Жаратылыу 4
4
Къабил бла Абил
1Адам къатыны Хауаны сынагъанды. Хауа бууаз болуп Къабилни#4:1 Къабил – чюйют тилде бу ат «Къайин» деп айтылады. «Кана» деген сёзден келеди, магъанасы – (Раббийден) «алыннган». тапханды да: «Мен Раббийни болушлугъу бла адам алдым», – дегенди. 2Дагъыда, аны къарындашы Абилни тапханды. Абил къойчу болгъанды; Къабил а жерде урунуучу болгъанды. 3Бир бёлек заман озгъандан сора, Къабил Раббийге саугъагъа жерни битимлеринден келтиргенди. 4Абил да саугъагъа кесини сюрюуюню биринчи туугъанларындан эм игисин, эм семизин келтиргенди. Раббий Абилни бла аны саугъасын къабыл этгенди, 5Къабилни бла аны саугъасын а къабыл этмегенди. Къабил бек ачыуланнганды, бети да тюрленнгенди.
6Ол себепден Раббий Къабилге:
– Сен нек ачыуланаса? Бетинг не ючюн тюрленнгенди? – деп соргъанды. – 7Этгенинг игилик болса, сени къабыл этмезмеми#4:7 Сени къабыл этмезмеми – неда «Бетинг кюлмезми».? Игилик этмей эсенг а, сора гюнях эшигинги аллында жатып, сени марайды; ол сени бийлерге сюеди, алай а сен аны хорларгъа керексе.
8Къабил къарындашы Абилге:
– Аулакъгъа барайыкъ, – деп айтханды.
Ала аулакъда болгъан заманда уа Къабил мыллыгын къарындашы Абилге атып, аны ёлтюргенди.
9Сора Раббий Къабилге:
– Къарындашынг Абил къайдады? – деп соргъанды.
Къабил а:
– Билмейме, мен къарындашыма къалауурму болгъанма? – деп жууап берди.
10Сора Раббий:
– Сен не этдинг? Ма, къарындашынгы къаны жерден Манга къычырыкъ этеди. 11Энди сен налатса, къарындашынгы сен тёкген къанын жутхан жерден къысталаса. 12Жерге уруннган заманынгда, ол энди санга кесини кючюн берлик тюйюлдю. Сен жер башында бырнак эм ауара болуп айланырыкъса, – деди.
13Къабил Раббийге:
– Мени азабым кётюрюп болмазчады. 14Ма, энди Сен мени бу жерден къыстайса эм Сени бетингден мен кери болуп къаллыкъма. Жер башында бырнак эм ауара болуп айланырыкъма, мени бла ким тюбешсе да, мени ёлтюрюр, – деди.
15Раббий а анга:
– Угъай! Къабилни ким ёлтюрсе, анга жети къат дерт жетдирилир, – деди.
Сора Раббий, Къабил бла тюбешген бир киши да аны ёлтюрмезча, анга белги салгъанды.
16Аны бла Къабил Раббийни аллындан кетип, Эдемден кюн чыкъгъан жанында, Нод#4:16 Нод – бу сёз «над» деген чюйют сёзден келеди, магъанасы – «ауара болуп айланыу». деген жерде жерлешгенди.
Къабилни тукъуму
17Къабил къатынын сынагъанды да, къатыны бууаз болуп, Ханохну тапханды. Сора Къабил шахар ишлегенди, шахаргъа да Ханох деп, уланыны атын атагъанды. 18Ханохха Ирад туугъанды; Ирад – Мехугелни, Мехугел – Метушаелни, Метушаел да Лемекни туудургъанды.
19Лемек кесине эки къатын алгъанды, бирини аты Ада, экинчисини аты уа Цилла эди. 20Ада Ябалны тапханды. Ябал, чатырлада жашап, мал тутханланы аталары болгъанды. 21Аны къарындашыны аты Йубал эди. Йубал битеу къыл къобуз бла сыбызгъы согъуучуланы аталары болгъанды. 22Цилла да Тувал-Каинни тапханды. Тувал-Каин жезден бла темирден этилген хар тюрлю сауутну ишлеучю уста эди. Тувал-Каинни эгечи Наама эди.
23Лемек къатынларына былай айтханды:
– Ада бла Цилла, манга тынгылагъыз!
Лемекни къатынлары, сёзлериме къулакъ салыгъыз!
Манга жара салгъаны ючюн, бир киши ёлтюргенме,
мени ургъаны ючюн, бир жаш ёлтюргенме.
24Къабил ючюн жети къат дерт жетдириллик эсе,
Лемек ючюн жетмиш кере жети къат дерт жетдирилир.
Шет бла Энош
25Адам дагъыда къатынын сынагъанды да, ол улан тапханды да: «Къабил ёлтюрген Абилни орунуна Аллах манга башха сабий берди», – деп, анга Шет#4:25 Шет – бу ат «шат» деген чюйют сёзден келеди, магъанасы – «бериу» неда «салыу». атагъанды. 26Шетге да улан туугъанды. Шет анга Энош атагъанды.
Ол заманда адамла Раббийни атын айтып, дууа этип башлагъандыла.
Currently Selected:
Жаратылыу 4: МалкъСК
Tõsta esile
Share
Kopeeri
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Институт перевода Библии, 2020-2024