مزمور 89

89
محبتهای خداوند را خواهم سرایید
قصیدۀ ایتانِ اِزراحی.
1محبتهای خداوند را تا به ابد خواهم سرایید؛
به دهان خویش امانت تو را به جمیع نسلها خواهم شناسانید.
2زیرا گفتم که محبت تا به ابد بنا خواهد شد،
و وفاداریِ خود را در آسمانها استوار خواهی ساخت!
3گفتی که «با برگزیدۀ خود عهد بسته‌ام،
و برای خدمتگزار خویش داوود سوگند خورده‌ام که:
4”نسل تو را تا به ابد استوار خواهم ساخت
و تخت تو را در تمامی نسلها بنا خواهم کرد.“» سِلاه
5خداوندا، باشد که آسمانها شگفتیهای تو را بستایند،
و امانت تو را در جمع قُدْسیان.
6زیرا کیست در آسمانها که با خداوند برابری تواند کرد؟
و کیست در میان موجودات آسمانی که مانند خداوند باشد؟
7خدا در شورای قُدْسیان بی‌نهایت مَهیب است؛
از او می‌باید ترسید، بیش از همۀ آنان که گرداگرد اویند.
8ای یهوه، خدای لشکرها، کیست مانند تو؟
خداوندا، تو نیرومندی و امانت تو احاطه‌ات کرده است.
9بر خروش دریا فرمان می‌رانی،
و چون امواجش بر‌خیزند، آنها را فرو می‌نشانی.
10رَهَب#89‏:10 هیولای دریایی در ادبیات اساطیری که نِمادی از اغتشاش و بی‌نظمی بود. را چون لاشه‌ای فرو کوفتی،
و به بازوی نیرومند خویش دشمنانت را پراکنده ساختی.
11آسمان از آن توست و زمین نیز از آن تو.
جهان را، و هر چه را که در آن است، تو بنیان نهادی.
12شمال و جنوب را تو آفریدی؛
تابور و حِرمون به نام تو بانگ شادی برمی‌آورند.
13بازوی تو نیرومند است،
دست تو تواناست،
و دست راستت برافراشته.
14عدل و انصاف اساس تخت توست،
محبت و وفاداری#89‏:14 یا ”راستی“. پیش رویت می‌خرامند.
15خوشا به حال آنان که آواز شادمانی را می‌شناسند،
و در نور روی تو، ای خداوند، گام بر‌می‌دارند.
16تمامی روز در نام تو وجد می‌کنند،
و در عدالت تو سرافرازند.
17زیرا که تو جلال و قوّت ایشانی،
و به لطف خویش شاخ#89‏:17 در اینجا ”شاخ“ نمادی از ”قدرت“ است؛ همچنین در آیۀ ۲۴. ما را برمی‌افرازی.
18زیرا سپر ما از آنِ خداوند است،
و پادشاه ما از آنِ قدوس اسرائیل.
19زمانی در عالم رؤیا سخن گفتی،
و به سرسپردگان خویش چنین فرمودی:
«دلاوری را یاری رسانده‌ام،
و برگزیده‌ای از قوم را سرافراز ساخته‌ام.
20خدمتگزار خویش داوود را یافته‌ام،
و او را به روغن مقدسِ خویش مسح کرده‌ام.
21دست من با او خواهد بود،
و بازوی من او را نیرومند خواهد ساخت.
22دشمن از او بهره نخواهد کشید،
و ظالم بر او ستم نخواهد کرد.
23خصمانش را از برابر او تار و مار خواهم کرد،
و نفرت‌کنندگانش را از پا در خواهم آورد.
24امانت و محبتِ من همراه او خواهد بود،
و در نام من، شاخ او برافراشته خواهد شد.
25دست او را بر دریا مسلط خواهم ساخت،
دست راست او را بر نهرها.
26او مرا ندا در داده، خواهد گفت: ”تو پدر من هستی،
خدای من و صخرۀ نجاتم!“
27من نیز او را فرزندِ ارشدِ خویش خواهم ساخت،
رفیع‌ترین در میان پادشاهان جهان.
28محبت خود را به او تا به ابد پاس خواهم داشت،
و عهد من با او پایدار خواهد بود.
29سلسلۀ او را تا به ابد استوار خواهم ساخت،
و تخت او را همچون روزهای آسمان.
30اگر فرزندانش شریعت مرا ترک کنند،
و مطابق قوانین من سلوک ننمایند؛
31اگر فرایض مرا زیر پا گذارند،
و فرامین مرا نگاه ندارند،
32آنگاه عِصیان ایشان را به چوبْ تنبیه خواهم کرد،
و تقصیرشان را به تازیانه؛
33ولی محبتم را از او دریغ نخواهم داشت،
و در وفاداری خویش خیانت نخواهم ورزید.
34عهد خود را بی‌حرمت نخواهم ساخت
و آنچه را از دهانم صادر شد، تغییر نخواهم داد.
35یک بار برای همیشه به قدوسیت خود سوگند خوردم،
و به داوود دروغ نخواهم گفت،
36که سلسلۀ او تا به ابد پابرجا خواهد ماند
و تخت او در حضور من همچو خورشید؛
37همچون ماه جاودانه استوار خواهد بود،
چون شاهدی امین در آسمان.» سِلاه
38اما اکنون تو روی گردانیده، او را طرد کرده‌ای
و به‌غایت بر مسیح خود غضبناک گشته‌ای!
39عهد خود را با خدمتگزارت باطل کرده‌ای،
و تاج او را بر زمین افکنده، بی‌حرمت ساخته‌ای.
40همۀ حصارهایش را در هم شکسته‌ای
و استحکاماتش را یکسره ویران کرده‌ای.
41رهگذران جملگی او را چپاول می‌کنند،
و مایۀ ریشخند همسایگان گردیده است.
42دست راستِ خصمان وی را برافراشته‌ای،
و همۀ دشمنانش را شادمان ساخته‌ای.
43دم شمشیرش را برگردانیده‌ای
و او را در نبرد بر پا نداشته‌ای.
44جلال او را منقطع ساخته‌ای
و تخت سلطنتش را به خاک نشانده‌ای.
45روزهای جوانی‌اش را کوتاه کرده‌ای،
و او را به ردای خجالت پوشانیده‌ای. سِلاه
46ای خداوند تا به کِی؟ آیا تا به ابد خود را پنهان خواهی کرد؟
تا به کی آتش خشم تو افروخته خواهد بود؟
47به یاد دار که ایام حیاتم چه کوتاه است!
تو جملۀ بنی آدم را برای چه بطالتی آفریده‌ای!
48کدام انسان است که زیست کند و مرگ را نبیند،
کیست که جان خویش از دست هاویه خلاصی تواند داد؟ سِلاه
49خداوندگارا، کجاست آن محبت نخستین تو،
که به امانت خویش برای داوود سوگند خوردی؟
50خداوندگارا، طعنه‌هایی را که بر خدمتگزارت می‌زنند به یاد آر،
که آنها را در سینۀ خود از قومهای بسیار متحمل می‌گردم،
51که دشمنانت بدانها ریشخندم می‌کنند،
و هر قدمی را که مسیح تو برمی‌دارد، به مسخره می‌گیرند.
52خداوند تا به ابد متبارک باد!
آمین و آمین!

اکنون انتخاب شده:

مزمور 89: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید

YouVersion از کوکی ها برای شخصی سازی تجربه شما استفاده می کند. با استفاده از وب سایت ما، استفاده ما از کوکی ها را همانطور که در خط مشی رازداریتوضیح داده شده است، می پذیرید