በኽአን ማራ ይውሪ መደር ሰነቦም፤ በኽ ያነ እኻ ንቃር ይመንርየቃር የኸሬ ይሰጠበዉዬ አንኸረሎ፤ ማራ የዋሪየታ በዝኽ የቸነ ባነ። ሰብኽኖ በሙሴ በጠጦት «በዝአን ምቃር ንሰጭነቴ?» ቲብሮ ተሳረበዊም። ሙሴም በኧርቅ ኦያት ይእግዘሬንየ ጠሎት አመነም፤ እግዘርም አትኧጨ አትየሸንም፤ ትም ወሰደም ብእኻታ ር በቋሸን አን እኻታ ይተም ቃር ኸረምታነ ይሰጭዬ ይኸር ቃርኸረም።
በኽም መደር እግዘር ይረብሮ ጫ አበኖም፤ በኽም ፈተነኖም።