അപ്പൊശ്തലൻമാര തെയ്‌വവേലകള് 28
28
പവ്‌ലോശ് മെലീത്തയില്
1എങ്ങ ഒര പാട്കേടും ഇല്ലാണ്ടി എത്തീത് മെലിത്ത ഇന്റ് പേശന്റ ചുര്ത്തിയിലാണ്‌മിന്റ് എങ്ങ്ക്ക് തിക്കൊണ്ടാഞ്ഞ്ത്. 2ആ ചുര്ത്തിയില ആള്കള് എങ്ങളോട ഇട്ടം കാട്ടിയാര്; മയ്യം നെരങ്ക്മൊണ്ടാഞ്ഞ്ത് കൊണ്ട് അവങ്ങ തീ എരിച്ച് തന്ത് എങ്ങള കെയ്യേറ്റാര്. 3പവ്‌ലോശ് ഇത്ത്റി ചുള്ളിവെറ്ക് പെറ്ക്കി എട്ത്ത് വന്ത് തിയ്യീലിട്ടപ്പൻ തീച്ചൂടീനെന്റ് ഒര പെമ്മണലിപ്പാമ്പ് പച്ചി വന്ത് പവ്‌ലോശ്‌ന്റ കെയ്യീല് കടിച്ച് തൂങ്ങിക്കെടന്ന്ത്. 4അത് കെയ്യീല് തൂങ്ങിക്കെടക്കന്റത് കണ്ടപ്പൻ, “നെശം ഇവൻ ആള്കള കൊല്ലന്റവനാണും; കടലീല് നെന്റ് രെച്ചപെട്ട് വന്തപ്പനം ഉശ്റോട ഇരപ്പാനിക്കി നീതി തേവി അവന വിട്ട്‌ല” ഇന്റ് ആ ചുര്ത്തിയില് കുടിയിരക്കന്റ ആള്കള് തമ്മ്ളിത്തമ്മ്ളി പേശിയാര്. 5അവൻ അത്‌ന തിയ്യീല് തൂത്ത് ഇട്ടാൻ; ഇന്റാലും അവന്ക്ക് ഒര ആപത്തയം പെറ്റീല. 6അവൻ വീക്കം വെച്ച് ചീറ്ത്ത് വെരുമിന്റോ ചത്ത് വിയ്യ്മിന്റോ നെനച്ച് അവങ്ങ പാത്തിരന്നാര്; ഇന്റെ കൊള്ള നേരം പാത്തിരന്നപ്പനം അവന്ക്ക് ഒന്റും പെറ്റ്‌ല ഇന്റ് കണ്ടപ്പൻ അവങ്ങള നെനപ്പൊക്ക മാറീത്; പവ്‌ലോശ് ഒര തേവനിന്റ് അവങ്ങ പേശിയാര്.
7ആ താവ്ന്റ കിട്ട കെടക്കന്റ ചുര്ത്തീന്റ മൂപ്പനാഞ്ഞ പുപ്പ്ളിയോശ്ക്ക് ഇത്ത്റി താവൊണ്ടാഞ്ഞ്ത്; അവൻ എങ്ങള വെക്‌മാനത്തോട അവന്റ വീട്ട്ക്ക് കൂട്ടിയെട്ത്ത് പിയ്യാൻ; മൂന്റ് രായ് എങ്ങ ആ ചുര്ത്തിയില് തിന്ന കെടന്നം. 8പുപ്പ്ളിയോശ്‌ന്റ അപ്പന്ക്ക് കാച്ചലും തൂറത്തം പിടിച്ച് കെടപ്പാഞ്ഞ്ത്; പവ്‌ലോശ് അവട പിയ്യ് ചീക്ക് പാത്ത് അവന്ക്ക് കെയ്‌വെച്ച് കുമ്പ്ട്ടാൻ; അപ്പിനിക്കി ചീക്ക് ശൊകമാഞ്ഞ്ത്. 9ഇത്കെയിഞ്ഞ് ആ ചുര്ത്തിയില വേറ ചീക്ക് പിടിച്ചാള്കളയം അവനാട്ടക്കി എട്ത്ത് വന്താര്; അവ്ങ്ങ്ക്കും ശൊകം ആഞ്ഞ്ത്. 10അക്കൂട്ടറ് കൊള്ള ശമ്മാനം തന്ത് എങ്ങള മാനിച്ചാര്; പിന്ന എങ്ങ അവടനെന്റ് പോവാനിക്കി എള്മ്പീപ്പൻ എങ്ങ്ക്കൊള്ള ഏവാരമൊക്ക അവങ്ങ കപ്പലിലിട്ട് തന്ത് വിട്ടാര്.
പവ്‌ലോശ് മെലീത്തയില് നെന്റ് റോമക്കി പോന്റാൻ
11മൂന്റ് മാശം കെയിഞ്ഞ് എങ്ങ അവടനെന്റ് പൂട്ട് തേവൻമാര് ഇന്റ് വിളിക്കന്റതും അലശാന്ത്റിയില് നെന്റ് വന്തത്‌മാഞ്ഞ ഒര കപ്പലീല് ഏറി പിയ്യം; നെരങ്ക് കാലം ആഞ്ഞത്കൊണ്ട് മെലിത്ത ചുര്ത്തിയില് നെർത്തിയിട്ട ഒര കപ്പലാഞ്ഞ്ത് അത്. 12എങ്ങ ശുറ്ക്കുശ ഇന്റ് പേശന്റ പട്ടണത്തീല് എത്തി മൂന്റ് രായ് അവട ഇരന്നം. 13അവടനെന്റ് എങ്ങ കപ്പലോട്ടി രക്കിയോനിന്റ് പേശന്റ പട്ടണത്തീല് എത്തിയം; പിറ്റീ നാളക്കി തെക്ക് നെന്റ് കാറ്റ് അടിച്ചത് കൊണ്ട് റണ്ടാമത്തി നാളക്കി പുത്തോലിയ ഇന്റ് പേശന്റ പട്ടണത്തീല് വന്തം. 14അവട എങ്ങ ചെല നമ്പ്കാറ കണ്ടം; ഏയ് രായ് അവങ്ങളാട്ട് ഇരപ്പാനിക്കി കെഞ്ചിപ്പേശിയാര്; പിന്ന എങ്ങ അവടനെന്റ് റോമ പട്ടണത്തീല് വന്തം. 15അത്താവീല നമ്പ്കാറ് എങ്ങളപ്പെറ്റി കേട്ട് ഇത്ത്റി ആള്കള് അപ്പിയപുരം വെരയം ഇത്ത്റി ആള്കള് മൂന്റ് വീട് ഇന്റ് പേശന്റ ചാവടി വെരയം എങ്ങള കൂട്ടിയെട്ത്ത് പോവാനിക്കി വന്താര്; പവ്‌ലോശ് അവങ്ങള കണ്ടപ്പൻ തെയ്‌വത്ത്ന പാടി കുമ്പ്ട്ട് തക്‌രിയപ്പെട്ടാൻ.
പവ്‌ലോശ് റോമയില്
16എങ്ങ റോമ പട്ടണത്തീല് പിയ്യ് എത്തിയിപ്പൻ പവ്‌ലോശ്ക്കും കാവല് നെക്കന്റ കാവല്‌ക്കാറന്ക്കും വേറ കെടപ്പാനിക്കി അന്‌മതി കിട്ടീത്.
17മൂന്റ് രായ് കെയിഞ്ഞപ്പൻ അവൻ അവട ഒള്ള എകൂതനേതാക്കൻമാര വിളിച്ച് കൂട്ടി ഈണ പേശിയാൻ, “അണ്ണൻതമ്പിമാരേ, നമ്മ്ക്കോ നമ്മള ആള്കള്ക്കോ കാറണൻമാര ചട്ടത്ത്ക്കോ എത്റാഞ്ഞ് നാന് ഒന്റും കാട്ടീല; ഇന്റാലും എര്ശലേമിനെന്റ് പിടിച്ച്കെട്ടി റോമാക്കാറ കെയ്യീല് കൊടത്താര്. 18റോമൻ അതികാരികള് എന്ന ചോത്തിയം ചെയ്ഞ്ഞാര്; ഇന്റെ കൊല്ല്‌വാനിക്കി ഒള്ള ഒര കുറ്റമം എക്ക് ഇല്ലാഞ്ഞ്ത്കൊണ്ട് എന്ന വിട്‌വാനിക്കി അക്കൂട്ടറ്ക്ക് കൂയാഞ്ഞ്ത്.
19ഇന്റെ ഇത് എകൂതൻമാര് തടത്താര്; അത്കൊണ്ട് എക്ക് റോമാരാശാവോട കെഞ്ചിപ്പേശ്‌വാനിക്കി എടവന്ത്ത്; ഇന്റാലും എന്റ ശാതിക്കാറ്ക്ക് എത്റാഞ്ഞ് കുറ്റം പേശ്‌വാനിക്കില്ല നാന് പീത്. 20അത്കൊണ്ടാണും നിങ്ങള കണ്ട് പേശണമിന്റ് നെനച്ച് നിങ്ങള വിളിപ്പിച്ച്ത്; ഇശറയേല് ആള്കള് ആശവെച്ചര്ക്ക്ന്റവൻ കാറണമാണും നാനിന്റ് ചങ്കലയില് കെടക്കന്റത്.”
21അവങ്ങ അവനോട, “നിന്ന ശെല്ലി എകൂതിയില് നെന്റ് ഒര എയ്‌ത്തും എങ്ങ്ക്ക് കിട്ടീല; നമ്മളാള്കളീല് ഒരത്തനം വന്ത് നിക്ക് എത്റാഞ്ഞ് ഒര കുറ്റമം പേശിയ്‌മില്ല. 22നിയ്യ് ചേന്ത്നെക്കന്റ കൂട്ടത്ത്നപ്പെറ്റി എടിയോട താവീലും എത്റാഞ്ഞ് പേശീതിന്റ് എങ്ങ്ക്ക് തിക്കൊണ്ട്; അത്കൊണ്ട് നിയ്യ് ആ കൂട്ടത്ത്നപ്പെറ്റി എന്തൻ പേശന്റയിന്റും കേപ്പാനിക്കി എങ്ങ്ക്ക് ആശയൊണ്ട്.”
23ഇത് കേപ്പാനിക്കി വേണ്ടി അവങ്ങ ഒക്കളം ഒര താവീല് വന്ത് കൂടണം ഇന്റ് പേശിക്കൂട്ടിയാര്; പേശിക്കൂട്ടിയ നാളക്കി ആള്കള് അവൻ കുടിയിരന്ന അവന്റ വീട്ട്ക്ക് വന്ത്കൂടിയാര്; മേലോകത്ത്നപ്പെറ്റി മോശീന്റ നായപ്റ്മാണമം വ്‌ലാത്തിമാര പുത്തകമം എട്ത്ത് ഏശു മശികാ ഇന്റ് അവങ്ങള ഒറപ്പ് വെര്ത്ത്‌വാനിക്കി കെരിവ്‌ലാട്ട് തൊട്ട് അന്തി പെടന്റത്‌വെരയം അവ്ങ്ങ്ക്കൊക്ക നെല്ലത്പേല അവൻ പേശി കൊടത്താൻ. 24അവൻ പേശീത് ചെല ആള്കള് നമ്പിയാര്; ഇന്റെ വേറ ചെലാള്കള് നമ്പിയ്‌മില്ല. 25ആണ ഒര തീറ്പ്പും ഇല്ലാണ്ടി ആള്കള് പിരിഞ്ഞ് പിയ്യപ്പൻ പവ്‌ലോശ് അവങ്ങളോട ഈണ പേശിയാൻ,
26“നിങ്ങ എത്തറ കേട്ടാലും നിങ്ങ്ക്ക് തിക്ക്‌ല; നിങ്ങ എത്തറ പാത്താലും കാണ്ത്ത്മില്ല; 27എന്തനിന്റെ ഈ ആള്കള മനശ് അടഞ്ഞിര്ക്ക്ന്റ്. അവങ്ങള കാത് കേക്ക്‌ല; അവങ്ങള കണ്ണ് അടഞ്ഞിര്ക്ക്ന്റ്; ഇല്ലാഞ്ഞിങ്ങി തെയ്‌വമാഞ്ഞ നാന് അവങ്ങള ശൊകമാക്ക്‌വാനിക്കി വേണ്ടി അവങ്ങ കേട്ട് തിക്കൊണ്ടാഞ്ഞ് എന്നാട്ടക്കി വെര്‌വ്റാഞ്ഞ്ത്”
ഈണ തെയ്‌വത്ത്ന്റ ഉശ്റ്, ഏശയ്യാവ്‌ലാത്തിയില് നിങ്ങള കാറണൻമാരോട പേശീത് നെശമാണും. 28“അത്കൊണ്ട് തെയ്‌വത്ത്ന്റ ഈ കാപ്പാത്ത് എകൂതൻമാരില്ലാത്താള്കള നെട്വ്ക്ക് വിട്ട്‌വെച്ചിരക്കന്റാൻ അവങ്ങ അത് കേപ്പ്റ് ഇന്റ് നിങ്ങ്ക്ക് തിക്കൊണ്ടാകണം” ഈണ പേശി പവ്‌ലോശ് അവന്റ പിര്പ്പ്ത്തി നെർത്തിയാൻ. 29പവ്‌ലോശ് ഈണ പേശി എള്മ്പിയപ്പൻ എകൂതൻമാര് എകളയൊണ്ടാക്കി അവടനെന്റ് പിയ്യാര്. 30പവ്‌ലോശ് ഉറവായ് കൊട്ത്ത് റണ്ട് വെര്ശം വേറ ഒരത്തന്റ വീട്ടീല് കുടിയിരന്നാൻ; അപ്പിനിക്കി അവനാട്ടക്കി വന്ത ആള്കള അവൻ കെയ്യേറ്റാൻ. 31ഇന്റാലും അവന ഒരത്തനം തടത്ത്‌ല; അവൻ തക്‌രിയത്തോട മേലോകത്ത്നപ്പെറ്റി പേശി കർത്താവാഞ്ഞ ഏശുകിര്ശ്തുവ്നപ്പെറ്റി പടിപ്പിച്ചാൻ.
Nke Ahọpụtara Ugbu A:
അപ്പൊശ്തലൻമാര തെയ്‌വവേലകള് 28: മുതുവാൻ
Mee ka ọ bụrụ isi
Kesaa
Mapịa
Ịchọrọ ka echekwaara gị ihe ndị gasị ị mere ka ha pụta ìhè ná ngwaọrụ gị niile? Debanye aha gị ma ọ bụ mee mbanye
© New Life Literature