Α΄ ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ 1
1
Ο Μέγας Αλέξανδρος και οι διάδοχοί του
1Ο Αλέξανδρος ο Μακεδόνας, γιος του βασιλιά Φίλιππου, ήρθε από τη χώρα των Χετιίμ και νίκησε το Δαρείο, βασιλιά των Μήδων και Περσών, κι έγινε βασιλιάς στη θέση του Δαρείου, όπως βασίλευε ήδη και στην Ελλάδα.#το Δαρείο. Πρόκειται για το Δαρείο Γ΄, που κατατροπώθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο στη μάχη της Ισσού το 334 π.Χ. – όπως βασίλευε ήδη και στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα περιλαμβάνονταν και οι ακτές της Μ. Ασίας, οι οποίες κατοικούνταν από Έλληνες. 2Ο Αλέξανδρος έκανε πολλούς πολέμους, κυρίεψε πολλές οχυρωμένες πόλεις και θανάτωσε τους τοπικούς βασιλιάδες. 3Έφτασε μέχρι τα πέρατα της οικουμένης, πήρε λάφυρα από πολλά έθνη και χάρη σ’ αυτόν επικράτησε ειρήνη στη γη. Η φήμη του απλώθηκε παντού κι ο ίδιος έγινε υπερήφανος και αλαζών. 4Με το μεγάλο και ισχυρό στρατό που είχε συγκεντρώσει, υπέταξε χώρες, έθνη και τους τυράννους τους, οι οποίοι έγιναν φόρου υποτελείς σ’ αυτόν.
5Μετά όμως απ’ όλα αυτά αρρώστησε και κατάλαβε ότι πλησιάζει το τέλος του. 6Γι’ αυτό κάλεσε τους στρατηγούς του, άντρες επιφανείς, που είχαν μεγαλώσει μαζί από παιδιά και τους μοίρασε το βασίλειό του, ενώ ακόμα ζούσε. 7Έτσι, μετά από δώδεκα χρόνια βασιλείας ο Αλέξανδρος πέθανε.
8Οι στρατηγοί του κυβέρνησαν καθένας την περιοχή που του είχε δοθεί. 9Μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου αυτοανακηρύχθηκαν όλοι τους βασιλιάδες: αυτοί και τα παιδιά τους ως διάδοχοί τους για πολλές γενιές· και τα δεινά πλήθαιναν στη γη.
10Από τους διαδόχους αυτών προήλθε μια αμαρτωλή φύτρα, ο Αντίοχος ο Επιφανής, γιος του βασιλιά Αντιόχου. Αυτός ήταν αιχμάλωτος στη Ρώμη και μετά έγινε βασιλιάς το έτος 137, όπως υπολογιζόταν η βασιλεία στους Έλληνες.#Επιφανής σημαίνει: Ο Θεός φανερώθηκε στη γη. – Ο βασιλιάς Αντίοχος ήταν ο Αντίοχος Γ΄, βασιλιάς της Συρίας. – Το έτος 137 είναι το 175 π.Χ. Το βιβλίο των Μακκαβαίων υπολογίζει τα έτη από την ίδρυση του βασιλείου του Σελεύκου Α΄ και μετά, δηλ. από τον Οκτώβριο του 312 π.Χ.
Οι Ισραηλίτες προδίδουν την πίστη τους
(Β΄ Μακ 4:10-17)
11Εκείνες τις μέρες εμφανίστηκαν μερικοί ασεβείς Ισραηλίτες, οι οποίοι κατάφεραν να παρασύρουν πολλούς λέγοντάς τους: «Πάμε να κάνουμε συμφωνία με τα γύρω έθνη. Από τότε που αποξενωθήκαμε απ’ αυτούς μας βρήκαν πολλά δεινά».
12Αυτή η πρόταση φάνηκε καλή σε πολλούς. 13Μερικοί μάλιστα προθυμοποιήθηκαν και πήγαν στο βασιλιά, ο οποίος τους έδωσε την άδεια να υιοθετήσουν τον τρόπο ζωής των εθνών αυτών. 14Έχτισαν, λοιπόν, γυμναστήριο στην Ιερουσαλήμ, όπως είχαν και οι εθνικοί. 15Κάλυψαν με εγχείρηση την περιτομή τους, ώστε να φαίνονται απερίτμητοι, εγκατέλειψαν τη διαθήκη για να συγχρωτισθούν με τους εθνικούς και πουλήθηκαν έτσι στο να πράττουν ό,τι δυσαρεστεί τον Κύριο.
Ο ναός της Ιερουσαλήμ λεηλατείται
(Β΄ Μακ 5:1· Β΄ Μακ 5:11-16)
16Όταν ο Αντίοχος έκρινε πως το βασίλειό του ήταν αρκετά ισχυρό, αποφάσισε να καταλάβει και την Αίγυπτο, ώστε να βασιλεύει σε δύο χώρες. 17Έτσι εισέβαλε στην Αίγυπτο με πολυάριθμο στρατό και άμαξες, ελέφαντες, ιππικό και πολλά πλοία. 18Τελικά επικράτησε στις μάχες εναντίον του Πτολεμαίου,#Πτολεμαίου. Πρόκειται για τον Πτολεμαίο ΣΤ΄. βασιλιά της Αιγύπτου, κι εκείνος οπισθοχώρησε και τράπηκε σε φυγή· πολλοί στρατιώτες του τραυματίστηκαν θανάσιμα. 19Έτσι ο Αντίοχος κυρίεψε τις οχυρωμένες πόλεις της Αιγύπτου και λαφυραγώγησε τη χώρα.
20Αφού κυρίεψε την Αίγυπτο, το έτος 143,#Δηλ. το 169 π.Χ. ο Αντίοχος γύρισε και επιτέθηκε εναντίον του Ισραήλ και της Ιερουσαλήμ με πολύ στρατό. 21Μπήκε με μεγάλη αλαζονεία στο ναό και άρπαξε το χρυσό θυσιαστήριο των θυμιαμάτων, τη λυχνία και όλα τα εξαρτήματά της. 22Πήρε επίσης την τράπεζα της προθέσεως και τα σκεύη που χρησιμοποιούνταν για τις σπονδές, τις φιάλες και τα χρυσά θυμιατήρια, τις κουρτίνες και τα στεφάνια και τις χρυσές διακοσμήσεις που υπήρχαν στην πρόσοψη του ναού· απ’ όλα αφαίρεσε το χρυσάφι. 23Επίσης πήρε το ασήμι, το χρυσάφι και τα πολύτιμα σκεύη, καθώς και τους κρυμμένους θησαυρούς που βρήκε. 24Αφού τα πήρε όλα γύρισε περήφανος στη χώρα του αφήνοντας πίσω του αναρίθμητους νεκρούς.
25Μεγάλο πένθος κήρυξαν
σ’ ολόκληρη τη χώρα οι Ισραηλίτες.
26Βογγούν θρηνώντας οι άρχοντες
και του λαού οι πρεσβύτεροι·
έφυγε κάθε δύναμη από τα νιάτα του λαού,
χάθηκε η ομορφιά των γυναικών.
27Θρηνήσαν οι γαμπροί
και πένθησαν οι νύφες στα νυφικά δωμάτια.
28Όλη η χώρα συγκλονίστηκε απ’ το πένθος των κατοίκων της·
βυθίστηκαν μες στην ντροπή οι Ισραηλίτες.
Οι εχθροί κυριεύουν την άγια πόλη
(Β΄ Μακ 5:24-26)
29Δύο χρόνια αργότερα, ο βασιλιάς Αντίοχος έστειλε έναν αξιωματούχο του για να εισπράξει τους φόρους από τις πόλεις του Ιούδα. Αυτός ήρθε στην Ιερουσαλήμ με πολυάριθμο στρατό 30και μίλησε στο λαό της ειρηνικά αλλά με δόλο. Ο λαός τού έδειξε εμπιστοσύνη. Τότε αυτός επετέθη στην πόλη αιφνιδιαστικά, της επέφερε σκληρότατο χτύπημα και θανάτωσε πολλούς Ισραηλίτες. 31Λαφυραγώγησε την πόλη, την πυρπόλησε και γκρέμισε τα σπίτια της και τα τείχη της. 32Οι στρατιώτες αιχμαλώτισαν τις γυναίκες και τα παιδιά και μοιράστηκαν μεταξύ τους τα κτήνη.
33Μετά απ’ αυτά οχύρωσαν την Πόλη Δαβίδ με μεγάλο και ισχυρό τείχος με οχυρωμένους πύργους και τη χρησιμοποιούσαν για ακρόπολη. 34Εκεί έβαλαν να κατοικήσει ένα αμαρτωλό έθνος, ασεβείς άνθρωποι, οι οποίοι οχυρώθηκαν στην πόλη. 35Επίσης αποθήκευσαν πολεμοφόδια και τρόφιμα. Συγκέντρωσαν στο φρούριο όλα τα λάφυρα της Ιερουσαλήμ κι έτσι το οχυρό έγινε μεγάλη απειλή για την πόλη.
36Ορμητήριο έγινε το οχυρό ενάντια στο ναό,
και ύπουλος, παντοτινός εχθρός
για το λαό του Ισραήλ.
37Αθώο έχυσαν αίμα γύρω από το ναό
και τον εμόλυναν.
38Γίναν αιτία να φύγουν οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ·
η πόλη έγινε των ξένων αποικία·
πρόσφυγες γίνανε στην πόλη τους
όσοι σ’ αυτήν γεννήθηκαν,
και την εγκαταλείψαν τα παιδιά της.
39Ο ναός της ρήμαξε, όμοια μ’ έρημη γη,
οι γιορτές της άλλαξαν σε πένθος,
τα Σάββατά της παραδόθηκαν στον εμπαιγμό,
στην καταφρόνια η υπόληψή της.
40Όσο μεγάλη ήταν άλλοτε η δόξα της,
τόση είναι τώρα η ατίμωσή της·
το μεγαλείο της έγινε πένθος.
Ένας βασιλιάς - ένας λαός - μία πίστη
(Β΄ Μακ 6:1-11)
41-42Ο βασιλιάς Αντίοχος έστειλε γραπτή διαταγή σ’ όλα τα έθνη του βασιλείου του, σύμφωνα με την οποία αυτά θα εγκατέλειπαν τα έθιμά τους και θα γίνονταν όλοι ένας λαός. Κι όλα τα έθνη υπάκουσαν στη διαταγή του βασιλιά. 43Ακόμη και από τους Ισραηλίτες πολλοί συμφώνησαν και δέχτηκαν τη θρησκεία του βασιλιά· θυσίασαν στα είδωλα και βεβήλωσαν την ημέρα του Σαββάτου.
44Ο βασιλιάς έστειλε επίσης επιστολές με αγγελιοφόρους στην Ιερουσαλήμ και στις πόλεις του Ιούδα και διάταζε τους Ισραηλίτες να υιοθετήσουν ξενόφερτα έθιμα στη χώρα. 45Απαγόρευσε την προσφορά των ολοκαυτωμάτων και κάθε άλλης θυσίας και σπονδής στο ναό. Επέτρεψε τη βεβήλωση των Σαββάτων και των εορτών, 46του ναού και των ιερέων του.#των ιερέων του. Κατά λ. «αγίους». Μπορεί επίσης να εννοούνται τα ιερά σκεύη του ναού ή όλη η σύναξη του λαού. 47Επιπλέον τους διάταξε να οικοδομήσουν βωμούς και ειδωλολατρικούς ναούς και να ιδρύσουν ιερούς τόπους, να θυσιάζουν χοιρινά κρέατα και γενικά ακάθαρτα ζώα. 48Τους απαγόρευσε να κάνουν περιτομή στα παιδιά τους και απαίτησε να μιανθούν με διάφορες ακάθαρτες, μιαρές τροφές· 49να ξεχάσουν το νόμο και να αλλάξουν όλα τα έθιμά τους. 50Όποιος δεν θα συμμορφωνόταν με τη διαταγή του βασιλιά θα τιμωρείτο με θάνατο.
51Μ’ αυτό το πνεύμα έστειλε ο βασιλιάς γραπτή διαταγή σ’ όλο το βασίλειό του· διόρισε αξιωματούχους για να επιβλέπουν το λαό του Ισραήλ και διέταξε τις πόλεις του Ιούδα να θυσιάζουν χωριστά η καθεμιά στα είδωλα. 52Πολλοί από το λαό που είχαν εγκαταλείψει το Μωσαϊκό νόμο, συντάχθηκαν με τους αξιωματούχους του βασιλιά και προξένησαν κακό στη χώρα. 53Έτσι οι πιστοί Ισραηλίτες αναγκάστηκαν να κρύβονται όπου μπορούσαν για να σωθούν.
Η ειδωλολατρία στο ναό του Θεού
54Στις δεκαπέντε του μήνα Χασελεύ, το έτος 145,#Δηλ. το 167 π.Χ. έστησαν το βδέλυγμα της ερημώσεως πάνω στο θυσιαστήριο. Έχτισαν βωμούς ειδώλων στις άλλες πόλεις του Ιούδα, 55και θυμιάτιζαν μπροστά στις πόρτες των σπιτιών και στις πλατείες. 56Επίσης όσα βιβλία του νόμου βρήκαν, τα έσχισαν και τα έκαψαν. 57Αν κάποιος είχε ένα βιβλίο του νόμου ή τηρούσε το νόμο, αυτόν τον σκότωναν, σύμφωνα με τη διαταγή του βασιλιά. 58Αυτά λοιπόν έκαναν οι αξιωματούχοι κάθε μήνα με την εξουσία που είχαν, στους πιστούς Ισραηλίτες, που τους ανακάλυπταν σ’ όλες τις πόλεις.
59Στις είκοσι πέντε του ίδιου μήνα πρόσφεραν θυσία στον ειδωλολατρικό βωμό, που είχε στηθεί πάνω στο θυσιαστήριο. 60-61Σύμφωνα με τη διαταγή του βασιλιά κρεμούσαν τα βρέφη στο λαιμό των γυναικών που είχαν κάνει περιτομή στα παιδιά τους και τις σκότωναν μαζί μ’ αυτά. Επίσης λεηλατούσαν τα σπίτια τους και σκότωναν εκείνους που είχαν κάνει περιτομή. 62Πολλοί όμως από τους Ισραηλίτες είχαν αποφασίσει σταθερά και αμετάκλητα να μη φάνε τίποτε ακάθαρτο. 63Έτσι, προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να μιανθούν με τις τροφές και να βεβηλώσουν την άγια διαθήκη. 64Η οργή του Κυρίου είχε ξεσπάσει εναντίον των Ισραηλιτών.
Currently Selected:
Α΄ ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ 1: TGVD
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.