وَخاطر هَمِ، اُ خوم لایِک اِ اُمنِدانِست که تُحَد بِلگام. ولی تو فَکَط یَک کلمَه بِگِه که نوکرُم شفا اَگِرِ. اَسِی که ما خوم هم مأمورام. و سربازِی اُمَ که زِر دست ما هِت. اُ یکی بِگام ”اُچا“ اَچِه؛ اُ یکی بِگام ”بِدا“، اَدا و اُ نوکرُم اَگام ”اِ کَرا اَنجوم هادِ“، اَنجوم اَدَ.» عیسی وَختی اِ حرفیَه‌وا اُششُنُفت، حیرون بو و لو شُ جمعیتی که اَزدُمبالَش داندِت کِه و اُشگُت: «اُ شما اَگام، ما حتی تِی اسرائیل هم اینا ایمونی اُمنِدِدِ.»