پیدایش 44
44
جام گمشده
1یوسف به خادم مخصوص دستور داد: «كیسه‌های آنها را تا آنجا كه می‌توانند ببرند، از غلّه پُر كن و پول هركس را هم در بالای كیسه‌اش بگذار. 2جام نقره‌ای مرا هم با پولی كه برادر كوچک برای خرید غلّه آورده است در كیسه‌اش بگذار.» خادم تمام دستورات او را اجرا كرد. 3روز بعد صبح زود، برادران را با الاغهایشان روانهٔ راه نمودند. 4هنوز فاصلهٔ زیادی از شهر دور نشده بودند كه یوسف به خادم دستور داد: «با عجله دنبال آنها برو و وقتی به آنها رسیدی بگو: 5'چرا در مقابل نیكی بدی كردید و چرا جام نقره‌ای آقایم را دزدیدید؟ این همان جامی است كه آقای من در آن می‌نوشد و با آن فال می‌گیرد. شما كار بسیار بدی كرده‌اید.'»
6وقتی خادم به آنها رسید، این سخنان را به آنها گفت. 7آنها به او جواب دادند: «چه می‌گویی؟ ما قسم می‌خوریم كه چنین كاری نكرده‌ایم. 8تو می‌دانی كه ما از سرزمین کنعان، پولی را كه در دهانهٔ كیسه‌های خود پیدا كردیم برای شما پس آوردیم. پس چرا باید طلا یا نقره از خانهٔ آقای تو بدزدیم؟ 9اگر آن را نزد یكی از ما پیدا كردی، او باید كشته شود و بقیّه هم غلامان شما خواهیم شد.»
10او گفت: «من موافقم. امّا در كیسهٔ هرکس پیدا شود فقط آن شخص غلام من خواهد شد و بقیّهٔ شما آزاد هستید كه بروید.» 11همه فوراً كیسه‌های خود را بر زمین گذاشتند و هریک كیسهٔ خود را باز كرد. 12ناظر با دقّت جستجو كرد. از بزرگتر شروع كرد تا كوچكتر و جام در كیسهٔ بنیامین پیدا شد. 13برادران لباسهای خود را پاره كردند و الاغهای خود را بار كرده به شهر برگشتند.
14وقتی یهودا و برادرانش به خانهٔ یوسف آمدند، او هنوز آنجا بود. آنها در مقابل او سجده كردند. 15یوسف گفت: «این چه كاری بود كه كردید؟ آیا نمی‌دانستید كه مردی مثل من با فال‌گرفتن شما را پیدا می‌كند؟»
16یهودا جواب داد: «ای آقا، ما چه می‌توانیم بگوییم و چطور می‌توانیم بی‌گناهی خود را ثابت كنیم؟ خدا گناه ما را آشكار نموده است. حالا نه فقط کسی‌‌که جام در كیسهٔ او بود، بلكه همهٔ ما غلامان تو هستیم.»
17یوسف گفت: «نه، نه، هرگز چنین كاری نخواهم كرد. فقط كسی‌كه جام در كیسهٔ او پیدا شده، غلام من خواهد شد. بقیّهٔ شما می‌توانید صحیح و سالم نزد پدرتان برگردید.»
شفاعت یهودا برای بنیامین
18یهودا به نزد یوسف رفت و گفت: «ای آقا، لطفاً اجازه دهید به روشنی سخن بگویم و نسبت به من عصبانی نشوید. شما مثل خود فرعون هستید. 19ای آقا، از ما پرسیدید كه آیا ما پدر و یا برادر دیگری داریم؟ 20ما جواب دادیم كه پدری داریم كه پیر است. برادر كوچكتری هم كه در زمان پیری پدرمان متولّد شده. برادر آن پسر مرده و او تنها فرزندی است كه از مادر آن پسر برایش باقیمانده است. پدرش او را خیلی دوست دارد. 21ای آقا، شما فرمودید كه او را اینجا بیاوریم تا او را ببینید. 22ما جواب دادیم كه آن پسر نمی‌تواند پدرش را ترک كند. اگر او را ترک كند، پدرش خواهد مرد. 23سپس شما گفتید كه اجازه نداریم پیش شما بازگردیم مگر این كه برادر كوچكمان همراه ما باشد.
24«وقتی ما نزد پدرمان برگشتیم، هرچه شما فرموده بودید به او گفتیم. 25سپس او به ما گفت كه برگردید و مقداری خوراک بخرید. 26ما جواب دادیم كه نمی‌توانیم برویم، ما اجازه نداریم پیش آن مرد برویم مگر اینکه برادر كوچک ما هم با ما باشد. 27پدرمان گفت كه شما می‌دانید كه همسرم راحیل فقط دو پسر برای من به دنیا آورد. 28یكی از آنها از نزد من رفته و حتماً به وسیلهٔ یک حیوان وحشی دریده شده است، چون از وقتی كه مرا ترک كرده دیگر او را ندیده‌ام 29حالا اگر شما این یكی را هم از من بگیرید و اتّفاقی برای او بیفتد، موهای سفید مرا با غم و اندوه به گور خواهید گذاشت.
30-31«حالا ای آقا، اگر من بدون این پسر نزد پدرم برگردم، همین كه ببیند پسر با من نیست، خواهد مرد. زندگی او به این پسر بسته است و ما با این‌كار پدر پیر خود را از دست خواهیم داد. 32دیگر اینکه زندگی خود را برای این پسر نزد پدرم گرو گذاشته‌ام. اگر این پسر را به نزد او برنگردانم، همانطور كه گفته‌ام تا آخر عمر نزد پدرم گناهكار خواهم بود. 33حالا ای آقا، به جای او من اینجا می‌مانم و غلام شما می‌شوم. اجازه بدهید او با برادرانش برگردد. 34من چطور می‌توانم پیش پدرم بازگردم، اگر این پسر با من نباشد؟ من نمی‌توانم بلایی را كه به سر پدرم می‌آید ببینم.»
اکنون انتخاب شده:
پیدایش 44: TPV
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.
Genesis 44
44
1And he commanded the steward of his house, saying, Fill the men's sacks with food, as much as they can carry, and put every man's money in his sack's mouth. 2And put my cup, the silver cup, in the sack's mouth of the youngest, and his corn money. And he did according to the word that Joseph had spoken. 3As soon as the morning was light, the men were sent away, they and their asses. 4And when they were gone out of the city, and not yet far off, Joseph said unto his steward, Up, follow after the men; and when thou dost overtake them, say unto them, Wherefore have ye rewarded evil for good? 5Is not this it in which my lord drinketh, and whereby indeed he divineth? ye have done evil in so doing.
6And he overtook them, and he spake unto them these same words. 7And they said unto him, Wherefore saith my lord these words? God forbid that thy servants should do according to this thing: 8behold, the money, which we found in our sacks' mouths, we brought again unto thee out of the land of Canaan: how then should we steal out of thy lord's house silver or gold? 9With whomsoever of thy servants it be found, both let him die, and we also will be my lord's bondmen. 10And he said, Now also let it be according unto your words: he with whom it is found shall be my servant; and ye shall be blameless. 11Then they speedily took down every man his sack to the ground, and opened every man his sack. 12And he searched, and began at the eldest, and left at the youngest: and the cup was found in Benjamin's sack. 13Then they rent their clothes, and laded every man his ass, and returned to the city.
14And Judah and his brethren came to Joseph's house; for he was yet there: and they fell before him on the ground. 15And Joseph said unto them, What deed is this that ye have done? wot ye not that such a man as I can certainly divine? 16And Judah said, What shall we say unto my lord? what shall we speak? or how shall we clear ourselves? God hath found out the iniquity of thy servants: behold, we are my lord's servants, both we, and he also with whom the cup is found. 17And he said, God forbid that I should do so: but the man in whose hand the cup is found, he shall be my servant; and as for you, get you up in peace unto your father.
18Then Judah came near unto him, and said, Oh my lord, let thy servant, I pray thee, speak a word in my lord's ears, and let not thine anger burn against thy servant: for thou art even as Pharaoh. 19My lord asked his servants, saying, Have ye a father, or a brother? 20And we said unto my lord, We have a father, an old man, and a child of his old age, a little one; and his brother is dead, and he alone is left of his mother, and his father loveth him. 21And thou saidst unto thy servants, Bring him down unto me, that I may set mine eyes upon him. 22And we said unto my lord, The lad cannot leave his father: for if he should leave his father, his father would die. 23And thou saidst unto thy servants, Except your youngest brother come down with you, ye shall see my face no more. 24And it came to pass when we came up unto thy servant my father, we told him the words of my lord. 25And our father said, Go again, and buy us a little food. 26And we said, We cannot go down: if our youngest brother be with us, then will we go down: for we may not see the man's face, except our youngest brother be with us. 27And thy servant my father said unto us, Ye know that my wife bare me two sons: 28and the one went out from me, and I said, Surely he is torn in pieces; and I saw him not since: 29and if ye take this also from me, and mischief befall him, ye shall bring down my gray hairs with sorrow to the grave. 30Now therefore when I come to thy servant my father, and the lad be not with us; seeing that his life is bound up in the lad's life; 31it shall come to pass, when he seeth that the lad is not with us, that he will die: and thy servants shall bring down the gray hairs of thy servant our father with sorrow to the grave. 32For thy servant became surety for the lad unto my father, saying, If I bring him not unto thee, then I shall bear the blame to my father for ever. 33Now therefore, I pray thee, let thy servant abide instead of the lad a bondman to my lord; and let the lad go up with his brethren. 34For how shall I go up to my father, and the lad be not with me? lest peradventure I see the evil that shall come on my father.
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Rights in the Authorized (King James) Version in the United Kingdom are vested in the Crown. Published by permission of the Crown’s patentee, Cambridge University Press.
در مورد King James Version اطلاعات بیشتر کسب کنید