ناپاک اُشَه شفا اَدَ

14وَختی آنایا حَدِ بَکیَه شاگردیا اُندِت، شُدی که جماعت گاتی شُن دُور هِت و معلمِی تورات خاد آنایا بحث کِردات. 15جماعت تا اُ عیسی شُدی، هَمَه بُری تعجب شُکِه و وَ خیز شُحَد چِدِت، اُ آنا سلام شُکِه. 16عیسی از آنایا اُشپُرسی: «دربارَهِ چه خاد آنایا بحث کِردای؟» 17مردی از مارَکَهِ جماعت جواب اُشدَ: «استاد، پُسُم مُحَدِ تو اَئوردِ. اَسِی که یَک روحی اُشَه که اُ آنا گُگ اَکو. 18وَختی شَگِرِ، شُ زِمی اَزاد، اوناکِه کَپُش کاف اَکو، دُدونیاش کُلف اَبِه و جونُش هُشک اَبِه. پَ از شاگردیات مَئِست که مِ روحا از پُسُم شُدَر کِنِت، ولی شُنِشابو.» 19عیسی شُ آنایا جواب دَ: «اَی نَسل بی ایمون، تا کَی باید اُمرَهِ شما بام؟ تا کَی باید تَحَملتو بِکنام؟ اُ آنا حَدِ ما بیاری.» 20آنایا مِ پُسا شُنحَدِ عیسی اَئو. وَختی مِ روحا اُ عیسی اُشدی، جِخُو تَکونی شُ پُسِ دَ و پُسِ لِی زِمی اُفتَه، و هَموناکِه کَپُش کاف شَکِه لِی زِمی پَلِنگ شَدَخَه. 21عیسی از باشو اُشپُرسی: «چند وَختِه که اینائِه؟» آنا جواب اُشدَ: «از وَختی که بَچی هاد. 22اِ روحا چند دَفَه آنا شُ تِی هُو و تَش بِستِه تا هلاکُش بِکو. ولی اَگَه تَشابِه، کَری بِکو، اُ اَما رحم بِکو و کُمَکمو بِکو.» 23عیسی اُشگُت: «اَگَه تَشابِه؟ اَسِی کسی که ایمون اُشَه مَچی ممکنه.» 24بای مِ بَچا جِخُو وَ صدای بلند اُشگُت: «ایمون اُمَ؛ کُمَکُم بِکو تَ حریف بی ایمونیم بِبام!» 25وَختی عیسی اُشدی که جماعت وَ خیز شُ طرف اُندات، شُ مِ روح ناپاکا نِهِب دَ و اُشگُت: «اَی روح کَل و گُگ، اُ تو فَرمو اَتام از آنا دَر بِدا و دِگَه هِسوَخت اُ تِی جون آنا مَچا!» 26مِ روحا کال اُشکِه و تَکون سختی شُ پُسِ دَ و از آنا دَر اُمَ. مِ پُسا چُنِ جنازَه‌ای بو، اوناکِه بُری از آنایا شُگُت: «آنا مُردِه.» 27ولی عیسی دست مِ پُسا اُشگِرِت، بلند شاکِه و پُسِ لِی پا وَایستَ. 28وَختی عیسی اُ خونَه چو، شاگردیاش تِی خلوت از آنا شُپُرسی: «اَسِی چه اَما مُنِشابو مِ روحا شُدَر کِنِم؟» 29عیسی جواب اُشدَ: «اینا روحی وَغیر از دعا دَر نِدا.»

عیسی دَفَیدو دربارَهِ مرگ و زندَه آبُدَش پیشگویی اَکو

30آنایا از آنکا چِدِت و از تِی منطکَهِ جلیل رَد بُدِت. عیسی اُشنائِست کسی بِدو آنا کُئِه، 31اَسِی که آنا شُ شاگردیاش تعلیم اَدَ و شُ آنایا اَگُت که: «پُسِ انسان، اُ دست مردم تسلیم اَبِه و آنایا شَکشِت. سه راز بعد از اِکِه شُکُشت، زندَه اَدَبِه.» 32ولی شاگردیا منظور عیسی‌ئا شُنِفَهمی و شواَتِرسی از آنا سؤال بِکنِت.

کِ از هَمَه گَپتَئِه؟

33آنایا اُ شهر کَفَرناحوم اُندِت. موکَه‌ای که تِی خونَه هادِت، عیسی از آنایا اُشپُرسی: «تِی رَه دربارَهِ چه بحث تواَکِه؟» 34ولی آنایا ساکت آمودِت، اَسِی که تِی رَه دربارَهِ اِ اُمرَییَه بحث شواَکِه، که چه یَکشو از هَمَه گَپتَئِه. 35عیسی شَست و شُ آن دوازده‌تا شاگرد جار زاد و شُ آنایا گُت: «اَگَه کسی شَئِه اوّل بِه، باید آخر از هَمَه و نوکر هَمَه بِه.» 36بعد یَک بَچی شَئو و شُ مارَکَهِ آنایا نَه. عیسی بَچِ شُ بغل کِه و شُ آنایا گُت: 37«هرکَه اُ اینا بَچی وَ اسم ما کَبول بِکو، شُ ما کَبول کِردِ، و کسی که اُ ما کَبول بِکو، نِه اُ ما، بلکه اُ آناکِه اُشفِرِستَدِستام کَبول اُشکِردِ.»

هرکَه وَ ضد اَما نی، خاد اَمائِه

38یوحَنا شُ عیسی گُت: «استاد، اَما کَسیا مُدی که وَ اسمُت اُ دیویا از آدامیا شُدَر اَکِه، ولی اَسِی که از اَما نِهاد سعی مُکِه جلووُش بِگِرِم.» 39ولی عیسی اُشگُت: «جلووُش مَگِری، اَسِی که کسی اُشناشابِه وَ اسم ما معجزه بِکو و هیلَی بعدتَه، از ما بَد بِگِه. 40اَسِی که کسی که وَ ضد اَما نی، خاد اَمائِه. 41اَسِی که حکیکتاً، اُ شما اَگام، هرکَه وَخاطر اِکِه مال مسیح هی، حتی یَک چَکِ هُو اُ شما هادَ، اصلاً بی اَجر آنامانِه.

تعلیم دربارَهِ وسوسه

42«هرکَه باعث بِبِه که یکی از اِ کینگِلِی‌یّا که اُ ما ایمون اُشَه گناه بِکو، اَسِی آنا بِهتَه هاد که سنگ هاس گاتی شُ دور گَردِ کِنِت، و شُ تِک دریا هُبِئِت! 43اَگَه دستُت باعث گناه کِردَت اَبِه، کَعطُش بِکو. اَسِی تو بِهتَئِه که شَل اُ تِک زندگِنِ اَبَدی اُچِش، تا اِکِه وَ دوتا دست اُ جَهَنام اُچِش، تِی تَشی که هِسوَخت خاموش آنابِه. 44جَی که کِرم آنایا نامِری و تَش خاموش آنابِه. 45و اَگَه پات باعث گناه کِردَت اَبِه، کَعطُش بِکو. اَسِی تو بِهتَئِه که لَنگ اُ تِک زندگِنِ اَبَدی اُچِش، تا اِکِه وَ دوتا پا اُ جَهَنام بِفتِش. 46جَی که کِرم آنایا نامِری و تَش خاموش آنابِه. 47و اَگَه چَشُت باعث گناه کِردَت اَبِه، شُدَر بیا، اَسِی تو بِهتَئِه که وَ یَک چَش اُ پادشاهِنِ خدا اُچِش، تا اِکِه وَ دوتا چَش اُ جَهَنام بِفتِش، 48جَی که

«”کِرم آنایا نامِری

و تَش خاموش آنابِه.“

49«اَسِی که هَمَه وَ تَش سور اَبِت. 50نُمَک خَشِه، ولی اَگَه نُمَک سوریش از دست هادَ چینا اَبِه دَفَیدو سور اُشبِکنِش؟ شما هم تِی خوتو نُمَک تُبِه و اُمرَییَه تِی صلح و صفا زندگی بِکنی.»

Nke Ahọpụtara Ugbu A:

انجیل مَرقُس 9: LAB

Mee ka ọ bụrụ isi

Kesaa

Mapịa