Rômanina 1
1
Fiarahabana
1I Paoly mpanompon’i Kristy Jesoa, voaantso ho Apôstôly, sy voatokana hitory ny Evanjelin’Andriamanitra, - 2izay nampanantenainy rahateo tamin’ny alalan’ny mpaminany ao amin’ny Soratra Masina, 3momba ny Zanany izay nateraky ny taranak’i Davida araka ny nofo, 4ary naseho tamin-kery#1,4 Naseho tamin-kery. Ny herin’ny fahefan’Andriamanitra Rainy izany. Tamin’ny fitsanganan’ny maty; dia ny Azy aloha vao ny antsika; izany indrindra no nanamarinana sy nanehoana Azy ho Zanak’Andriamanitra. Araka ny fanahin’ny fahamasinana; izany hoe, noho ny fahamasinany tapitra ohatra sy ny hafenoam-pahasoavana tao aminy. ho Zanak’Andriamanitra tamin’ny fitsanganan’ny maty, araka ny fanahin’ny fahamasinana, dia i Jesoa Kristy Tompontsika, 5izay nandraisanay ny fahasoavana sy ny maha Apôstôly anay mba hampanaiky ny Jentily rehetra ny finoana, amin’ny Anarany, 6ary anisan’ireny koa ianareo, noho ny fiantsoan’i Jesoa Kristy; - 7mamangy anareo rehetra malalan’Andriamanitra any Rôma, izay olo-masina voaantsony: ho ao aminareo anie ny fahasoavana amam-piadanana avy amin’Andriamanitra Raintsika, sy i Jesoa Kristy Tompo.
Fisaorana an’Andriamanitra sy vavaka
8Voalohany aloha, misaotra an’Andriamanitra amin’ny alalan’i Jesoa Kristy aho, noho ny aminareo rehetra, fa malaza amin’izao tontolo izao ny finoanareo. 9Andriamanitra izay tompoiko amin’ny foko tokoa, amin’ny fitoriana ny Evanjelin-Janany, no vavolombeloko fa mahatsiaro anareo lalandava aho, 10ary mangataka mandrakariva amin’ny fivavahako, mba hisy hahafahako mankany aminareo indray andro any, raha sitrapon’Andriamanitra. 11Fa maniry hahita anareo aho, mba hampahazo anareo fahasoavam-panahy hankahery anareo, 12izany hoe, mba hiarahantsika mifamporisika eo aminareo, amin’ny finoana iombonako izaho sy ianareo. 13Tsy tiako tsy ho fantatrareo, ry kristianina havana, fa imbetsaka no saika hankany aminareo aho (saingy azon-tsampona mandraka ankehitriny), mba hijinjako vokatra kely aminareo, toy ny amin’ny Jentily sasany koa. 14Manana adidy amin’ny Grika sy ny firenena hafa aho, na amin’ny hendry, na amin’ny tsy mahalala; 15koa raha izaho, dia vonon-kitory ny Evanjely aminareo izay any Rôma koa aho.
NY FAMONJENA AVY AMIN’NY FINOANA
I. NY FANAMARINAN’ANDRIAMANITRA ANTSIKA
Filazana ny foto-kevitra
16Fa tsy menatra ny Evanjely aho, satria herin’Andriamanitra izany ho famonjena izay rehetra mino, dia ny Jody aloha, vao ny Jentily. 17Fa ambara mazava ao aminy ny fahamarinan’Andriamanitra#1,17 Ny fahamarinan’Andriamanitra, tsy ilay ao aminy, fa ilay avy aminy sy arotsany amintsika; ny fahasoavana mahamasina izany. Avy amin’ny finoana ho amin’ny finoana: finoana mivelatra sy mitombo izany. avy amin’ny finoana ho amin’ny finoana, araka ny voasoratra hoe: «Ho velona noho ny finoana ny olo-marina.»
A. NY JENTILY SY NY JODY SAMY NAHATEZITRA AN’ANDRIAMANITRA
Nahatezitra an’Andriamanitra ny Jentily
18Fa hita miharihary avy any an-danitra ny hatezeran’Andriamanitra, mamely ny tsy fanajana an’Andriamanitra sy ny tsy fahamarinan’ireo olona izay misakana ny marina amin’ny tsy fahamarinany, 19satria miseho miharihary ao aminy izay mba mety ho fantatra momba an’Andriamanitra, fa nasehon’Andriamanitra taminy izany. 20Fa ny fombany tsy hita, toy ny fahefany mandrakizay mbamin’ny maha-Andriamanitra Azy, dia hitan’ny saina amin’ny asan-tanany ka miseho amin’ny zava-boaary rehetra; koa tsy afa-miala tsiny izy ireo, 21fa nahalala an’Andriamanitra izy, nefa tsy nankalaza Azy ho Andriamanitra na nisaotra Azy; fa nanjary zava-poana Izy tamin’ny fisainany, ary tonga maizina ny fony donto. 22Nihambo ho hendry izy, ka tonga adala, 23fa ny voninahitry ny Andriamanitra tsy mety lo dia nosoloiny sarin-javatra mety lo, toy ny olombelona, na ny vorona, na biby mandady tongotra efatra, na biby mikisaka.
24Noho izany, dia navelan’Andriamanitra izy ireo hoentin’ny filàn-dratsin’ny fony ho amin’ny fahalotoana, mba hifanala baràka amin’ny tenany avy; 25nosoloiny lainga ny fahamarinan’Andriamanitra, ary naleony ny zava-boaary no nivavahana sy notompoina toy izay ny Nahary izay isaorana mandrakizay, Amen! 26Koa natolotr’Andriamanitra ho amin’ny fitongilanan-dratsiny mahavoafady izy ireo; fa ny vehivavy tao aminy nanova ny fanaony ho amin’izay tsy fanaony; 27toraka izany koa ny lehilahy, fa namela ny fanao amin’ny vehivavy izy, ka izy samy lehilahy no maimay nifampila sy nifanao izay mahamenatra, dia nandray tao amin’ny tenany ny valy mendrika ny fivilian-tsainy#1,27 Ny fivilian-tsainy; ny nanompoany andriamanitra tsy izy izany.. 28Ary noho izy nanao tsirambina ny hahalala tsara an’Andriamanitra, dia navelan’Andriamanitra kosa izy hoentin’ny hevi-dratsiny hanao izay tsy tokony hatao, 29ka rakotra izao karazam-paharatsiana rehetra izao, halozana, fahalotoana, fahalianan-karena, fisomparana, feno fialonana, vonoana olona, fifandirana, fitaka, otri-po, mpanely tsaho, 30mpanendrikendrika, halan’Andriamanitra, miavonavona, misolanandrana, be rehaka, mpamorona sain-dratsy, tsy manoa ray aman-dreny, 31tsy ampy saina, mpivadi-panekena, tsy manam-piononana, tsy manana olon-tiana, tsy miantra. 32Ary na dia fantany aza, fa araka ny fitsaràn’Andriamanitra, mendrika ho faty#1,32 Mendrika ho faty: izany hoe ho faty mandrakizay, amin’ny afobe. izay diso amin’izany rehetra izany, dia tsy hoe manao izany fotsiny izy, fa mbola mankasitraka ny hafa manao koa aza.
Currently Selected:
Rômanina 1: MBC
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Baiboly Katolika © La Société Biblique Malgache, 2003.