مزمور 132

132
خداوند صَهیون را برگزیده
سرود صعود.
1خداوندا، داوود را به یاد آر،
و همۀ مشقتهای وی را؛
2که چگونه برای خداوند سوگند یاد کرد،
و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت:
3«به خیمه و خانۀ خویش در نخواهم آمد،
و در بستر و تختخواب خویش نخواهم آرمید؛
4خواب به چشمان خود نخواهم داد،
و نه سنگینی به مژگانم،
5تا آنگاه که مکانی برای خداوند بیابم
و مسکنی برای قَدیرِ یعقوب!»
6اینک، در اِفراتَه ذکر آن#132‏:6 مقصود ”صندوق عهد“ است. را شنیدیم،
و در دشتهای یَعار آن را یافتیم.
7«بیایید به مسکنِ او برویم،
و نزد قدمگاه او پرستش کنیم.»
8خداوندا، برخیز و به استراحتگاه خویش بیا،
تو و صندوق توانایی تو!
9کاهنان تو به پارسایی ملبس شوند،
و سرسپردگان تو فریاد شادی سر دهند!
10به‌خاطر خادمت داوود،
مسیح خویش را طرد مکن!
11خداوند برای داوود براستی سوگند خورد،
و هرگز از آن بر نخواهد گشت،
که «از ثمرۀ صُلْب تو
بر تخت تو خواهم نشانید.
12اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند
و شهادات مرا که بدیشان می‌آموزم،
آنگاه پسران ایشان نیز
تا به ابد بر تخت تو خواهند نشست.»
13زیرا خداوند صَهیون را برگزیده،
و رغبت داشته که منزلگاه او باشد:
14«این است استراحتگاه من تا به ابد.
اینجا منزل خواهم گزید،
زیرا بدان رغبت دارم.
15آذوقۀ آن را به‌یقین برکت خواهم داد
و نیازمندانش را به نان سیر خواهم کرد.
16کاهنانش را به نجات ملبس خواهم ساخت،
و سرسپردگانش فریاد شادی سر خواهند داد.
17آنجا شاخی#132‏:17 ”شاخ“ در اینجا نمادی از ”یک شخص مقتدر“، یعنی یک شاه است. برای داوود خواهم رویانید؛
چراغی برای مسیح خویش تدارک دیده‌ام.
18دشمنانش را به شرمساری خواهم پوشانید،
اما تاج سرِ او درخشان خواهد بود.»

اکنون انتخاب شده:

مزمور 132: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید

YouVersion از کوکی ها برای شخصی سازی تجربه شما استفاده می کند. با استفاده از وب سایت ما، استفاده ما از کوکی ها را همانطور که در خط مشی رازداریتوضیح داده شده است، می پذیرید