Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan متی‌ٰ 5

Pataje

هِسکَه چراغ روشن ناکو تا زِرِ سبد هُنِسِه، بلکه لِی پایَه اَنِسِه تَ نورُش اُ هَمَهِ کسِی که تِک خونَه هِت بِخَه. هَمینا هم بِهِری نورتو اُ مردم بِخَه، تا آنایا کَرِی خَشتو بِبِنِت و اُ بای شما که تِک آسِموئِه، حمد و ستایش بِکنِت.

«شما نور دنیا هی. نابِه اُ شهری که لِی کاوی نَک بُدِ، کایِم بِکنِش.

خوش وَ حال آنایاکِه دِلشو پاکِه، اَسِی که آنایا اُ خدا اَبِنِت.

خوش وَ حال آنایاکِه گُشنَه و تشنَئِه صالحی هِت، اَسِی که آنایا سیر اَدَبِت.

ولی ما اُ شما اَگام اُ دشمنیاتو محبت بِکنی و اُ آنایاکِه اُ شما آزار و اذیت اَکنِت، دعای خیر بِکنی،

«خوش وَ حال آنایاکِه تِی روح فخیرِت، اَسِی که پادشاهِنِ آسِمو مال آنایائِه.

خوش وَ حال آنایاکِه اَزدُمبالَهِ صُلح دَدَئِت، اَسِی که اُ آنایا بَچِی خدا اَگائِت.

خوش وَ حال آنایاکِه ماتام اَگِرِت، اَسِی که دِلشو آروم اَدَبِه.

خوش وَ حال آنایاکِه تِی رَه عدالت آزار و اذیت اَبِت، اَسِی که پادشاهِنِ آسِمو مال آنایائِه.

خوش وَ حال آدامِی رحیم، اَسِی که اُ آنایا رَحم اَبِه.

«خوش وَ حال شما، وَختی که مردم وَخاطر ما، اُ شما دُشمو اَتِت و آزار و اذیت اَکنِت و هر حرف بَدی وَ دارُو وَ ضد شما اَگائِت. خَش بی و خارامی بِکنی اَسِی که پاداشتو تِی آسِمو گاتِه. اَسِی که هَمینا هم اُ پیغامبرِی که کَبل از شما هادِت، آزار و اذیت شُکِه.

خوش وَ حال آنایاکِه اُفتادَه هِت، اَسِی که آنایا وارث زِمی اَبِت.

«شما نُمَک دنیا هی. ولی اَگَه نُمَک طُمُش از دست هادَ، چینا اَبِه دَفَیدو سور اُشبِکنِش؟ دِگَه اُ درد کَری ناخَه، غیر از اِکِه اُدَر لِزی و مردم پا شُلو نِسِت.

پَ شما هم باید کامل بی هَموناکِه بای آسِمونیتو کاملِه.

بِهِری ’بلهِ‘ شما ’بله‘ بِه و ’نَهِ‘ شما ’نَه‘، بِشتَه از اِ، از شَریرِه.

«تُشُنُفتِ که تِی تورات گُتَه بُدِ، ”چَش وَ عوض چَش و دُدو وَ عوض دُدو.“ ولی ما اُ شما اَگام، جلووِ آدام شریر مَوَایستی. اَگَه کسی شُ طرف راستُت چَپَلاغ زاد، آنراوِ لوتَم شُسِه واگَردِن.

اَگَه چَشِ راستُت باعث گناه کِردَت اَبِه، اُدَر بیا و شُدَر بی، اَسِی که بِهتَئِه که عضوی از بَدنُت از دست هاتِش تا اِکِه کُل بَدنُت اُ جَهَنام بِفتِه. و اَگَه دست راستُت باعث گناه کِردَت اَبِه، کَعطُش بِکو و شُدَر بی، اَسِی که بِهتَئِه که عضوی از بَدنُت از دست هاتِش تا اِکِه کُل بَدنُت تِی جَهَنام اُچِه.